Birkaç ay önce annem ile babam yine her zamanki gibi kavga ediyorlardı. Annem yine bağırıyor, yine hesap soruyorken, babam ise yine anneme ona karışamayacağına dair bir şeyler geveleyip dövüyordu. Annem bu kadar dayağa ve hakarete rağmen babamdan ayrılmıyordu. Ayrılamıyordu.
Annemle babamın bu sefer ki kavgaları diğer kavgalarından daha şiddetliydi. İçime bir korku hakim olurken sadece bir an önce bu kavganın bitmesi için Tanrı'ya dua ediyordum. Ama Tanrı diğer günlerde olduğu gibi yine bana yardım etmemiş aksine annemin bağırışları artmıştı. Bir süre sonra annemin azarlayıcı bağırışları acıya dönerken aynı zamanda içimdeki korkuda büyüyordu.
Daha fazla dayanamayıp aşağı indim. Görüş alanıma ilk sinirden gözleri dönmüş babam girdi, biraz önünde ise kaşı ve dudağı patlamış, gözü morarmış annem vardı. Annemi öyle görünce gözlerim doldu. Bu zamana kadar bana sadece annem bakmıştı, babam ise ya akşama kadar barlarda içer yada karı kızların yanına giderdi. Annem bunu biliyordu ama sesini çıkaramıyor ya da boşanamıyordu çünkü ortada ben vardım. Annemi zor durumda bıraktığım için kendimden oldum olası nefret ettim.
Hemen babamın önüne geçip anneme daha fazla zarar vermemesi için yalvarıyordum ama boşunaydı beni ne görüyor ne de duyuyordu. Gözler adeta kör olmuş gibiydi. Babam beni hızla kenara iterken anneme daha çok yaklaştı. O an annemin bana bakan gözlerindeki o korku ve endişeyi gördüm. Babam bir anda bana döndü ve konuştu. Ağzından anneme ettiği küfürleri her duyduğumda içim parçalanıyordu. "Korumaya çalıştığın sürtük yüzünden hayatım mahvoldu. Ama bu çok uzun sürmeyecek bu orospu bugün hayatımdan sonsuza kadar siktir olup gidicek." demişti. Ben ise babamın yapacağı şeylerden iyice korkmaya başlamıştım bir mucize olmasını istiyordum ama olmamıştı.
Babam nereden bulduğunu bilmediğim silahı annemin alnına dayadı ve hiç beklemeden tetiği çekti. Yüksek ses ve yüzüme gelen kanlardan dolayı çığlık atmıştım. Ağlıyordum. İnanmak istemiyordum. Ne yapacağımı bilmiyordum sadece titriyor ve ağlıyordum. Babam bana doğru yürümeye başladı ve yanıma eğildi. Silahı yere bıraktığını görmüştüm. Ani bir hızla silahı elime alıp babama doğrulttum. Babamın bunu beklemediği yüzündeki şaşkınlıktan okunuyordu.
Ayağa kalktı onunla beraber bende kalktım. Bir an bana doğru atılınca ani panikle tetiği çektim. Babamın yerde yatan bedenine baktım sonra bakışlarım anneme döndü. Tekrar babama baktım. Yüzüne baktım. Alnından akan kana baktım. Ne yaptığımı kavrayınca silahı hızla elimden attım ve odama koştum. Yatağın üstünde ki telefonumu alıp hızla Jungkook'u aradım. Bu zamana kadar neler yaşadığımı bilen tek kişiyi aradım.
Telefon ikinci çalışta açılmıştı. Hiç beklemeden konuştum. "J- Jung- kook b- ben.... ben o- onu vu- vurdum. Ba- babamı vu- vurdum b- ben." dedim hıçkırıkarımın ardından. Jungkook ne olduğunu anlayınca konuşmaya başladı. "Jennie bekle hemen geliyorum tamam mı bekle ve ağlama. Yola çıktım on dakikaya oradayım." dedi. Zar zor konuşup tamam dedim.
Bir kaç dakika sonra kapı çaldı hala ağlıyordum. Jungkook'un geldiğini düşünüp kapıyı açtım ama kaşımdaki Jungkook değildi gördüğüm kişi paniklememe neden olmuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evettt ilk bölüm geldi. Umarım beğenmişsinizdir.
- Sizce eve gelen kimdi?
- Jungkook gelince neler olucak?
Yorum ve vote lerinizi lütfen eksik tutmayın. Diğer bölümde görüşürüz sizleri yeşile boyuyorum💚💚💚💚💚.
