11.Bölüm: ZAMAN
'Yine çok derin düşüncelere daldım. Bir gün bu düşüncelerden de kurtulabilecek miydim acaba.'
——Neredeyse yarım saattir Beste'yi arıyorduk. Son çare olarak adamlara haber vermeliydik bence.
"Abi kafayı yiyeceğim nerede bu kız?" diye bağırdı Ömer kafasını tutarak.
"Orman." diye fısıldadı Enes.
"Korumalara haber vermeliyiz." dedi Nisa korku dolu sesiyle.
"Bencede 1 ay dışarı çıkmasak bir şey olmaz söz konusu Beste." dedim göz yaşlarımı tutamayarak.
O sırada yanımıza Berke ve Sude yaklaştı. Berke, Sude'ye tutunarak geliyordu. Bu çocuk çok içmiş gerçekten. Şurada bayılırsa şaşırmam.
"Korumalar 1,2 saatlik kısacık bir uykuya daldı. İşimizi halledelim." dedi Sude.
Ateş biraz hüzünlü çıkan sesiyle konuşmaya başladı. "İkiye ayrılalım." dedi. Neden iki neden hepimiz ayrılmıyoruz ki.
"Hepimiz ayrıla biliriz." dedim ağrıyan başımı tutarak.
"İç ses not al bunuda Beste'yi bulur bulmaz korumaların nasıl uyuya kaldığını soracağız."
"İKİYE ayrılacağız." diye bağırdı Ateş. Neden iki ya neden 7 değil hepimiz dağılsak ne olur daha hızlı buluruz.
"7 kişiyiz 7'ye ayrılalım." der demez başım dönmeye başladı. Bira içecek zamanı bulduk bizde iyi mi?
"Sizi bu halde bırakacak değiliz. Enes Nisa Berke ve Sude siz sol taraftan biz üçümüz de sağ taraftan bir haber bulan birimizi arayacak tamam mı?" dedi ciddi bir ifadeyle.
Kafam allak bullak olmuştu. Midemi saymıyorum bile. Şuraya kussasım vardı. Bu kız birden nasıl kaybolmuştu.
"Kedi." diye bir fısıltı duydum. Bu bu kimdi. Deliriyor muydum?
"Ne kedisi?" diye sordu Ateş.
Demek ki sadece ben duymamışım.
"Abi kedi." diye tekrar fısıldadı Ömer. "Yolda gelirken anlattığı kediler." diyip yolun aşağısına doğru koşmaya başladı.
Ne olduğunu şimdi daha iyi anlamıştım. Beste bize yoldaki kedilerden bahsetmişti. Son ve tek çare olarak oraya bakmalıydık. Eğer orada da yoksa ne yapacaktık bilmiyordum. Gözlerim de ağlamaktan tek damla yaş kalmamıştı.
Ömer telefonu Ateşe uzattı. Ateşte bir numara çevirip konuşmaya başladı.
"Biz bir yer bulduk"
"..."
"Beste kedilerden bahsetmişti ya."
"..."
"Biz gidiyoruz oraya doğru."
"..."
"Ayık tutun şu gerizekalıyı."
"..."
Anladığım kadarıyla bizden biri ile konuşmuştu. 5 dakikadır koşuyoruz gerçekten çok yorulmuştum.
"Söz konusu Beste ve sen yoruldun öyle mi Öykü."
"Haklısın iç ses. Daha sonra yorulmayı kafaya takarım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~•AKIL HASTANESİ•~
Teen FictionBaşlangıç Tarihi: 05.12.2019 Bitiş Tarihi: 22.12.2021 Genç kız ve geride kalan bir aile. Kızın başına gelecek her darbe onu düşürecek miydi? Yoksa daha çok güçlendirecek miydi? Acı insanı güçsüzleştirir miydi? Yoksa tam tersi mi? Kimsenin h...