"Soojin yalvarırım dayan!" Soojin göz yaşları içinde, uçurumun kıyısındaki Shuhua'yı tutmaya çalışıyordu. Kolları artık güçsüzleşmişti, onun ellerinin arasından kayıp gitmesine müsaade etmesi an meselesiydi.
Kıyıdaki diğer köyleri harabeye çeviren kasırga, yön değiştirmişti. Onlara doğru geliyordu.
"Yapamıyorum. Ellerim kayıyor Shu."
"Hayır tutabilirsin. Sen yapabilirsin. Sen güçlüsün Soojin !"
Soojin ağlayarak başını iki yana sallıyordu. "Hoşçakal Shu, dayanamıyorum."
Elini bıraktı. Shuhua'nın hayatının elleri arasından kayıp gitmesine izin verdi.
Shuhua, Soojin'in adını haykıramadan bir yıldırım ok gibi saplandı uçurumun kıyısına.
En azından ayrı kalmayacaklardı.
Cennetin çiçek dolu bahçelerinde el ele gezen iki meleklerdi artık.
Ta ki Shuhua uyanana kadar.
~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝗔𝗹𝗰𝗵𝗲𝗿𝗮 ; ShuJin
FanfictionEn yakın arkadaşından hoşlanmaya başlayan Yeh Shuhua duygularını kontrol edemez. İnsanlar bastırdıkları duyguların esiri olur. Ama Yeh Shuhua'nın duyguları dünyayı da kendine esir etmeyi seçti.
