The Darkness Within

Prologue

What a lovely day.

I opened my umbrella and started walking at the pouring rain. I don't know but something about the rain somehow makes me feel calm. Habang naglalakad ay inilabas ko ang mp3 player ko at nagpatugtog ng kanta.

I was casually walking while humming, walking down the street. Sinubukan kong mas bilisan pa ang paglalakad ko dahil ayokong abutan na naman ng dilim sa daan. Kahit na gusto kong maglakad nalamang kasama ang ulan habang buhay ay hindi pwede. Imposible naman 'yon.

I chuckled with that thought.

Malayo pa ang bahay namin, I should have took the bus earlier but the weather told me not to.

Lumiko ako sa isang makitid na daan, natural dahil ito ang daan papunta sa amin. Nakapagtataka lamang na hindi pa bukas ang mga street lights. Normally, nagbubukas na sila ng street lights sa mga oras na 'to kahit na medyo maliwanag pa. I just shrugged my shoulder and let that thought slide.

Medyo maliwanag pa naman dahil hindi pa tuluyang lumulubog ang araw kaya hindi ko na kailangan pa ng flashlight. Tumuloy na lamang ako sa paglalakad ngunit napatigil ako ng biglang nawala ang tugtog sa mp3 player ko. Hindi naman ito lowbat dahil umiilaw pa ito. Nakapagtataka lang dahil may naka play parin namang kanta ngunit wala akong marinig. Anong nangyari? Nasira ba ang earphone ko?

I sighed. Siguro bibili nalang ako ng bago, pero bago 'yon, kailangan ko munang makarating sa bahay at siguradong bubusugin na naman ako ni mama ng mga malulutong na salita. Isinilid ko ang mp3 player ko at nag tuloy sa paglalakad.

Maya-maya lamang ay biglang kumurap ang isa sa mga street lights. Nagpatay sindi ito ngunit binalewala ko na lamang dahil baka may sira lang ito. Nagpatuloy na ganon hanggang sabay sabay na ang mga ito sa pagpatay sindi. Kumabog ng malakas ang puso ko at biglang kinabahan. Ni hindi ko alam kung bakit ko ito naramdaman.

Mas binilisan ko ang paglalakad at halos tumakbo na ako, nabitawan ko ang dala kong payong at hindi inalinta ang ulan na unti-unti ng bumabasa sa aking katawan. Ngunit kahit anong bilis kong maglakad at paminsan minsan ay tumatakbo, parang hindi ako maka alis sa lugar na iyon. Para lamang akong nagpapaikot-ikot. Nasa ganong sitwasyon ako nang biglang narisa ang mga street lights isa-isa. Parang domino effect ang nangyayari dahil nagsimula ito sa dulo patungo sa aking direksyon.

Scared and confused, I continued to walk with my trembling hands and legs. My instinct told me that someone is following my traces and it made me scared even more, knowing that someone i don't know is behind me.

I was about to run when someone embraced me from the back and made me froze. Someone just back hugged me! Ipinulupot niya ang kanyang mga braso sa bewang ko at ipinatong ang kanyang baba sa aking balikat. It made me froze even more. Para akong nanigas na poste na hindi makagalaw.

I felt the arms wrapping around my waist tightened as the someone behind me surprisingly spoke.

"I finally . . . found you."

________

This is a work of fiction. The characters and events in this book are purely fictitious and are not to be construed as evenly remotely inspired by persons and events known and unknown to the author.

Genre: Fantasy - Romance

Ps. Waley ang prologue!
Pps. Baka di ko na naman 'to matapos haha.

( This was accidentally deleted, so here I'am, rewriting  it.       ㅜㅡㅜ. I'm sorry if you notice some changes. I tried my best to make it as the original so here's for you!)

Kindly vote, thanks!