Sol yanım >Cennet< ~Serisi 2~

45~

Arkadaşlar kanalıma abone olursanız çok sevinirim, belkk ufak tefek hatalarım var ama elimde ki imkanlara en iyisini yapmaya çalışıyorum ..
Teşekkür ederim .
~İyi okumalar~

Ben ve atilla karakolda beklerken.Mertin bir an önce gelemesine dua ettim.Ama beni o kadar şaşırmıştı ki , kısa bir zaman sonra kapıdan içeri mert' in geldiğini gördüm. O uykulu halinden eser yoktu, bakımlı erkek diye bunlara denirdi herhalde.İşte o an içimde ki korku azda olsa azaldı. Gözlerimin içine bakan  bakışları bana yaklaştıkça gözyaşlarımın dolmasına neden oldu.  Bana ulaşmasını bekledim, yanıma geldiğinde ayağa kalktım.O ise bana sarıldı ..
Saniyeler sonra ağlamakya başlamıştım.
Neden ağlıyordum ki  ?
Yada ağlanacak omuz bu olmamalıydı!
Beni kendinden uzaklaştırıp eli ile yanağımda ki gözyaşlarımı sildi..

"Yemin ediyorum onlar bana ait değil!
Ben öyle şeyler kullanmam "

Ben  sayıklarken..

"Tamam nazlı biliyorum , ben sana inanıyorum şimdi  sakin ol  ben bir konuşayım. "

Ben kafamı evet anlamında sallarken , odanın kapısından bizi izleyen atilla' yı gördüm .
Kahretsin!
Herşeyi yanlış anlayacaktı.
Ben atilla' nın yanına gitmek isterken polis ayağa kalkıp ..

" Ben avukatınız gelecek sanıyordum! " dedi

Hepimiz polise dönüp bakarken , o hoşnutsuz  ukala yüzle bize baktı.Mert benden ayrılıp polisin yanına doğru gitti.Elinde ki  çantadan bir kağıdı polise uzattı...

"Siz bu belgeyi incelerken  ben nazlı hanım'la özel olarak görüşmek istiyorum"

Polis yanımızdan ayrılmadan önce beni rahatsız edecek bir bakış attı. Ona göre şimarıkbir suçluydum.Mert' e dönüdüm..

"Mert bizi hapse atacaklar bişey yap , lütfen. "

Mert kollarımdan tutup sandalyeye oturtturdu . Sonra yavaşça bana yaklaşıp..

"Nazlı bana lütfen cennet dışında olduğunu söyle "dedi.

O böyle söyleyince yanağımdan süzülmeye başlayan gözyaşlarımı eliyle sildi.

"Abim  de buldular? "

Başımı hayır anlamında sallayınca , sinirle ayağa kalktı. Sonra bana dönüp.

"Söz veriyorum seni kurtarmak için herşeyi yapıcam ne pahasına olursa olsun! " dedi .
Uzanıp elimi tutunca ..

"Peki ,atilla .."

Ona  cevap vermedi ve bendn uzaklaştı..

"Mert ben umrumda değilim , evet korkuyorum ama atilla hapse girmesin onuda yardım et! "

" İkinizi birden kurtaramam nazlı! "

"Ya sen evine gidersin ya da.."

Sözünü kestim ve ayağa kalktım...

"O zaman abini kurtar! " dedim.

Gözlerini bana sabitleyip uzunca baktı.  Sonra yaklaşıp..

"Bu cekette mi buldular?  "  diye üstümdekinj işaret etti.

"Evet " diye bildim.

Yüzü ifadesizce  bana bakarken aklıma yaptığımız plan geldi .acaba bahsetmelimiydim?
Zaten bunun içindi onları söylersek atilla ile ben kurtulabilirdik.

"Biz aslında bu gece bir plan yaptık.." dedim

Mert  uzaktan bana bakıp...

"Ne planı? " dedi
Bende hikayeyi baştan sona anlatmaya başladım. Mert ilk başta bize kızsada bunun bizim için    bir  şans olduğunu   söyledi...

"O belgeleri izinle aldınız dimi " diye sorarken sorusunu cevaplayan yine kendi olmuştu.

"Tabi almadınız! "

Bende espiri olsun diye...

"Ya sen neticeye değil , haticeye bak " dedim bunun şu anda ne kadar doğru olduğunu bilmiyordum ama mert hala bana aynı şekilde bakınca...

"Ne noldu?
Şey miydi yoksa, haticeye değil , neticee mi bak deniliyordu?"

Mert elini başına koyunca..

"Tamam peki sustum " diyerek yerime oturdum. Ve bundan şunu anladım ki  ben bir daha espiri yapmamalıyım.
Mert biraz durduktan sonra...

"Kullanıyor musun? " dedi.
İlk başta anlamamıştım ama sonra   beni incelediğini farkedince.

"Hayır mert kullanmıyorum! 
Ve oda kullanmıyor.!"
Dedim.

Mert hafif bir tebessüm ederek ..

"Eminim kullanmıyordur " dedi.

Sonra karşıma oturup...

"Gerçekten çok mersk ediyorum  seni kullanmasına nasıl izin veriyorsun?
Onun seni böyle kullanırken sen nasıl hala ben hapse gireyim diyorsun! "

"Ona borçluyum onun başına ben sardım , siyah kelebeği ..
O benden en ufak birşey bile istemezken  ben böyle durmam."

"Hala onu koruyor , onu savunuyorsun..
Farkında mısın bilmiyorum ama hapse girebilirsin."

Bakışlarımı ondan kaçırmayarak ..

"Ben onu savunmuyorum, onu böyle bırakamam sadece. Hataları var ama o bir suçlu değil. Suçlu olan biri varsa oda baban.." dedim

Delirmiş gibi yüzüme baktı. Dişlerini sıkıp yine ayağa kalktı. Sonra bana arkasını döndü. Birkaç kez yumruğunu sıktı. Sonunda bana dönüp ..

"Balodan çıktığınızı ve o bara gittiğinizi söyle ve orda yanlışkla başkasının ceketini giydiğini söyle gerisini ben halledeceğim."

Kapıyı açtığında dışarda ki görevliye ..

"Atilla özdemir ile de konuşmalıyım , onunda avukatıyım "

Kapı kapanırken artık gerçekten birşeyleri farkedip etmemem konusunda çelişkiye girmeye başladım...