ICE GUILLERMO [Completed]

Kabanata 10

Pangalawang linggo na ngayun, hindi ko pa rin siya nakikita. Next month December na.

Para siyang isang maagang regalo na binigay saakin para sa pasko pero binawi din agad dahil hindi daw pala para saakin, namali lang ng bigay.

Nandito ako ngayun sa cafeteria nag la- lunch. Today is friday! Kaya 1pm pa class ko.

"Xie!" Malayo pa ay sumisigaw na ang mokong.

"Ingay mo Ken. Bakit nanaman?"

"Ngayun lang kita nakita ulit ha. Kamusta yung usapan niyo ni Cap last time?"

Si Ice, hindi naman ako aware na siya pala ang captain kung hindi sinabi sakin nitong mokong na ito nung huli. Hindi kasi ako mahilig manuod ng games nila e. Paano niya kaya napag sasabay ang pag aaral, paglalaro? Sana all. Pag aaral na ngalang ginagawa ko hindi pa matino mga grades ko.

"Wala, nang trip lang." sagot ko.

"Close pala talaga kayo no? Ilakad mo nga ako sakanya Xie."

"Ha? Ano ka bakla? Hoy aagawan mo pa akong bata ka! Maghanap ka nalang ng iba uy!"

Grabe! Dami ko nangang girls na karibal may da dagdag pang bakla.

"Baliw, ang gwapo ko namang bakla pag nagkataon." sabi niya tapos isa isang nilalamon yung Fries sa mesa ko. " Ang ibig kong sabihin, pabanguhin mo naman pangalan ko sakanya. Parang ang init ng ulo saakin sa training e. Threatened yata sa kagwapuhan ko. Hahahaha."

"Training?"

"Oo, two weeks na since nagsimula training namin sa basketball. Alam mo ba Xie, ngumingiti naman si Cap sa ibang first year, pero pag saakin akala mo kakainin ako ng buhay."

Tinapik ko siya sa balikat.

"Alam mo Andrew Ken, ako man ang maging Captain mo, I'll do thesame. Sa mukha mo ba namang yan. Wala ka pang ginagawa, nakakainit na ng ulo. Hahahahahahaha."

Sinamaan niya ako ng tingin saka umalis tangay tangay yung fries na binili ko kanina. Hinayaan ko na, pampalubag loob sa mukha niyang walang kasing sama. Hahahahahahahahahahahahahahaha!

5 mins before 1, umalis na ako doon at patakbong umakyat sa building namin.

30 out of 40. Ayos na rin. Gagalingan ko next time. Kailangan kong humabol ng sobra sobra.

Naglalakad ako palabas ng gate dala dala mga libro ko ng magsilaglagan lagat yun dahil nagulat ako sa lakas ng busina sa likuran ko.

Hindi na ako nag abalang pulutin mga iyon at agad na pumunta sa gilid ng puting kotse. Kinatok ko ng malakas yung bintana ng driver.

"Hoy! Buksan mo to! Ano bang problema mo ha. Nasa gilid na ako ng daan o. Anong gusto mo sa flower box ako maglakad? Aba!"

Napatingin na saakin yung mga taong papasok at palabas ng gate. Napalayo ako ng magbukas yung pintuan sa driver's seat.

Pota sis! Si Ice. Nilampasan niya lang ako tapos pinuntahan mga libro ko saka iyon pinulot. Dinala niya sa sa likod ng bago niyang kotse. Tapos hinawakan niya ako sa kamay at sapilitan ako pinaupo sa shotgun seat.

Dahil mabait akong nilalang. Naging sunud- sunuran ako at hinayaan siyang gawin ang lahat. Chos!

Umandar na ang sasakyan at hindi pa rin siya nag sasalita at tumitingin saakin. Nakabusangot yung mukha niya. Akala mo pasan lahat ng problema sa mundo.

Hanggang sa makarating kami sa apartment. Walang namutawing salita sa mga labi namin. Siya ang unang lumabas, kinuha libro ko sa back seat kaya kinuha ko ang susi sa bag ko at binuksan agad yung gate.

Nilapag niya sa center table yung books ko at panagsak na umupo sa couch. Ginaya ko ang pagkakaupo niya, ang kaibahan nga lang ay nakasandal yung ulo niya sa ibabaw ng couch.

"Uy." mahiba kong tawag sakanya. "May problema ba?"

"Meron." tipid niyang sagot.

"Ano?"

"Ikaw." medyo galit pang sabi niya.

"Paanong ako?! Baka ikaw! Two weeks kang walang paramdam baka hindi mo alam!" sigaw ko sakanya.

"Paano kita lalapitan sa loob ng two weeks na yun kung may lagi naman bumubuntot sayo?! Ha!" Sigaw niya saakin.

"Ano? Anong bumubuntot? Pinagsasabi mo? Walang ganon!"

"Anong wala Xierra! May pagbibit pa yung kutong lupang yun sa bag mo. Kasabay mo pang kumain. Nakikipag tawanan ka sakanya sa harap ng maraming tao. Minsan nakita kong kasabay mo na ngang pumasok sa gate kasabay mo pang lumabas! At ano yung kanina? May pahawak ka pa sa balikat habang nakangiti ka, ako nga ni dulo ng daliri mo hindi ko pa mahawakan!"

"Ha?" nagulat ako sa pinagsasabi niya.

"Sige Xierra, sabibin mo nga. Paano ako makakalapit sayo nun, Boyfriend mo na ba yun?"

"Wag na tayo mag away please. Kalma kana muna." hinawakan ko yung kamay niyang nakakuyom. "Hindi ko boyfriend si Andrew Ken."

"Ang baho ng pangalan niya."

"Nagseselos ka nga?"

"Xierra naman! Oo nag seselos ako! Kung hindi ito selos hindi ko alam kung anong tawag dito!" nakatingin siyang deretso sa mga mata ko habang hawak ko pa rin yung kamay niya.

"Wag na mag selos. Wala naman dapat pagselosan e. Wag ka nang sisigaw, natatakot na ako."

Totoo nga, kay Cleya lang ako marunong makipag sagutan, makipag sigawan. Hindi ako sanay gawin yun sa iba.

"Im sorry." sabi niya saka niya ako niyakap.

"You dont have to be sorry. Ice?"

"Hmm?" nag hum siya habang nakabaon yung mukha niya sa leeg ko.

"Pinsan ko si Andrew Ken." Ngumiti ako sakanya ng bigla siya magangat ng tingin saakin.

Nanlaki yung chinito niyang mata.

"Im such a bastard." Ibinalik niya yung pagkakayakap saakin. "Im sorry Xierra Eleonor. I really Am. There's no excuse for what I have done that's why I need to ask you for your forgiveness. Im really sorry. I wont do it again. One thing I've learn from this is ask you first no matter what happen."

"Forgiven." sabi ko.

"I know it really seems so fast for these, but I want you to know that I like you, I really, really like you."

"I like you too, chinitong lamig."

Ngumiti siya dahil sa bago kong endearment sakanya.

Hinawakan niya ako sa pisngi. Napaka bilis nga talaga ng mga pangyayari. Dahil una, bigla nalang akong nilapitan ng isang naka school uniform na Ice Guillermo at ngayun ay hinahalikan naman ako ng isang chinitong lamig.

Our first kiss. My first kiss.

_____
Happy reading!