FALLING

ONE

Nilibot ko ang aking tingin sa loob ng bagong bahay na aming nilipatan. Nasa isang private sub-division kami ngayon nakatira. Dito naisipang lumipat nina mama at papa kasi tahimik daw at tsaka less hassle na din. Hindi masyadong kalakihan ang bahay, normal lang siya kung titignan mo. May living room, kitchen, at tatlong kwarto. May terrace din na nasa second floor. Umakyat ako para tingnan ang magiging kwarto ko. Maganda siya, nakahanda na rin dito ang mga gamit ko. Pinahanda na nina mama at papa bago kami lumipat. I unpacked my things and put them in my wardrobe.

Nang tapos ko na ako sa aking gawain ay nakaramdam ako ng uhaw kaya I went downstairs and went straight to the kitchen. I opened the fridge and bumungad sa aking harapan ang isang box ng cake. Kinuha ko ito at binasa ang note na nakadikit sa harap ng box.

'May pinuntahan lang kami ng daddy mo, babalik din kami agad. Love you' -Mom

I opened the box at tumambad dito ang favorite kong chocolate moist cake. Bata palang ay mahilig na talaga ako sa tsokolate. Every birthday ko nga ay chocolate cake binibili nina mama't papa sakin. Di din naman nila ako masisisi. Kumagat ako ng kaunti at ibinalik din ito sa ref. Mamaya ko nalang yan uubusin. Lalantakan ko lahat yan.

I went outside at nilibot ang buong bahay. Para naman ma familiarize ko kung sakaling may gusto akong puntahan at madali ko nalang iyong mahanap, and then my eyes caught Coco, my shih tzu terrier dog. Nakaupo siya sa aking harapan habang nakatingala. He looked at me na parang may ipinapahiwatig siya.

I smiled.

"Coco talaga, you want me to take you for a walk?" agad naman siyang tumahol bilang sagot.

I grabbed his chain at tinalian siya. Lumabas kami ng bahay at nagsimulang maglakad. Maliit lang ang sub-division. Iilan lang ang mga naninirahan kaya paniguradong mafa-familiriaze mo agad ang mga pasikot-sikot dito. Naglibot-libot kami ni Coco kung saan. Hanggang sa naabot na namin ang pinakatuktok. Nakaharap ako sa magandang tanawin na nasa aking harapan habang nasa bandang ibaba naman ang mga kabahayan.

This is a perfect spot lalo na kapag sunset. Dahil sa naagaw ng tanawin ang atensyon ko ay biglang naglikot si Coco. Nabitawan ko ang kadena niya na hawak ko at humarurot siya ng takbo pababa.

"Coco" agad ko siyang sinundan bago pa man siya mapahamak.

Malay mo, may sasakyang dadaan at baka mapano pa siya. Natigilan ako nang biglang may mga kamay na bumuhat sa kanya. I looked up, and a tall guy was standing in front of me. He was wearing a white sando with jersey shorts, which made his white skin glow and made him stand out.

"I guess he likes me" di ko namalayan na nakalapit na pala siya sakin.

"Hello?"

Natauhan ako nang mag-salita siya. Namalayan niya ata na nakatitig lang ako sa kanya the whole time. I got amused by his features. His chestnut brown chinito eyes, a sharp nose, and his pinkish small lips that made me think taste like strawberries.

I hurriedly shook my head and smiled. "Ah, Oo"

"Are you okay? May something ba sa mukha ko?"

"Wala naman. Nakakapagtaka lang kasi lumapit siya agad sayo at nagpa-karga pa. Maarte kasi minsan yang asong 'yan. He doesn't want someone to touch him, especially strangers" palusot ko.

Damn, he's handsome.

Napangiti ito at ibinalik niya si Coco sakin at pinapag ang nadumihan niyang damit. Nakakahiya, nag white pa naman din siya.

"Sorry, nadumihan ka pa tuloy"

"Okay lang, Maliligo din naman ako mamaya"

Napangiti nalang ako ng bahagya. Nahiya tuloy ako sa kanya dahil sa ginawa ni Coco. Ibinaba ko nalang ang aso at hawak na ang kadena nito. Mas hinigpitan ko pa ang pag-kakahawak baka sakaling makawala ulit siya.

"By the way, I'm Felix" he lent his hand in front of me after he introduced.

"Miguel" I also introduced and we shook hands. He has this soft-gentle hand na 'yung tipong manghihinayang ka kapag nasugatan.

"Bagohan lang kayo dito?" tanong nito at sinabayan ako sa paglalakad. I thought our conversation will end there, but I guess he still wants to talk to me.

"Oo, kanina lang kami lumipat"

"Reason?"

"Wala naman. Parent's decision" I answered and sighed. "How about you?"

"Lumipat ako dito last year pa"

My brows frowned in confusion.

"Ikaw lang mag-isa? What about your parenst?"

"I've been living alone for the past years. When I was in high school, my parents left me. They went to Paris for some business matters. I don't know if business ba talaga pinunta nila dun kasi di naman na sila bumalik. That's why I started to get used living alone"

I felt bad. I regretted asking him that kind of question.

"Pasensya na"

"It's okay, let's just forget it" hindi na ako nagsalita at ngumiti nalang. "Ikaw ba?"

"Ako? Ang alin?"

"Kwento mo. Mind if you share yours?"

"Hindi naman masyadong interesting ang buhay ko"

"At hindi naman kailangan maging interesting ang buhay bago mo ikuwento sa iba"

Napa-isip ako sa sinabi niya. May punto naman siya pero wala naman talaga akong mai-kuwento sa buhay ko. My life is normal just like the others.

"I'm an only child at wala ng balak sundan pa nina mama't papa" I randomly said.

Hindi ko alam kung bakit 'yon ang lumabas sa bibig ko. Hayaan na. Napangiti nalang siya sa sinabi ko. I noticed how he genuinely smiled. Nagagandahan naman ako sa ngiti ng iba pero mas malakas 'yung dating niya.

"Paano mo naman nasabi?"

"Alam kasi ng parents ko na seloso ako, kaya kung may balak man nila akong sundan, alam na nila 'yung mangyayari"

He kept smiling. Parang tumatatak na 'yung ngiti niya sa isipan ko. What the hell?

"Siguro may girlfriend ka, noh?"

"Wala, baliw. Hindi ako pinapayagan ni mama, lalo na si papa. Mahigpit 'yon"

"Eh, boyfriend ba?"

"Gago talaga toh" sabi ko at napangiti nalang.

That question kinda made me nervous. Alam ko naman sa sarili kong hindi ako straight at nagkaka-gusto ako sa kapwa ko lalake. Pero kapag sa oras talaga na ganyang topic, kinakabahan ako. I'm not still out to my parents at wala akong balak na mag-come out sa kanila. Hahayaan ko nalang siguro na mapansin nila 'yon.

"Ikaw, I'm sure may someone ka na. Sa pogi mo ba namang 'yan" I finally complimented him.

"No. I'm single" the answer that slightly made me shocked.

"Really? How come?"

"I don't know. Hindi pa siguro dumadating 'yong para sakin"

"Hindi ka lang siguro marunong lumandi" I joked.

"Maybe, you're right. I never tried courting anyone" he agreed.

"Okay lang 'yan. Tsaka hindi naman talaga required magkaroon ng partner"

"Try ko sayo?" he stopped walking.

I froze as soon as I heard it. I don't know how to react. I never heard those things from anyone, especially to a guy. He stared at me as if he's hypnotizing myself. He moved his hand and started fixing my hair.

To be continued.