Όμορφη Καταστροφή.

Κεφάλαιο 6

"Ωραία ας ξεκινήσουμε.Ρωτάς εσύ ή εγώ πρώτος;" με ρώτησε.

Από μέσα μου,ευχόμουν να μην καταλάβει το πόσο νευρική είμαι αυτή τη στιγμή-όπως και να έχει δεν έχεις καθημερινά ένα θεό να σου μιλάει-και του χάρισα ένα χαμόγελο,λέγοντάς του να ξεκινήσει πρώτος.

"Για να δούμε λοιπόν.Θα ξεκινήσω από τα βασικά.Πόσο είσαι;"

Αυτό είναι όντως πολύ απλό.Περίμενα να με ρωτήσει αν είμαι παρθένα ή κάτι πιο ανώμαλο τέλος πάντων,αλλά μάλλον αποδείχθηκα λάθος.'Η μάλλον το μυαλό μου είναι πολύ βρώμικο.Πραγματικά δεν έχω ιδέα.

"Θα γίνω 17 σε 6 ημέρες." του απάντησα και εκείνος ένευσε.

"Λέω εγώ τώρα."-"Τι τάξη πας;" πρόσθεσα.

Χωρίς να το πολυσκεφτεί απάντησε "Θα πάω τρίτη λυκείου."

" 'Aρα είμαστε ίδια ηλικία αν εξαιρέσεις ότι είμαι 4 μήνες μεγαλύτερός σου." πρόσθεσε και εκείνος με χαρά .

Η ώρα περνούσε ευχάριστα κάνοντας ο ένας στον άλλο διάφορες ερωτήσεις με σκοπό να γνωριστούμε καλύτερα,μέχρι που φτάσαμε στην 20 ερώτηση.

Η εικοστή μου ερώτηση.Πρέπει να σκεφτώ κάτι καλό.Επειδή όμως δεν μου ερχόταν καμία απολύτως ιδέα για το τι θα τον ρωτήσω απλά του είπα: " 'Εχεις ερωτευτεί ποτε;"

Εκείνος με κοίταξε και τα χαρακτηριστικά του σκλήρηναν.Φυσικά και θα έχει ερωτευτεί ανόητη.Πρόσθεσε η συνείδησή μου και εγώ συμφώνησα.

"Δεν έχω ερωτευτεί ποτέ μου.Ποτέ όμως,απλά δεν έτυχε,ίσως να είμαι αρκετά ανώριμος ακόμα,ποιος ξέρει;" μου απάντησε και προς μεγάλη μου έκπληξη έπιασα τον εαυτό μου να του χαρίζει ένα μεγάλο χαμόγελο.

Τώρα ήταν η σειρά του να με ρωτήσει.Τον έβλεπα σκεπτικό,μάλλον προσπαθεί να χρησιμοποιήσει σωστά την τελευταία ερώτησή του για αυτό το παιχνίδι.

"Νταραραραν και η τελευταία μου ερώτηση κυρίες και κύριοι.."-είπε κάνοντας ταυτοχρόνως τον ήχο τον ντράμς - "Σου αρέσει κάποιος τον τελευταίο καιρό; " με ρώτησε. Όχι που δε θα σε ρώταγε πετάχτηκε η αυθάδης συνείδηση μου από το μικρό δωματιάκι της.

Η ερώτηση του με έβαλε σε σκέψη .Μου αρέσει κάποιος;'Η ήταν απλά ένας ενθουσιασμός;Σήμαινε τίποτα για εμένα ο Γιάννης ή απλώς μαγεύτηκα από το ότι ήταν κακός και καλός μαζί μου την ίδια στιγμή;'Ισως είναι αυτό που λένε "καλοκαιρινοί έρωτες" κάτι δηλαδή δυνατό αλλά προσωρινό.