MASK || SoonHoon

f o u r

j i h o o n ' s

Nakita ko lang naman ang katawan ni Soonyoung.

"O-oh Jihoon, tapos ka na pala tatawagin sana kita para kumain" sabi ni Soonyoung, puta yung abs.

Napalunok ako at nagtungo na lang sa kitchen area

Puta, Jihoon Lee, kalma

"S-spicy chicken na lang niluto ko" sabi nya I nodded at umupo na

Natapos na kaming kumain at maghugas at naisipan naming mag-usap sa sofa

"Soonyoung, bakit ka laging naka-mask?" tanong ko

"Ang pogi ko kasi, bak- aRAY KO NAMAN JIHOON! HUHU" sinampal ko lang naman sya dahil sa kahanginan nya

"Bakit nga?" I said

"Tumakas ako sa parents ko, ayokong makita nila ako, sobrang sakit na kasi e, nakukuha ko nga lahat ng gusto ko, wala naman silang time saakin" paliwanag nya

"Pero kahit nasa loob na tayo ng dorm naka-mask ka pa din?" tanong ko

"Oo, madaming spy ang parents ko, tinutulungan din sila ni Mr. Lee na mahanap ako" sabi nya

"Mr. Lee?" tanong ko

"Lee Jaehoon, bakit?" tanong nya

"Papa ko si Lee Jaehoon, nagtaka lang ako, sa sobrang dami ng Lee si papa pa, Ikaw siguro yung sinasabi samin nila papa na kailangan namin dito mag-aral para mahanap ang anak ng mga Kwon" paliwanag ko, "Wag kang mag-alala Kwon Soonyoung, hindi ko sasabihin kahit kanino, kahit kela Appa"

"Salamat ng marami Jihoon!" sabi nya at niyakap ako

Jihoon Lee, umayos ka, bakit ka kinikilig!?

Niyakap ko sya pabalik, naramdaman ko ang luha nyang pumatak sa sweater ko, hinayaan ko lang syang umiyak ng umiyak.

"No one appreciates me like you do, Jihoon Lee, I-I-I l-love you" he said, he made me speechless, I don't know if papaniwalaan ko yun or he loves me as his friend. "I love you, I really do"

~•~•~•~•~•~•~•~

🤪