Hayatın akıl almaz dönüm noktasında olan bi kadınım bu gece . Ya ölürüm ya da sensizliğin çektirdiği ızdırap bile bir ömür yaşamaya çalışırım . Her gün ölerek yaşamak çok acı , fazla acı . Sensizliğin karanlığı beni sarıp sarmaladı . Önceden bedenimi kolların sarardı , şimdi her yer sensizlik .
İnsanoğlunun pek bir acımasız evladı , sevdiğim , gülüşünde cennet barındıran , huzur kokan adam ; içimde kurduğum bizli hayaller artık bizsizler . Ben iyi değilim , hiç iyi değilim . Hiç iyi kalamadım . Antideprasan ilaçlarımın dozlarının artışı sensizliği daha çok hissettiriyor . Mutlu olduğum her saniye bana haram . Sensiz geceler daha bi karanlık , sabahlar aydınlığa ulaşmıyor . Yokluğunda tüm göller, denizler , akarsular kurudu , papatyalar yetişmez oldu bu topraklarda . Beraber geçtiğimiz sokaklarda başkaları el ele yürüyor , üzülüyorum . Sen bu şehirde her gece ölen bir kadın bıraktın ardında . Senden sonra o kadın gelemedi kendine , gelemedim kendime . Hayat acı , sen acımasız .
Ben ne güzel sevdim seni , kusursuza yakın sevdim . Bırak öpüşlerini bi kenara at , adımı ağzından duymak bile içimi titretirdi . Hayatın bana sunduğu en güzel , en değerli hediye sendin . Hayat seni bana geç sundu , erken aldı .
Hani insanın en çok korktuğu şey gelirmiş ya başına , ben hep seni kaybetmekten korktum en çok . Evren işte , gün geldi seni kaybettim . Sonra kendimi kaybettim , bir daha da toplarlanamadım . Sesini duymak , yüzünü görmek , sana dokunmak , saçlarını okşamak nasip olmadı bir daha bana en çokta buna yanarım.
Yaralı bir kadın kaldı ardında belki de dizleri kanayan bir kız çocuğu . Benim dizlerim kanadı , dizlerime kadar kanadım . Kalbim , sensizlikle atan her dakika biraz daha paramparça oldu . Vücudumda bir sürü yara açıldı , hiçbiri geçmedi . Yaralarım kapanmadan başka bir yara açıldı , kanadı . Sensizlik denen illet tüm vücudumu ele geçirdi .
Sigara , en kötü gecelerimde yanımda olan tek varlık , gereksinim , ihtiyaç . Her dumanında sen varsın . Şimdi senin silüetin bir sigara dumanında gizli . Bir sigara gibiyim ben , içimde sen varsın . Tükeniyorum , bitiyorum , ölüyorum ..
Şimdi , sensiz geçen bu gecemde ıssız bi sokaktayım . Üstümde kapkaranlık gece , elimde sigaram , içimde sen . Bir gece daha ölmeyi diliyorum . Özleyip dokunamamak , gözlerine bakamamak , sesini duyamamak , seni sevdiğimi söyleyememek bir hayli zor . Fiziksel hiçbir acı hissedemiyorum yokluğunda . Sadece ruhsal bir acı var , çok derinlerde , sıklıkla sol tarafta .
Sen benim gecelerime güneş olarak doğdun , sabahlarımı anlamlı kılıp bulutsuz gökyüzüm oldun . Tüm renklerin en güzel tonları sendin . Tüm bildiklerimi unutup doğrularımı seninle yazmaya , öğrenmeye başlamıştım ben . Yarım kaldı her şey . Yarım ve eksik . Ben yarım kaldım , biz yarım kaldık , hayallerim yarım kaldı . Sonra bu kadar çok yarımdan bir bütün bile çıkmadı .
