The crashed plane ft. L.T.

Hoofdstuk 9

POV: LAURA

'Louis sukkel, misschien kan ze er niet tegen als iemand boos doet. Je weet duidelijk dat ze een trauma heeft door het vliegtuig ongeluk,' zeg ik op een boze toon, maar Louis doet alsof hij me niet ziet.

'Lau en Lou, er is bezoek voor jullie,' horen we zuster Angel zeggen. Kennelijk was ze even weg om ons even alleen te laten.

'Hey Lau, ik mis je zo erg! Ik wil zo graag weer met je gek doen,' hoor ik Mandy opeens zeggen.

Verbaasd kijk ik naar de deur en zie mijn goede vriendin: Mandy staan. Het liefst wil ik op springen en haar omhelzen, maar doordat mijn rug gebroken is en in het gips zit, kan ik me nauwelijks bewegen.

'Lou, wat is er? Je kijkt zo sip,' vraag ik aan Louis, maar krijg geen antwoord. 'Ik vind Louis raar doen,' fluister ik zachtjes tegen haar.

Ze kijkt naar Louis die bij het meisje op bed zit. 'Is hij niet stiekem verliefd?,' vraagt Mandy met een grijns vanaf hier tot Tokio.

'Ik zou zeggen, vraag het hem zelf,' zeg ik en haal mijn schouders op en zucht. Voorzichtig draai ik me op mijn linker schouder om naar Sabrina te kunnen kijken. Zij ligt nog levenloos in bed, maar maakt af en toe wat krampachtige bewegingen en ik hoor haar van alles mompelen.

'Ik hoop dat het goed komt met haar,' zeg ik tegen Mandy, die mee instemt.

'Ik vind het wel lekker rustig,' hoor ik Louis zeggen, die mijn kant op komt lopen.

Ik draai mijn hoofd naar Louis en zie een gemene grijns op zijn gezicht staan.

'Wat ben jij gemeen zeg!' zeg ik boos tegen Louis die op zijn bed gaat zitten.

'Hey Louis, ben jij niet stiekem verliefd?,' vraagt Mandy aan Louis.

'Nee, want ik heb Eleanor. Hoezo?,' vraagt Louis stom verbaasd.

'Waarom doe je zo gemeen tegen Sabrina?,' vraag ik en mijn gezicht staat op onweer.

'Omdat... ik euh...,' stamelt Louis.

'Vertel me de waarheid,' sis ik boos en word rood van woede.

'Laura, rustig alsjeblieft,' zegt Mandy, maar helaas kan ik me niet kalmeren. Ik ben furieus op Louis, ook al is hij mijn broer.

POV: MANDY  *Gespeeld door MandyMink*  (Leeftijd: 12. Karakter: rustig. Hobby: basketbal. Uiterlijk: Bruin haar, blauwe ogen, zwarte legging met 2 strepen, grijs t-shirt.

'Dit kan je niet maken, Louis! Jij hebt haar gered, ze heeft het aan jou te denken dat ze nog leeft!" schreeuwt Laura tegen Louis, die geniepig naar het meisje zit te kijken. 'Zou hij haar niet aardig vinden?,' bedenk ik me, maar dan krijg ik te horen dat het bezoekuur voorbij is. Ik zucht en kom even tussen Louis en Laura in.

'Ik moet gaan Lau. Het bezoekuur is voorbij, tot morgen. Morgen kom ik weer even langs, samen met jullie ouders,' zeg ik en trek haar in een stevige knuffel, waardoor ze mij terug knuffelt. Dan laat ik haar los en wil Louis een knuffel geven, maar hij duwt me weg.

'Ik hoef geen knuffel, dankje,' zegt Louis tegen me en ik kijk hem verbaasd aan. Hij gaat liggen en sluit zijn ogen, waarschijnlijk is hij moe. Ik draai me om naar Laura en zie dat zij ook inslaap is gevallen en zachtjes verlaat ik de kamer.

Diep in mijn gedachte loop ik het ziekenhuis uit, maar ik let niet op en loop tegen een lantaarnpaal aan. 'Hé, een lantaarnpaal?' bedenk ik me en kijk op. Ja hoor, inderdaad een Lantaarnpaal! Ik zucht en loop piekerend verder naar huis.

POV: SABRINA

Ik open mijn ogen en zie Louis over me heen gebogen staan.

'Hey Sabrien, ik moet me verontschuldigen voor mijn stomme gedrag van gisteren,' fluistert Louis tegen me.

'Hoe laat en welke dag is het?,' vraag ik aan Louis, maar Louis houdt een vinger voor zijn mond.

Ik ga recht zitten en kijk hem aan in zijn ogen. Wat gaat hij zeggen? Ik ben zo nieuwsgierig!