SİYAH ADAM

BÖLÜM 2 YANLIZ 🍁

Yağmurun  yağmasıyla ve şimşek çarpmasıyla uyandım. sabah kalkdığımda kafamda küçük bir sızı vardı , dünün bir hayal olmasını isterdim ama gerçekti nasıl eve girmiştim ağzımı kapayan kimdi ve neden başımı yere ve nasıl çarpmıştım . yatağımda kalkıp elimi yüzümü yıkayıp Annemin ağzından Laf Alacaktım Akşam olanlardan haberi olmalıydı , korkutucuydu hayla nefes bile zor alıyordum .

kafamın sızlaması beni gerçekten rahatsız ediyordu yataktan doğrulduğumda küçük bir not "bir daha ayak altında dolaşma"   daha çok korkmuş yataktan direk kalkıp Annemin yanına gidip dün gece neler olmuş ve Beni yatağıma kim koymuştu Annemin aşağıda olduğunu duyarak basamakları hızlıca inip Annemin yanına geldim . ilk defa sabah kahvaltıdan sonra Rakı masası değil bol köpüklü Türk kahvesi içiyordu Anneme konuyu hemen açmadan

- Günaydın

demem dikatini kendime verdirtmiştim. Ağzından bir cümle beklemiştim ama beni şaşırtmıyacağı bir cümle kurmamıştı

-sanada gel bakalım yanıma

Annem ilk defa bana benim ona yaklaşmama izin vermiş ve onla konuşmayı tahmin etmiştim ki yanına oturduğumda Ağzından güzel kelimeler beklerken dudaklarını araladığında

- bak Mira ben kendime artık yeni bir hayat Kuruyorum hayatıma yeni birini alıyorum ve seninde anlayış göstermen gerekiyor' ki seni bu evde yanlız bırakmam gerek ,  sen artık bir Genç kızsın ve artık ayakta durabilirsin diye düşünüyorum...

O an nasıl anlatsam bilemiyorum kendi ailem tarafından ikinci kes terk edilmek , Annemin bana ne kadar uzakta olursa olsun şu evde tek başıma şu kocaman evde nasıl yaşıya bilecektim .

yüzüne baktıktan sonra dış kapıya doğru gitiğimde göz yaşlarımı tutamadım nasıl tutabilirdim ki ? Hayat bu günde acımasızdı bu günde yerle birim . Bahçeye çıktığımda farklı bir dünyaya atanmış gibiydim güçlü olabilirim ama şimdi değilim dizlerimin üstüne düştüğümde tek olduğumu anlamıştım ki elimi güçlü ve tanıdık bir el tutmuştu Annem olmadığı kesindi başımı kaldırdığımda yüzü keskin Rüzgar gibi sert ve Gözlerinin siyahlığı bakışlarının sertliği

-kalk

kimdi bu ne ara gelmişti acımasızca kolumdan tutup beni kaldırdığında

-kimsin sen

-önemi yok kim olduğumdan içeri gir hüzününe ordan devam et

Cümle kuramıyordum aklımda sadece çıkmayan bakışı vardı  hızla içeriye doğru yürüdüm Annem çıkmıştı odama hızlıca çıkıp Telefonumu ve çantamı alıp dışarı çıktım Arabayla gitmeyecektim gidersem güzel şeyler olamayacaktı dış kapıya geldiğimde o genç orada değildi ve onu ilk defa görüyodum dün akşam neler yaşadım bundan sonraki hayatım nasıl olacak aklım Alak bulak ve bende bitkin. bu sefer sahil kenarına değil en yakın bulduğum ağacın altına oturup içimdeki tüm kırgınlıklarımı Ağlayarak döktüm kırılmış en değerli Eşyanız ve onu ne kadar yapmaya çalışsanızda yinede pes eder kırılır ah keşke bilse ne kadar değerli olduğunu . başımı ağaca yaslayıp gözlerimi kapatım her şeyden uzak durmak isterdim sadece öyle durmak isterdim .

gözümü açtığımda güneş batıyordu biraz geç olmuştu ve Midem iyi değildi boynumun acısını fark etmişsemse daha kötü ağrıyacak demektir yerimden zorda olsa kalkıp geldiğim yere geri dönmek,  Artık hiç bir şeye heves yok bir yudum duman üflemeye bile takatim yok yoluma devam ederek aklımdan az önce yaşadıklarım bir Rüya gibi canlanıyordu eve gelmiştim , kapıya doğru yürüdüğümde içeri girdiğimde hafif boylu orta yaşta bir abla

- buyrun

- Merhaba Mira Hanım ben Elif hanımın sizin için seçtiği yeni çalışanınızım

- hoş geldiniz

-ben Mira

- bende şeyme

- Tekrardan hoşgeldiniz

-saolun bir isteyiniz varmı

- yok Teşekür ederim

-Annem nerede

-Gitti

-nereye

-haberiniz yokmu ...

dediğinde gözlerim açılmış ve kilitlediğim göz yaşlarımın kilidi açılmıştı , Bir şey demeden odama çıktım çıktığımda Annem'in odasının kapısı açık ve yatağının üstünde bir Mektup elime aldığımda okuyup kendimi yıpratmak istemiyordum ama mektuptaki söz ler dikatimi çekmişti

-Mira anlayışın için teşekürler ve seni sürekli ziyarete gelicem sinir bozucu sırıtarak mektubu yatağın üstüne atıp odama geri döndüm  Güzel bi duş ve rahatlamam gerekirdi diye düşünüyordum .Duşa girip bi süre rahatladığımı hisetim ve havluyla kendimi sarıp giyime odasına gitim üstümü gidikten sonra odama geri dönüp saçımı kurutuktan sonra Aşağıya indim Mutfağa girdiğimde çalışan bayanın şarkı söyleyerek işini yapması Hoşuma gitmişti beni görünce mahcup olmuş gibi bakıyordu ama ben Annemin kızı olamazdım

-Merhaba

-ben ben özür dilerim

- lütfen isterimki evde bir çalışan değil Abla kardeş olalım

O Gülüş ,  Sokaktan geçtiğimde insanların gülmesi beni okadar mutlu ederdiki onlardan daha fazla mutlu olurdum . buz dolabını Açtığımda kahvaltılık çıkardığımda kadının bir anda kahvaltı yapmadınızmı Lütfen sizli bizli konuşmayalım ama olmaz öyle lütfen, konuyu değiştirerek yardım ediyim isterseniz size olur dediğimde aceleci olması hoşuma gitmişti arada biraz sohbet ederek kurduğumuz masa hoş Gözüküyordu o çay içerken bende Kahvaltımı yapmıştım Aceleci davranıp erken kaynaşmıştık Şeyma ablanın . sondaki kız Allah canını almasın cümlesi hayatımda içten atığım en samimi kahkahaydı , beni gerçekten gelişi mutlu etmişti
Eee Akşama ne yemeyi yapayım yok ya Akşam oldu artık yemem ben akşam yemeyi falan gerek yok uykumda var biraz bu gün sıkıntılıydı biraz hadi iyi Geceler Abla sanada Güzelim diyerek karşılık verip basamakları çıkarken Aklımdan bu Gün ağzıma sigara deymemiş duman üflememiştim . her gün Çok içerdim acaba Aramı versem diye düşünürken karşı viladaki evin ışıklarının yanıp yanıp sönmesi bana dün geceyi hatırlatmıştı bu vilada neler oluyo daha neler görecektim .
Camdan daha dikatli baktığımda balkonda birinin olması ve elimi tutup beni yerde kaldıran çocuğa benzemesi , olamazdı bir an Camdan baktığımı anlamıştı ki korkunç bi gülümseme atarak beni daha çok korkutmuştu perdeyi hızlıca çekip Yatağımın içine girmem bir olmuştu,  Kalbim Gerğinden fazla ataıyordu ve bu durum hiç hoş değildi gözlerimi kapatıp korkulu bir Uyku uyuyordum Rüyalarla dolu ...