İnsan içindeki boşluğu yeni biriyle doldurabilir mi?Tam olarak sevmediği,sadece hoşlandığı biriyle "canımın içi" dediği kişiyi silip atabilir mi?İnsan,yokluğuna alışıyor sevdiğinin fakat hep bir dengesizlik içinde oluyor.Unutamıyorsun işte arkadaşım.Ne yapsan,ne etsen hala o'nu özlüyorsun.Kendini kandırıyorsun bazı zamanlar "sevmiyorum,soğudum,unuttum" diyorsun.Biliyorsun,hepsi yalan. İçten içe acı çekiyorsun ama kimselere söyleyemiyorsun,en yakınına bile belki de.Ama ben inanıyorum.İyi insanlarda bir gün hakedecek.Mutlu olacaklar inanıyorum.
Mesela,daha dün gece ağlarken "bu sondu,daha ağlamak yok" demiştim. Bu gece de tutamadım kendimi. Sanki üzülmem için o kadar çok sebep var ki, hiç biri ağlamadan geçmiyor gibi. Gerçi ağlayınca da geçmiyor fakat bir yandan rahatlamıyor değilim.Hayat çok garip değil mi?En değer verdiğin, yanında olmasını istediğin insan hiçbir zaman yanında olmuyor. Aksine hep kalbini kırıyor.Sen o kişiden uzaklaşmaya çalışıyorsun hatta kendinden bile uzaklaşıyorsun o süreçte.Ama uzun zaman sonra o yine geliyor ve her şeyi mahvediyor. Ve sen "hayır" diyemiyorsun.Ağladığın,üzüldüğün onca günleri unutuveriyorsun. Çünkü çok,hakettiğinden bile çok seviyorsun onu."Hayatından onu çıkarmalısın" dedi iç sesim,ben ağlarken. "Hayatından onu çıkarmalısın ki,daha fazla üzülmeyesin.Onca yaşadığınız güzel günler oldu,çok sevdin onu,çok değer verdin.Ama sana yaptıklarını düşün" burada hıçkırmaya başladım, "sana yaptığı o kadar kötü şeyler varken, seni hiç haketmezken,onu hala düşünemezsin.Başka birine ihtiyacın yok senin.Sen,kendi başına bu olayı aşacak kadar güçlü birisin.Kendine güven.Yapabilirsin bunu." gözyaşlarımı sildim "Yapacaksın.O seni nasıl unuttuysa,o geceleri ne kadar huzurlu uyuyabiliyorsa sende aynısını yapacaksın.Dayan.Sabret.Beklemeyi ögrendiğin gibi unutmayı da elbet öğreneceksin."Dedi.Gülümsedim.Kendime olan güvenim geldi.Sonra uyudum.
Ölmeden önce en çok ne yapmak isterdin diye sorsalar,yaşadığım bütün sorunlarımı anneme veya babama ama özellikle babama anlatmak olurdu derdim.Neden biliyor musunuz?Ben odamda yalnız başıma kaldığım her zaman aklıma yaşadığım bütün kötü anılarım gelir.Gece ya da gündüz olması fark etmez.Hep çok düşünürüm,çok üzülürüm.Kimsenin haberi olmaz bundan.Bazen korkarım "ya ağlama sesimi annem veya babam duyarsa?" diye.Ama hiç duymadılar.Hiç anlamadılar.Babam arada odama gelip "bir şeyin mi var?" diye sorar.Bende ona "hayır çok iyiyim" derim.Doğru mu? Tabii ki hayır.İçimden "keşke baba keşke sana anlatabilsem" diyorum.Kızacağından değil gerçekten sadece nasıl başlayacağımı bilmiyorum,başlarsam ağlamaktan yorulacağımı bildiğim için yapamıyorum bunu.Bu yüzden şu hayatta en çok kıskandığım insanlar,babasıyla rahat rahat dertleşip konuşabilen insanlardır.Eğer sizde böyleyseniz,çok şanslısınız.Ailenizin kıymetini bilin.
Sen aşkı ne zannediyorsun? Birine aşık olursun,seni kabul etmezse eğer direk diğerine koşarsın.Bu aşk değil,bu senin yaptığın heves.Aşık olan insan,bekler.Hatta beklemekten dolayı yorgunluktan tükenir.Aşık olan insan,kendinden önce karşısındakini düşünür.Aşık olan insan,mantıklı kararlar alamaz duygularına yenik düser.Aşık olan insan ölür be.Sırf onun canı yanmasın diye kendini öldürür.Bunları göze alamayacaksan eğer aşkı unut,aşktan bahsetme.Ve en önemlisi şunu unutma,aşık olmayan bir insan bu hayatta her zaman eksiklik hissedecektir.Hep bir boşluğun içinde olacaktır.Adamın veya kadının birine güvendin,sevdin.Az veya çok bu önemli değil.Sevdin mi? Evet.O ne yaptı? Güvenini kırdı,bütün ona karşı hissettiğin güzel duygularını mahvetti.Tamam,haklısın.Fakat şimdi düşündüğün şey "bu bana böyle yaptıysa eğer diğerleri de yapar" olmasın.Bütün insanlar aynı diye bir şey yok.O,öncekinin karaktersizliğiydi.Karşına kötü insanlar çıkacak ki,sen iyi insanları tanıyabilesin.Yeni insanlarla tanışmaya sıra geldiğinde soğuk davranma.Onlarla tanış,kişiliklerini öğren.Özellikle sana çok değer veren birini tanıyosan ve yanında değilsen,dibinden ayrılma onun.Şans ver.Diğeri için daha ne kadar üzülmeyi düşünüyorsun?Yazık değil mi sana?Haketmediği halde ona kaç kere şans verdin,hatırlasana.Hepsi boşa gitti,biliyorsun.O olmadan yapamam deme.O sensiz çok güzel hallediyor,eğleniyor.Sıra sende,içine kapanık olmaktan vazgeç ve mutluluğa adım atmaya çalış.Eminim,kendine güvenirsen istediğin herşey olacaktır.Sadece kendine güven.Başarabilirsin.
