Tears of Joy

Prologue

Bagong araw bagong simula at nag papasalamat ako sa diyos dahil hangang ngayun ay napaka swerte ko sapagkat nasisiliyan ko ang napaka gandang paligid na kanyang nilikha.

Pagkalabas ko ng pintuan ay agad kung inilibot ang aking paningin at dinama ang bawat pag haplos ng hangin sa aking katawan.  Isang batang naka upo sa isa sa mga upuan sa waiting area ang naka pujaw ng aking pansin, mag isa lamang siya kaya nilapitan ko siya.
“Hello bakit mag isa kalang dito?” pag tatanong ko sa bata
“nasa loob po may inaayos” pag sagot niya
“ganoon ba ano palang pangalan mo?” pag tatanong ko hindi ko makita ang kanyang mga mukha dahil naka yuko siya
“Ako po si Jarein Kidsolan taga La Union  po ako ikaw po?” Pabalik na tanung niya habang naka yuko
“’ako naman si ate Jeizel Mendoza taga pangasinan ako pero dito ako naka tira sa baguio, bakit ka mag isa dito sa labas” pag tatanung ko pero nanatili parin siyang nakayuko
“Nag paiwan po ako kayna mama dito ayaw ko po kasing marinig yung sasabihin ni mr.Wilson ayaw ko po na umasa pa na maari kung makita ang mga bagay na nakikita ng iba” sabay pag angat ng ulo niya na tumingin sa kawalan, halata ang lungkot sa bawat salitang binitwan niya napa titig ako sa kanya ng bigla siya nag salita muli
“gusto ko pong maranasang makita kung gaano kaganda ang langit kung anu ang kulay ng asul at kung anu ang kulay ng bahag hari gusto kung mamangha kagaya ng ibang bata at makilala ang iba pang kulay maliban sa itim”
mahabang litnya niya kasabay ng pag patak ng luha sa kanyang mga mata. Dun ko lamang napag tanto na bulag pala siya. Napaka palad ko
sapagkat nabigyan ako ng pag kakataon na masilayan ang bagay na nakapaligid saakin.
“Alam mo paborito ko ang kulay itim” malumanay kung sabi sakanya habang nakatitig ako sa mala anghel niya mukha
“itiim po pero wala ka naman pong makikita sa itim eh” pag sagot niya at tumingin sa kanan
“nandito ako sa kaliwa, itim ang paborito ko kasi sa kadiliman nayun dun mo makikita ang kabutihan sa puso ng isang tao, mas madali mung makikita ang liwanag” pag papaliwanag ko
“Parang ang bait niyo naman po ate siguro ang ganda niyo po kasi sabi ni mama ang may mabait na puso maganda pero ako po mabait naman po aki pero sabi po ng ibang bata panget ako”  sabi niya halatang sa murang idad nararanasan na niyang ma bully dahil sa kapansanan niya
“hmmmm tama naman ang mama mo ang tunay na ganda ay nakikita sa kalooban hindi sa physical apperance at huwag kang maniniwala sa ibang bata na hindi ka maganda dahil maganda ka. Alam mo ba na ang mga paru paru ay magaganda pero hindi nila nakikita kung gaanu sila kaganda”
Pag papaliwanag ko.
“pero may kakayahan naman po silang makita kung gaanu kaganda ang mudo” malungkot na sabi niya at yumuko ulit. Ramdam ko ang sakit at e isang bagay lang ang pumasok sa isip ko, and now i know the reason wht do i live at pinapangako ko mangyayari ito.
“Huwag kang mag alala balang araw makakakita karin” pag kumbinsi ko
“sana nga po”
“pangako makakakita ka” pag sagot ko naman sa kayan
“kung sakaling makakakita po ako ang guto ko pang makita bukod sa pamilya ko ay kayo po at ang paru-paru dahil binibigyan niyo po ako ng lakas ng loob” napangiti naman ako sakanya
“Jarien anak” tawag naman ng isang babae na siguro ay nasa mga edad 30
“mama asan ka po ito nga po pala si ate jiezel katabi ko kaibigan ko po siya sinamahan po niya ako dito” pag papakilala niya saakin sa kanyang mama
“talaga salamat iha ah ayaw niya kasing sumama sa loob” sabi ng mama ni jarien ngumiti ako
“walang anuman po ako nga po dapat ang mag pasalamat dahil nag karoon ako ng bagong kausap at masaya naman po siyang kausap”
“ganoon ba ija kung ganun mag papaalam na muna kami nag hihintay na kasi yung papa niya sa parking lot” ngumiti naman ako bilang pag sang ayon
“tara na anak”pag aya niya kay jarien
“bye ate pangako pag nakakita na ako hahanapin kita ate ” sabi niya habang may mga ngiti sa labi
Pinanood ko lamang sila hangang sa makalayo sila pangako ko sayo makakakita ka

/////////////////////////////////////////////////////

Sorry sa typo error nag sisimula palang kasi ako sana magustuhan ninyo po