Beyaz Diş

Soyunun Çağrısı

Aylar ayları kovaladı. Güney ülkesinde yiyecek bol, iş ise azdı. Sürdüğü rahat 

ve mutlu yaşam Beyaz Diş’e yaramıştı. Güney ülkesi hem iklim hem de insanların 

tutumu açısından arayıp da bulamadığı bir yerdi. İnsanoğlunun sevgisi onun için parlak bir güneş olmuş ve Beyaz Diş bu güneşin altında bereketli topraklar 

üzerinde büyüyen bir çiçek gibi serpilip gelişmişti. 

Her şeye karşın öbür köpeklerden yine de farklıydı. Kendilerini bildiler bileli 

hep aynı yaşam koşulları altında yaşamış olan öbür köpeklere oranla yasaları çok 

daha iyi biliyor, kuralları harfi harfine uyguluyordu. Ne var ki içindeki 

vahşeti atamamıştı üzerinden, kurt olan yanı sanki uyukluyormuşçasına, vahşiliği 

için için kıpırdanıyordu. 

Öbür köpeklerle hiçbir zaman arkadaş olmadı. Soyundan farklı olarak şimdiye dek 

hep yalnız yaşamıştı ve bundan böyle de yalnız yaşayacaktı. Küçükken, Lip-lip 

ile öteki köpeklerin kendisine acı çektirdiği ve Güzel Smith’in elindeyken kavga 

ettiği günlerde, köpeklere karşı sonsuz bir nefret kökleşmişti yüreğinde. 

Yaşamının doğal akışı saptırılmış, kendisine düşmanca davranan soydaşlarından 

yüz çevirip insanoğluna bağlanmıştı. 

Öte yandan güney köpeklerinin gözü de onu  bir türlü tutmamıştı. İçlerine 

işlemiş vahşet  korkusunun uyanmasına yol açtığı için köpekler Beyaz Diş’ i hep 

hırıltı ve homurtu ile, her zaman hır çıkarmaya hazır bir tavırla 

karşılıyorlardı. Oysaki Beyaz Diş onlara diş geçirmeye kalkmanın gereksiz 

olduğunu çabucak kavramıştı. Havlaya hırlaya üzerine saldıran bir köpeğin gözünü 

korkutmak ve kavgadan caydırabilmek için ağzını açıp da dişlerini şöyle bir 

gıcırdatması yetip de artıyordu bile. 

Bununla birlikte Beyaz Diş’i bir gölge gibi kovalayan bir baş belası vardı ki, 

bu da Collie idi. Dişi çoban köpeği Beyaz Diş’e bir an bile soluk aldırmıyordu. 

O da en azından kendisi kadar yasalara boyun eğmiyordu. Beyaz Diş ile dost 

olması için efendisinin gösterdiği tüm çabalara karşı koyuyordu. Sert ve hırçın 

homurtularla her zaman, her yerde peşindeydi. Tavukları boğazlayışını bir türlü 

kafasından silip atamıyor, onun kötü niyetli bir yaratık olduğuna inanıyordu. 

Collie’nin gözünde Beyaz Diş taa ezelinden suçluydu, bu nedenle de 

davranışlarını ona göre ayarlıyordu. Bela kesilmişti başına; nereye gitse adım 

adım izliyor, yanından yöresinden bir an bile ayrılmıyordu. Bir güvercine ya da 

bir civcive şöyle yan gözle bakmayagörsün, havlayarak ortalığı hemen velveleye 

veriyordu. Beyaz Diş ona aldırmamaya çalışıyor, daha olmadı, kafasını ön