Dosya

Prologue🖌️

Chuuya'nın tanrı vergisi bir resim yeteneği vardı.

Görüp de çizmeyi istediği en basit şeyi bile kağıda çok güzel biçimlerde yorumlayabilirdi.

Özellikle de küçüklüğünden beri çizdiği rastgele karakterler. Kısacası ona mutluluk veren her şeyi.

Hayalini kurduğu şeyleri bile, en basitinden bir karakter çizmek mesela, en ince detayına kadar şekillendirirdi. O çizdiği karakter sanki bir ruh bahşedilmiş gibi görünürdü.

Yeteneğiyle övünmez, kendine saklardı.

Fakat hala aşamadığı bir şey vardı.

Chuuya duygularını kağıdına çizerek aktaramazdı. Morali bozulduğunda veya ağladığında, yapamadığı tek şey içindekileri tasfir edememekti.

Bu yüzden genç adamın üzgün olduğu zamanlarda hiçbir şey çizesi gelmezdi. Çünkü en yakın arkadaşı olan kağıda içini yansıtamaması daha çok acı verirdi. Konuşamamak gibi gelirdi ona...

Yine son zamanlarda uğradığı bir yerdeyken.

Manzara düşkünü olan birisi için, gördüğü bir saniyelik ifade...

Ona, sadece, o anki duygularını çizdirebilmişti.

Onun yüzü.

Çizdiği yüze baktığı zaman Chuuya, yaşadığı tüm kırgınlıkları unutmayı ve hissiyatlarını daha iyi anlayabildiğini fark edebilmişti.

Bir kez daha başını kağıttan kaldırıp baktığında, yoktu orada. Fakat nasıl olur da bir insan yüzü, onu berrak bir gökteki bulut gibi  yumuşacık ve mutlu yapabilirdi...

Onu çizmek Chuuya'nın zevki haline gelmişti.

İşte o günden sonra, mutluluk duygusunu özenle seçip aldığı bir dosyaya, kalbi diye sakladı...