stripes | taekook

1; kirli kapıların ardındakiler

öncelikle aşırı uzun bir aradan sonra herkese merhaba, buralara dönmeyi ben de hiç beklemiyordum :)

sadece içimdeki bazı hisleri bir yerlere dökmek istediğimi fark ettiğim için bu kitabı yayımlama kararı aldım, umarım Stripes'i siz de benim gibi seversiniz, şimdiden destekleriniz için teşekkür ederim iyi okumalar🤍
-

"Ne düşünüyorsun peki, kabul edecek misin?"

"Saçmalama istersen, Kim Yeri'yi becermek benimkine hakaret olur." Kulağıma üst sınıflardan birkaç çocuğun sesi dolarken, yapılan diyalogun iğrençliğiyle aralanan dudaklarıma engel olamadım. "Yüzü kötü olan birinin içini merak bile etmiyorum."

"O kadar da kötü değil aslında, abartma. On üzerinden ikiyi hak ediyor en azından." Kıkırdanma sesleri yükselmiş, kirli duvarların arasında yankılanmıştı.

"Siktir oradan, o kız bir puanı bile hak edemez." İçeride olduğumu ve söylediklerini duyduğumu bilmeleri için kapıdan çıkmak istedim, ancak benim gözümde havalı bir film sahnesi olan bu olay, onların belki umurlarında bile olmayacaktı.

Adım ve kahkaha sesleri uzaklaşırken dirseklerimi yasladığım dizlerimden kaldırmış, tuvaletin kapısında yazan yazıları kaldığım yerden okumaya devam etmiştim bir süre daha.

Bu tuvaleti kullanıp da Taehyung'u sevenin kendisine saygısı yoktur.

Kim Taehyung, seni şerefsizin oğlu. Eğer bunu okuyorsan yüzünde estetik olduğunu itiraf et.

Sikeyim onu, onun yüzünden kız arkadaşım beni terk etti.

Beyler sakin olun, herif buraya işemeye bile girmiyor yazdıklarınızı göremez.

Sonunda pes etmiş ve tüm teneffüsümü iğrenç kokan bir tuvalette Kim Taehyung adına yazılmış notları okuyarak geçirmeme lanetler yağdırarak pantolonumun fermuarını çekmiş, deri kemerimi sıkıca geçirmiştim ince belime. Erkekler tuvaletlerinin her kapısında onun hakkında yazılmış tonlarca hakaret, dedikodu ve bazı ölüm mesajları vardı. Hatta bazı kızların erkekler aracılığı ile zorla numaralarını yazdırdığını bile duymuştum ancak son okuduğumda yazan gibi, o buraya işemeye bile gelmiyordu.

Kim Taehyung, tabiri caizse herkesin dilinde Seul Sanat Lisesi'nin ucubesi, bu sene gelmesine rağmen okulun müzik grubunda bateri çalarak yer edinmiş ve grubun başına geçmişti. Okulumuz onunla katıldıkları hiçbir yarışmayı kaybetmemişti. Bazen jurilerin Taehyung'un çekiciliğinden etkilendikleri ve torpille kazandığı söylentileri okulda dolansa da bu doğru olamazdı. Yedi yaşından beri bateriyle ilgilendiğini duymuştum ki bagetleri parmağında ustaca çeviriyor olması da bunu destekliyordu.

Dürüst olmalıydım ki hayrandım ona. Tüm okul ondan nefret ederken, ki bahsettiğim kişiler sadece erkeklerdi; kızların istisnasız hepsinin kendilerini becertmek istediğine adım gibi emindim, ben ona gizli bir hayranlık duyuyordum ve bunu en yakın arkadaşıma bile itiraf edemiyordum. Şu ana kadarki tüm müzik yarışmalarını en arka koltuktan katılarak izlemiş, yapacağı hareketlere kadar ezberlemiştim. Hatta yarışma önceleri kütüphanede çalışma bahanesiyle sabaha kadar okulda kalıyor, onun kusursuz yeteneğini dinleyerek uykuya dalıyordum. Belki de ona duyduğum bu hayranlık benim sahip olamadığım bazı şeylerin onda olmasından kaynaklanıyordu, bilmiyordum.

Kirli kapının kolunu tutmamla parmaklarıma gelen ıslaklık hissiyle yüzümü buruşturmuş, musluğu açıp soğuk suyla buluşturmuştum ellerimi. Tuvaletin kirli aynasında gördüğüm yüzüm bana artık daha da yabancı bir hale geliyordu. Ruhsuz bakan kahveliklerimin üzerine düşen, gözlerimden bir ton koyuluğa sahip tutamlar beyaz tenimle mükemmel bir karmaşa yaşasa da en azından dönem dönem alnımın tam ortasında çıkan sivilceyi kapatmamı sağlıyordu.