Belkide Herşey Rüyaydı

∘˚˳° 11 ∘˚˳°

Cenk'in Gözünden ;

Kapı çalmadan biri içeri girdi. Bu annemdi. Annem ilk bana baktı sonra Ceren'le göz göze geldiler. Annemin yüzümdeki kızgınlığı görebiliyordum.

Ş : Bu kızın burda ne işi var Cenk ?

Ceren : Birincisi benim adım var Ceren, ikincisi ben burda çalışıyorum.

Ş : Ne saçmalıyosun sen-

Cenk : Ceren bizi bi yanlız bırakır mısın?

Ceren başını onaylar şekilde salladı ve odadan çıktı.

Ş : Ne diyo bu kız ?

C : Doğru söylüyor anne. Artık burda çalışıyor.

Ş : O zaman o buraya çok alışmasın çünkü-

C : Anne artık senden korkmuyorum, ne yaparsan yap bizi ayıramazsın.

Son sözü söyledim ve annem bana öfkeli bir şekilde bakıyordu. Ben kapıyı açtım ve ellerimle kapıyı işaret ettim.

Ş : Beni kovuyor musun?

Cevap vermedim. Ve ellerim hâlâ kapıyı işaret ediyordu. Annem bi süre baktıktan sonra çıktı. Kapıyı kapadım ve masanın başına oturdum.

Masanın üstünde bi kaç dosya vardı. Bir tanesini elime aldım ve açtım. Okuduğumdan hiç bişey anlamıyordum.

Nasıl çalışacaktım ki ben böyle. Biri kapıyı tıklattı ve benim sesimi duymadan içeri girdi. Bu Nedimdi.

Yüzünü bi gülme aldı ve ;

N : Oooo çalışmalara başlamışız. Anlıyor musun bari bişeyler.

C : Benle uğraşma Nedim, çık dışarı.

N : Sakin ol kuzen seninle uğraşmaya gelmedim. Amcam gönderdi. Sana iş konusunda yardım edeceğim.

Nedim'den bişeyler öğrenmek canımı sıkmıyor değildi. Ama çalışmam için öğrenmem gerekiyordu.

Ceren'in Gözünden ;

Mesaimin başladığı saat geldiğinde hemen çalışmaya başladım. Benim bi odam yoktu. Ama herkesin içinde de olsa bi çalışma alanım vardı.

Hemen masanın başına geçtim ve çalışmaya başladım. Bazı dosyaları sahiplerine vermem gerekiyordu.

Elimde birkaç dosyayla Nedim'in odasının önüne geldim. Nedimin odasının kapısınım hemen yanı başında asistanı vardı.

C : Nedim Bey odasında mı ?

Asistan : Hayır sen dosyaları bırak odasına çık.

Başımı onaylar şekilde salladım ve dosyaları bırakıp çıktım.

Bi dosya daha vardı ve o da Agah Bey'e verilecekti. Hemen odasını buldum zaten. Kapıyı tıklattım ve gir sesinş duyduğumda içeri girdim.

Dosyaları masasının üstüne koydum ve tam çıkıcakken bana seslendi.

A : Sen yeni kız olmalısın hani Nedim'in arkadaşı.

Başımı onaylar bi şekilde salladım. Ve sırıttım.

A : İsmin Ceren'di değil mi?

C : Evet tanıştığıma memnun oldum.

A : Neyse ben seni tutmayayım. İşine devam et.

Tebessüm edip odadan çıktım. Birinin beni bileğimden tuttuğunu hisettim. Refleksle sertçe çektim. Ama bu Cenkti.

Cenk : Sakin ol benim.

Ceren : Pardon refleks işte.

Cenk : Anladım tamam, ben şey dicektim. Öğle yemeğine birlikte yiyelim mi ?

Teklfini düşünmeden kabul ettim. Ne var alt tarafı yemek yiyecektik.

Ceren : Neyse hadi oyalama ben-

Artık o benim patronumdu onunla öyle konuşmamam gerekir.

Ceren : İşime dönmem gerek Cenk BEY.

Cenk : Tamam işinize bakın siz Ceren HANIM.

İkimizde tebessüm ettik. Ben arkamı döndüm ve masama doğru yürümeye başladım. Onu hala sevdiğimi inkar edemezdim. Bu düşünceler içinde yürürken, şaşkın şaşkın karşımdaki insana donup kaldım.

CEMRE ?!

O benden daha şaşkın gözüküyordu. Biz böyle şaşkın şaşkın birbirimize bakarken bi çalışan kadın geldi.

" Cemre Hanım hoşgeldiniz, Cenk Bey odasında "

Cemre : Tamam Burcu haber verdiğin için teşekkürler.

Cemre ile hala görüşüyor muydu? Neyse canım çok yakın arkadaş onlar.

______________________________

Masadaki bütün dosyaları halletmiştim. İşim bitmişti. İşim erken bittiği için izin istemiştim. Çıkışa doğru yürürken Cenk'le öğle yemeğine çıkıcağımız aklıma geldi. Gidip haber vereyim sonra boşu boşuna şirkette aramasın beni.

Kapıyı tıklatıp içeri girdim. Cemre içerideydi. Tam ağzımı açıp konuşacaktım ki ;

Cemre : Cenk aşkım bu kızın burda ne işi var?

Neye uğradığımı şaşırdım. Şaşkınlıktan dengem sarsıldı. Gözlerimin dolduğunu hissettim ve kapıyı çarpıp çıktım.

Cenk'in Gözünden ;

Cemre bilerek yapmıştı bunu. Ceren'in arkasından gidicekken Cemre kolumdan tuttu. Ve odadan çıktı.

Cemre'den ;

Cenk'in arkasından gitmesine izin vermedim. Odadan çıkıp Cerene yetiştim.

Cemre : Konuşucaz, takip et beni.

Lobiye geldik ve bi masaya oturduk. 2 kahve söyledim.

Cem : Bak Ceren siz eskiden çıkıyordunuz ama artık onunla mesafeli olmanı istiyorum. Umarım anlamışsındır.

Cer : Ne münasebet. Cenk benim patronum.

Cem : Anlayışın için teşekkürler.

Çantamdan düğün davetiyesini çıkartıp ona verdim. Yüzündeki şaşkınlık ve üzüntü o kadar hoşuma gidiyordu ki.

Ceren'in Gözünden ;

Düğün davetiyelerini bana verdi. Elime aldıktan sonra okumaya başladım davetiyeyi.

Cem : Düğünümüz yakında gelirsen sevinirim ama tabi gelmezsen anlarım.

Bunu dedikten sonra alaycı bi şekile güldü. Canımı acıtmak için söylediği çok belliydi.

Cer : Neden gelmiyeyim canım? Siz beni 2 eski arkadaşımsınız. Sizi bu güzel gününüze şahit olmak isterim.

Beklemediği cevabı verince yüzü düştü. Ayağa kalktım ve şirketten çıktım. Cenk yüzünden daha kaç kere kalbim kırılacaktı.

Nasıl olmuş ? Yorumlarda belirtin. Oylarınızı bekliyorum. Yeni bölüm ne zaman gelir bilmiyorum. Bu bölümü zar zor yazdım. Wattpad çok kasıyor. Bu bölümü de geç attım :(