What is love: 2020

Chapter 14

It's been a week since we've been at Eidren's resort. Hindi pa namin pinag-uusapan yung tungkol sa ginawa niyang pambabastos kay Martin at pagpapanggap na soon-to-be husband ko. Hindi ako galit sa kaniya,I know he has his reason. Hindi ko lang maintindihan kung bakit kailangan pa nilang hindi irespeto ang isa't isa.

Bumalik na ako sa condo ko para na rin asikasuhin ang Laundy shop ko, naging busy si Eidren sa mga businesses nila. He's rich, his family is known the major stockholder of the company that make the most expensive and known brand of shoes. He is handling the business because he is the only Heir of the family

Krazielle and I haven't talked for a while since he met Martin. She never said a word and never looked at me. She never visited my shop like she used to and she never showed her face again in front of me and that is unusual of her. I had to understand, she needs time. I won't beg her to get her attention, she'll comeback when she's ready

Another week has passed and I'm missing my two bestfriend, Krazielle and Eidren. I already want to talk to them, to hear their sides and opinion. I want to acknowledge their suggestions and I want to believe what they believe is right for me. They're always the one who really got my back, not Martin. Because Martin was the cause why I have fallen.

From: Pinaka poging si Eidren
Come out after an hour. Starbucks.

I immediately smiled when one of them finally texted me. I got so excited that I even told Feigh that I need to get off already because something came up

"Ay nako! Saan ba nabibili yang pusong nakain niyo Ma'am at nang makabili rin"

Hindi ko na lang pinansin si Feigh at dali dali ng umakyat sa unit ko para makaligo at makapagpalit ng damit. I just wear a simple royal blue off shoulder dress partnered with my white sneakers and white purse for my cellphone

Nagpunta na ako sa tapat ng Starbuck. Agad akong kumaway sa kaniya nang makita ko siyang nakatayo sa harap ng Black BMW niya. He's wearing a simple Gray V-neck partnered with faded ripped jeans and white sneakers with his shades on

Gorgeous!

Nagtatalon akong lumapit sa kaniya, ngumiti lang ito nang tipid sakin bago ako pagbuksan ng pinto sa shotgun seat. Nakangiti pa rin akong pumasok ngunit mula nang magdrive siya hanggang ngayong mag iisang oras na kaming na byahe ay hindi pa rin ito kumikibo o tumitingin man lang sa akin. Panay ito buntong hininga lang

"Eidren, turn on natin radio ha!" I tried to lighten the mood, hindi ko kaya yung bigat eh. It's so suffocating. Binuksan ko ang radyo ngunit wala itong kibo. Doon ko nakumpirmang may problema because Eidren would usually say "Ayoko ng maingay hindi ako bumili ng kotse para marindi lang" napatakip ako ng bibig nang hindi ko namalayang nasabi ko na pala ito

Gulat akong napalingon sa kaniya and was about to apologize when I caught him looking pissed before he sighed heavily and shook his head. He continued driving and I remained silent. I didn't turn the radio off

I met you in the dark ,you lit me up
You made me feel as though,I was enough

We dance the night away,we drank too much
I held your hair back when
You were throwing up

"Then I smiled over my shoulder
For a minute you were stone-cold sober
You pulled me closer to your chest
And I asked you to stay over
I know you already told me
That I should get some rest" I bit my lower lip as I sing the lyrics. I saw how his ears got red and how he is trying to forbid himself to smile. I leaned closer to him while he's driving

"I knew I loved you then
But you'd never know
'Cause I played it cool when I was scared of letting go.." He stopped the car but I'm still looking at him while shyly biting my lower lips. I gathered all the courage I have before looking directly at his eyes

"I know I needed you
But I never showed
But I wanna stay with you until we're grey and old
Just say you won't let go
Just say you won't let go"

I was shock and my heart pounded when his lips crushed into mine. He moved his lips gently as if he's comforting me. His tongue is teasing my lips,wanting to enter. Shyness filled me when I opened my lips for him and slowly moved with the rhythm of his lips

We were both speechless and catching for air when we stopped. He bit my lips!

"A-ahh.." Wala akong masabi, walang lumalabas na salita sa bibig ko. Hindi na ako magtataka kung sabihin niyang namumula na ako ngayon na parang kamatis "N-namumula ka" nanlaki ang aking mga nata at nais sampalin ang aking sarili nang sabihin ko iyon matapos mapansing namumula si Eidren

Parang tinambol ang aking puso ng paulit ulit nang iangat nito ang paningin sa akin at ngumisi ng nakakaloko "Sarap mo humalik eh" umakyat na ata lahat ng dugo ko sa katawan sa ulo ko, pati ata yung dapat rereglahin ko umakyat na din sa ulo ko

Nabalisa ako bigla, nilibot ko ang aking paningin at nakitang nasa MOA kami "Bakit tayo nandito?" Pinipilit kong wag mabulol sa harap niya. Nais kong ibalibag ang purse ko sa pagmumuka niyang may sinusupil na nakakalokong mga ngiti

Punyeta bakit ba kasi ako gumanti sa halik?!

Halos takasan ako ng kaluluwa nang mapansing unti unting lumalapit sa akin si Eidren matapos tanggalin ang seatbelt niya. Sa sobrang balisa ko ay nakalimutan ko na ata kung paano magtanggal ng seatbelt, namalayan ko lang na nacorner na ako ng dalawang braso niya

"Ano ba 'yon Eidren" hindi ako makatingin sa kaniya ng diretso habang pilit niyang hinuhuli ang mga tingin ko "Tignan mo 'ko Martina" sunod sunod akong umiling, narinig ko ang mahina nitong pagtawa "Mukha kang timang bopols" nagsalubong ang kilay ko bigla kaya mabilis kong iniangat ang paningin ko sa kaniya

Nakangiti si Eidren, inayos niya ang nagulo niyang buhok gamit ang parehas na kamay bago ibinalik sa pagkaka corner sa akin "Hoy Eidren ang kapal naman ata ng mukha mo? Matapos mo 'kong halikan anong inaasahan mong isasagot at ikikilos ko sayo? Ikaw ang kauna unahang lalaking hinalikan ko tapos gusto mo umakto ako sa harap mo ng hindi nahihiya an—" Naputol ang mahabang litanya ko

All I know is he sealed me with his kiss, a long and passionate kiss. It's like he's telling me he is happy, gumanti rin ako ng halik sa kaniya. Hindi ko alam, I cannot stop no matter how hard I want to! Kumukuha kami ng hangin sa isa't isa, bibitiw na sana ako sa halik nang hapitin niya ang batok ko at itulak padiin sa kaniya

Hindi ko na alam ang mga sunod na nangyari maliban sa natanggal na ang seatbelt ko habang ang labi namin ay patuloy na gumagalaw. Ipinatong ko ang mga braso ko sa balikat niya, hinahaplos ang buhok niya at marahang sinasabunutan. Lumalalim ang halik niya at ganoon din ang akin, napapikit ako habang dinadama ang bawat sandali, ang bawat galaw, ang kakaibang sarap at ang banyagang pakiramdam

Nang matapos ang aming halikan ay nagmulat ako ng mata,nakatingin na si Eidren sa akin at nakangiti. Inayos nito ang buhok kong nagulo bago ilapit ang mukha sa akin at dampian ako ng mabilis na halik sa labi. Saka ko lang narealize ang posisyon namin nang magsalita siya "Labas na tayo hinihintay na tayo ni Krazielle. Mauna ka ng umalis sa pwesto mo, bago pa mas magalit si Krazielle pag hindi ka sumipot sa kaniya kasi sa iba kita dadalhin"

Hindi ko namalayan na naka kandong na pala ako sa kanya ng paharap habang siya ay napahiga ng bahagya at tanging ang likod na nakasandal sa kotse ang sumuporta sa kaniya, sa amin.

Dali dali akong umalis sa ibabaw niya pagtapos siya ay nakangiting lumabas ng kotse. Sumunod na ako sa kanya, hindi pa rjn alam kung paano ipapaliwanag ang mga pangyayari. Sabay kaming naglakad pagkababa ng kotse para puntahan si Krazielle

"Cr lang muna ako,Martina. Hintay ka doon sa may Jco, doon daw tayo magkita sabi niya eh. Balik agad ako" Akala ko ay aalis na siya ngunit hindi ko inaasahang hahapitin niya ako palapit sa kaniya bago ako dampian ng mabilis na halik pagtapos ay sinipsip ang aking pang-ibabang labi "Ingat ha, wag ka na tumabi sa lalaki kutos ka sakin"

Tulala akong umupo sa bakanteng upuan, tulad ng sabi niya kung saan walang lalaking kadikit. Yumuko ako sa lamesa at inisip ang mga pangyayari, parang gusto ko batukan ang sarili ko sa hiya. Dinilaan ko ang pang-ibabang labi ko at hindi ko mapigilang mapangiti nang maalala ang huling ginawa niya

So addicting!