If I Believe You

Chapter 2

Nagising ako nang marinig kong nagri-ring ang aking cellphone. Umupo ako at kinuha ang cellphone, naramdaman kong sumakit ang ulo ko kaya napahawak ako sa aking ulo.

Dahil sa ingay ng telepono ko at tiningnan ko kung sino ang natawag, nang makita kong si Ella ang natawag ay agad ko itong sinagot.

"Thank God. Sinagot mo din ang tawag ko. We were worried sick Louisse! Alam mo ba na kagabi pa ako natawag sayo?! Bakit hindi mo sinasagot ang tawag ko? Kahit sila Claire at Mica ay tinawagan ka na din pero hindi mo sinasagot. Pinag-alala mo kami. Sa'n kaba pumunta kagabi at bigla ka nawala? Hindi mo pa naman kabisado pabalik paano kung may mangyari sayong masama ha?! "mabilis at sunod-sunod na tanong ni Ella sa akin. Halata ang inis sa kanyang tinig. Hindi ko naman alam ang sinasabi niya dahil kakagising ko pa lamang. 'Di pa nag si-sink in ang nangyari sa akin last night.

Kaya naman inalala ko kung ano ang nangyari kagabi.

"Uminom kami kagabi kasi niyaya ako nila Ella. Tapos... tapos sumayaw kami nila Mica and Claire dahil nga niyaya nila ako, and then I saw... Ethan. Wait..." bulong ko sa sarili ko ngunit napatigil ako nang matanto ko kung ano ang sinabi ko. "What I saw Ethan?!" malakas kong sigaw sa aking sarili.

"OMG you saw him? And then what happened?" excited na tanong sa akin ni Ella. Hindi ko namalayan na kausap ko pa pala siya.

"Ha... ano-a-ano kasi..." putol kong sabi. Hindi ko naman sinasadyang bitinin. Hindi lang ako makapaniwala na nakita ko si Ethan kagabi. What a lucky night.

"What?! Pa suspense ka pa girl! Matapos mo kaming pag-alalahanin kagabi. Hindi namin alam kung saang lupalop ka nagsususuot! Dahil hindi mo naman alam yung bar na pinuntahan natin. Kaya bilang pagbawi ay dapat kang mag kwento sa akin." she said. Obviously she sounds annoyed but I can feel her excitement at the same time.

What? I can't even believe I saw Ethan last night. Super unexpected. I can't imagine myself talking him in that way. I mean... na lasing ako? Oh freaking no!

" I don't know why... pero bigla nalang ako lumapit sakanya kagabi, nag-pakilala kami sa isa't-isa. Tapos... tapos bigla niya ako niyayang sumayaw. Ilang minuto din kaming magkalapit. "

"And then?!" excited na tanong ni Ella.

"Ayun nga... He wanted to go out of the bar with... with me. So sumama naman agad ako sakanya." lasing na ba talaga ako that time? Fuck.

"What happened? Saan kayo nagpunta? Did you two have sex? An-"

"What?! Of course not!" putol ko sakanya. Grabe I'm just seventeen kung ano-ano na iniisip niya para sa akin.

"Eh what happened nga? Susko ang bagal mo kumilos girl!" she sighed. Sa tono niyang 'yon ay parang seryoso. Alam ko namang nagbibiro 'tong bruha na 'to. Mas inosente pa nga ata sakin 'to noon. Aba't 'di ko alam kung ano nangyari rito ngayon.

"We were just went to Coffee Shop to sobber up, and that's all!"

"Really?! 'Yun lang?" sigaw niya sa akin. Susko what do you expect Ella?
"Ethan is so fucking weak. Knowing him or like him, he is such a player. You should expect him to do that to you 'no! So... nakauwi ka naman ba nang maayos?"

He changed our topic! Malabo mangyari 'yun ano. That is freaking serious for real. I can't even imagine myself kissing him more on pa kaya sa ganoon? Hell no.

I shook my head and then sighed.

"Yeah. He sent me home. Ang awkward nga eh, kasi... kasi nasabi ko sakanya na isa ako sa taga-hanga niya and then ayun... hindi ata nagustuhan 'yung sinabi ko kaya nag-aya ng umuwi. Wala man lang nasabi doon."