Φίλοι.....;

Στεφανος

Η ζωή του Στέφανου συνεχίζεται κανονικά. Δουλειά,σπίτι,έξω.
4 μέρες αφού έφυγε η Αναστασία
Με την Αναστασία δεν είχαν μιλήσει καθόλου αφού έφυγε. Έτσι,ο Στέφανος αποφάσισε να την πάρει τηλέφωνο. Καθώς μιλούσαν,όμως,άκουσε την Αναστασία να μιλάει με έναν συμφοιτητή της και χωρίς να το συνειδητοποιησει,το εκκεισε αμέσως.
Σκέψεις Στέφανου
Μόλις το έκλεισε ο Στέφανος,πολλές σκέψεις άρχισαν να κατακλύζουν το μυαλο του. Γιατί το έκανα αυτο; Γιατί έκλεισα το τηλέφωνο μόλις την άκουσα να μιλάει με έναν συμφοιτητή της; δεν ξέρω γιατί,αλλά δε θέλω να μιλάει με άλλους. Δε θέλω να κάνει άλλους κολλητούς και να ξεχάσει εμένα. 4 μέρες έχει που έφυγε κι ένα τηλέφωνο δεν πήρε,αλλά σε αυτόν μίλησε μόλις τον είδε μπροστά της.
Τέλος σκέψεων
Το τηλέφωνο του χτύπησε και τον έβγαλε από τις σκέψεις του. Κοίταξε την οθόνη. Ήταν η Αναστασία.
-Στέφανος:Ν-ναι! Είπε με έναν δισταγμό στη φωνή.
-Αναστασία:Έλα,καλε. Γιατί το έκλεισες;
-Στέφανος:Εεε,συγγνώμη,δεν είχα καλό σήμα κι έκλεισε.
-Αναστασία:Ααα οκ. Τι λεει; Πώς περνάς τώρα που έφυγα;
-Στέφανος:Τα ίδια μωρέ. Σπίτι,δουλειά,έξω με φίλους ή με φίλες. Τα συνηθισμένα.
-Αναστασία:Φίλες ακούω. Τι έγινε; βρήκες καμία καινούρια;
-Στέφανος:Μπα,όχι. Από εδώ κι από εκεί. Η πιο σταθερή είναι η Ντίνα. Βρισκόμαστε κάπου-κάπου. Εσυ; βρήκες μήπως εκεί κανέναν;
-Αναστασία:Όχι,ρε. Τίποτα το ιδιαίτερο! Άλλωστε έχει 4 μέρες που ειμαι εδώ όλο και όλο. Δεν είμαι εγώ σαν εσένα που τη μια μέρα είμαι εδώ και την άλλη αλλού.
-Στέφανος:Σωστά. Εσυ θέλεις τον χρόνο σου. Τουλάχιστον έχεις βρει έστω για αρχή παρέα;
-Αναστασία:Εεε,ναι! Για αρχή έχω κάνει κάποιες γνωριμίες. Τώρα θα δούμε από εκεί και πέρα. Είναι νωρίς ακόμη.
-Στέφανος:Όπως αυτός ο Νίκος που χαιρέτησες πριν;
-Αναστασία:Ααα μας ακουσες; Ναι. Κάνουμε λίγη παρέα. Φαίνεται καλό παιδί.
-Στέφανος:Μάλιστα. Εεε πρέπει να σε αφήσω τώρα. Θα βρεθώ με την Ντίνα και πρέπει να ετοιμαστώ.
-Αναστασία:Μάλιστα. Καλά να περάσετε!του είπε και το έκλεισε.
Σκέψεις Αναστασίας
Πάλι με αυτήν θα βγει. Αμάν δηλαδή. Δεν καταλαβαίνει ότι αυτή η κοπέλα δεν κάνει για αυτόν; είναι ηλίθια. Ωχ,τέλος πάντων! Ας κάνει ο,τι θέλει. Δε με ενδιαφέρει!ειπε από μέσα της και τότε ένιωσε ένα χέρι να τη σκουνταει.
-Βάσω:Εεε,Αναστασία θα μας μιλήσεις; της έλεγε η συμφοιτητρια της, σκουντουσε.
-Αναστασία:Εμ,συγγνώμη. Τι λέγατε;ρώτησε και προσπάθησε να μπει στην κουβέντα.
Τέλος σκέψεων
-Βάσω:Λέμε να πάμε για φαί μετά τη σχολή. Τι λες;
-Αναστασία:Ναι,μέσα είμαι. Τώρα,όμως πάμε στο μάθημα,γιατί θα αργήσουμε!τους είπε κι αφού πήραν τις τσάντες τους,κατευθύνθηκαν προς το τμήμα τους.
Η Αναστασία σε όλη τη διάρκεια του μαθήματος δεν κατάφερε να συγκεντρωθεί και πολύ.
Όταν τελείωσε το μάθημα,είπε στα παιδιά ότι τελικά δε θα πήγαινε για φαγητό,λέγοντας ως δικαιολογία ότι δεν ήταν και πολύ καλά.
Έτσι,πήγε στο σπίτι της. Μόλις μπήκε μέσα,το πρώτο πράγμα που κοίταξε ήταν το κινητό της. Ήλπιζε να είχε μια κλήση.