Koruyucu (DÜZENLENİYOR)

Bölüm 19 - Gerçek Aşk

Asansörün kapısı açıldığında hiçbirimizin sanki gücü kalmamış gibiydi.Hiç kimse yerinden kıpırdamıyordu.Peter ayağa kalktı ve karşımıza dikildi.

"Gitmemiz gerek " deyip arkasını döndü.Arkasından kalkıp onu takip ettim.Arkamdan Robert ve Becky geldi.Burasıda ormandı.Aman ne yaratıcı ama (!)

" Akşama kadar sığınacak bir yer bulmamız gerek.Hava nemli yağmur yağacak gibi. "

Steve ölmüştü.Germus' ta ölecekti.Onu ben öldürecektim.Acılar içinde karşımda kıvranacak ve bana yalvaracaktı.Ona annemi babamı ve Steve'i hatırlatacaktım.İntıkam hırsı şu an benim gözümü bürüyen tek şeydi.Kazanmak istemiyordum.Germus' un acılar içinde kıvranmasını istiyordum.Acı insanı olgunlaştırırdı.Bu kesinlikle doğru bi kanaatti.Ormanda yaprakları ite ite ilerlerken düşündüğüm tek şey buydu.
Oyuncular bu seviyeyi geçebilmek için kendileriyle savaşacaklardır.3.Bölüme geçebilenler güçlerini yeniden alıp öyle savaşacaklardır.

Anons geçilen şeyle hepimiz birbirimize baktık.Kendileriyle savaşacaklarda ne demek ?Ne tür bi saçma insan böyle bir oyun düzenlerdi ki ? Ah tabi ya bu bir tuzaktı.Kuralları onlar belirlerdi.Cebimden kırık yüzük parçasını çıkardım.Bu bana Steve'in cesaretini hatırlatacaktı her zaman.O cesur biri olarak ölmüştü.

"Yardım edin lütfen hey biri bana yardım etsin burdayım "

Yüzüğü cebime tıkıştırdım Sesin geldiği yere doğru baktık.Peter temkinli adımlarla yaklaştı.Ağacın kovuğunda bir genç kız vardı.Yatıyordu.Bacağı sarmaşığa takılmıştı.

" Kimsin sen ne arıyorsun burda ? ''

" Ben Lility.Burada yaşıyorum.Ormanda dolaşırken bacağıma bu sarmaşık takıldı.Bana yardım edebilir misiniz ? "

Peter gülümsedi ve sarmaşığı bıçağıyla kesti.Gülümsedi mi ? Peter ? Kız siyah saçlı ve mavi gözlü bi kızdı üstünde kırmızı başlıklı kızı andıran kıyafetler vardı.Neden bu kıza gülümsemişti ? Mankafa.

" Bizimle gelmek ister misin ? Bizde buralardan geçiyorduk. "

Lütfen kamera nerede el sallayacağım.Peter ve böyle şeyler demek ? Ben niye görememiştim bu yüzünü acaba?Bu kızıda hiç sevmemiştim zaten.Ama diğerlerini baya etkilemiş gibi gözüküyordu.Ya abartmayalım.Becky bile sırıtıyordu kıza.

"Teşekkürler ama ben sizi rahatsız etmeyeyim şim-"

"Ne rahatsızlığı canım ne diye rahatsız edesin bizi ? "

Oha Peter.Yuh Peter.Eve de götür istersen.Mankafa.

"Tamam o zaman deyip önden yürümeye başladı ikisi birlikte.Noluyo ya ?

Arkalarından yürümeye başladım.Bir kaplan çıkıp kızı yerse hiç müdahele etmezdim.Çok şeytani bir tipi vardı.

'' Niye bizimle geliyor ki ? " diye söylendim yanımda duran Becky'e

Niye hipnoz olmuş gibi bakıyorlardı şu kıza anlamıyordum.

"Kıskanıyormusun ? " diyip sıratan Becky'e ters ters baktım.

"Tabikide hayır, ergen gibi kıskançlık krizlerine girmeyeceğim "

dediğimde önümüzde duran kıza yan gözle sinirli bi bakış daha attım.Birde gülüyor münasebetsize bak.Onu bırak ay toplamında 3 kere gülen suratsız Peterda gülüyordu.Niye bu kadar garipti herşey ? Ya da ben mi öyle hissediyordum.Yol boyunca sıkıntı geldiğinden sonunda bir ev bulabilmiştik.Tabikide buralarda barınak vardı.Açlık oyunlarında değildik sonuçta.Eve girdiğimizde bi kaç eski koltuk dışında pek bir şey yoktu.Tek odası vardı.Kulübe gibi bir yerdi.Herkes rahatlayarak koltuklara oturduğunda o kızın bana yan bir şekilde baktığını gördüm.Bu sanki ayağını denk al bakışı gibisindendi.Benim dışımda kimsenin farketmemiş oluşuda ayrı bir ironiydi.Herkese gülümsüyordu.Ama bana gıcık bakıyordu.Hah.Ben ona çok meraklıydım sanki.