Kayıp Gülüşlerin Adresi ✓ Texting

beş

Selamün aleyküm hacılar skhxkxn

Yıldızı okşayalım ve bölüme geçelim♡

◆ ◆ ◆

İki saat boyunca ortadan yok olunca Melike meraktan çıldırmıştı tabii. Şimdi de son iki ders kalmıştı ve ben sınıfa yeni gelmiştim.

Derste sessiz bir şekilde ona anlattıklarımı şok içinde dinlemişti. Kız şoku atlatamadan bir daha şoka giriyordu.

"Kızım sen dövüş kursuna falan mı gittin? Neyse onu boşver de bu kızları sıkıştırıp niye öyle dediklerini öğrenmemiz gerek."

"Aynen yarın hallederiz." diyerek geçiştirmeye çalıştım

Birinci söylediğini umursamayarak sessizce yanıtladım.Hocanın ikimizi uyarmasıyla derse odaklanıyormuş gibi yaptık.

Evet sadece yapmaya çalıştık.

Günüm yine her zamanki gibi yarı uyur yarı uyanık bir şekilde geçerken dersler de çok sıkıcı geçmişti ve aç olduğum için çok fazla odaklanamıyordum. Ayrıca okulun bitmesine de az kaldığı için ve sınavlar da bittiği için iyice salmıştım.

Şimdi de Melike'yle birlikte koridordaydık ve herkesin çıkmasını bekliyorduk. Sınıflari temizleyeceğim için bütün okulun boşalmasını bekliyordum. Hayır yani durup dururken bir de ceza çıkmıştı başımıza. Eve gidince bir de hesap verilecekti daha.

Melike'ye ne kadar itiraz etsem de bana yardım etmek istemişti. Biz öylece ayakta dikilirken Melike'nin telefonunun çalmasıyla aramayı yanıtladı. Annesi aramıştı galiba. Önce karşı tarafın dediklerini dinledikten sonra yüzü yavaş yavaş asıldı.

Ben onu öyle görünce endişelenirken ne olduğunu anlamaya çalışıyordum.

"Efendim anne? Misafir mi gelecek? İyi de bugün benim Zümra'yla ek derslere kalmam gerekiyordu. Hoca proje ödevi verdi." dedi Melike annesine yalan söylememeye çalışarak.

Proje ödevi dışında sadece ek ders yalan oluyordu ya da biz kendimizi öyle kandırıyorduk. Annesiyle telefonda uzun bir süre cebelleştikten sonra asık suratıyla bana döndü.

"Kanka annem eve çağırıyor. İkna edemedim bir türlü." dedi mahcubiyetle. Onun bu haline gülümserken konuşmak için dudaklarımı araladım.

"Tamam sen git ya önemli değil. Tek başıma da hallederim ben."

"Nasıl halledeceksin bir sürü sınıf var?" dedi bu sefer mızmız çocuklar gibi. Oy, yerim seni.

"Belki Allah katından bir melek gelir halleder. Tövbe yarabbim. Ne bileyim ya halledeceğim bir şekilde."

"Peki, Allah'a emanet ol. Telefonuna bakarak ol arayıp kontrol edeceğim. Seni yalnız bırakmaya gönlüm el vermiyor."

"Tamam anne. Allah'a emanet ol." dedim göz devirerek ve gülümseyerek. Beni düşünen bu halleri çok tatlıydı. Yanaklarını tokatlayarak sevmek istiyordum onu.

Bana el salladı ve ardından okulun bahçesinden çıkıp gözden kayboldu.

O giderken okulda tek tük kişi kaldığını görünce ben de temizleyeceğim sınıfların olduğu kata gitmeye karar verdim ve merdivenlerden çıktım.

Lavaboya gidip temizlik malzemelerinin olduğu minik bölmeye yöneldim. Şu an okulun tamamı bomboştu. Sadece müdür ve bir hoca vardı.

Bir de ceza alan diğer kızlar alt katta olmalıydı. Çantamı ve birkaç eşyamı koridordaki nöbetçi öğrenci masasının üstüne bırakmıştım.