"Oh bee. Evden sipariş almaktan bıkmıştım. Sonunda markete geri dönebildik"
Yanımdaki çalışandan yanıt gecikmemişti.
"Evet Tzuyu hanım. Ama dikkatli olun. Salgın hala geçmiş değil."
Yanlış masaya koyduğu kolileri doğru yere koyarken konuştum.
"Bence sen biraz daha dikkatli ol Haseok. Bak kolileri yanlış yere koyarsan aradığımız yerde bulamayız."
Saate baktığımda çalışma saati dolmuştu.
"Tamam Haseok sen gidebilirsin."
Haseok ilk önce tereddüt eder gibi baktı.
"Emin misiniz Tzuyu hanım? Saat epey geç oldu. Siz tek başınıza bakabilir misiniz? "
Onaylarcasına kafamı salladım.
Sadece 1 saat daha..
1 saat sonra marketi kapatıp eve gidecektim zaten.
"Bir saat sonra giderim ben. Sen merak etme."
Haseok başta biraz itiraz etse bile ikna edebilmiştim.
...
Bu market açıldığından beri ben gelir, o en sevdiğim karamel, çikolatalı bisküviyi alırdım.
Şimdi hepsi benim ellerimin altındaydı ve istediğim gibi istediğim kadar yiyebiliyordum.
Çikolata benim en düşkün olduğum şeydi..
Hatta bu karamel, çikolatalı bisküviyi babam ölmeden de satardı..Almanya'ya özel sipariş verirdi ben istediğim için..Tabi hepsini yiyecek kadar büyük midem olmadığı için müşterilere de satardık.
Belki de o günden beri bir tek bizde vardı o bisküvi.
Babam öleli 3 yılı aşkın bir süre olmuştu.
Ve ben bu marketi Haseok'un da yardımı ile yönetmeyi başarmıstım.
Her ne kadar fakülte okusam bile yine de markette çalışmaya karar vermiştim..
Her gün çikolata yiyebilmek için!!
...
Dakikalar dakikaları kovalarken yarım saat olmuştu. Tek tük müşteri geldiği için açıkçası bu kız halimle saat 11.30 olduğu için korkmuyor da değildim.
Kapının girişine baktığımda içeri bir adamın geldiğini gördüm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sonra bu adamın bir ay önce falan benim konuştuğum adam olduğunu anladım.
Hakikaten onu engellememe rağmen gelebiliyor muydu?
