ခြၽဲစိန္ ရစ္လံုး{ Z&U}(Complete)

🖤43♥

ဦး ခြင့္လႊတ္တဲ့အထိ ဦးေဘးမွာ တြယ္ကပ္ေနဦးမွာ

ဦးႏွင္ရင္ေတာင္ ဒူးေထာက္ၿပီးကပ္တြယ္ေနဦးမွာ

ဦးလက္ခံလာေအာင္ ႀကိဳးစားေနဦးမွာ ဦးကြၽန္ေတာ့္ကိုေလွ်ာ့မတြက္ပါနဲ႕

................................................,...

ငိုၿပီး အိပ္ေပ်ာ္တတ္တဲ့ အက်င့္...... အဲ့အက်င့္က အရမ္းေကာင္းတယ္ ဘာမွထပ္မေတြးိူေတာ့ဘူး

မ်က္လုံးႏွစ္လုံးဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္ မနက္မိုးလင္းေနတာေၾကာင့္ ကိုယ့္ကို ကိုယ္ေတာင္ မယုံနိုင္ခဲ့ ဘယ္လက္မွာ drip တန္းလန္းနဲ႕ ေဘးဘီဝဲ ၾကည့္ေတာ့ ဦးအိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေနတာလား

"Saint မင္းတစ္ကိုယ္လုံးကို ျပန္ၾကည့္ဦး ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြနဲ႕ ဟင္း.....မျဖစ္ဘူး ငါ nurse ေခၚမွျဖစ္ေတာ့မယ္ ေဆးေတြလည္းပုံမွန္မေသာက္ဘူး"

Phi Kao ကို ဆူေတာ့ ၿငိမ္ခံေန႐ုံမွတစ္ပါး ကိုယ္တိုင္ကလည္း ေဆးမေျပာနဲ႕ ထမင္းေတာင္ပုံမွန္အစားျဖစ္

"သူက လူေတာင္မျဖစ္ေသးတဲ့ ကေလးကိုေသေစခ်င္ေနတာေလဒီမွာ Saint မင္းဘာသာမင္းဘာေတြပဲ ျဖစ္ခ်င္ေနေန ကေလး အျပင္ကိုေရာက္မလာေသးသေ႐ြ ့ ေသလို႔မျဖစ္ေသးဘူး"

ဘယ္လက္က drip ခ်ိတ္ထားတာေၾကာင့္ ညာဘက္ကို အားနဲ႕ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေဒါသတႀကီးျဖစ္ေနတဲ့ ဦးကို ၾကည့္ၿပီး မ်က္ရည္ေတြက စီးက်လာျပန္ၿပီ

"ငါ့ကေလး တစ္ခုခု ထိခိုက္မိတာနဲ႕ မင္းကို အရွင္မထားဘူးေနာ္ Saint..."

အားနဲ႕ ပိုၿပီးဖ်စ္ညစ္ေနတဲ့ ဦးရဲ႕လက္ေတြေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္နာက်င္လာသည္မို႔

"ဦး....ဟင့္...အင့္...ကြၽန္ေတာ့္ လက္နာေနၿပီ.... အင့္...."

လက္ကို ေစာင့္ခ်လိဳက္ၿပီး ဦးကထပ္ၿပီးဆိုလာျပန္သည္။

"ကေလး ေမြးၿပီးလို႔ ထြက္သြားခ်င္တယ္ဆိုလဲ ငါကမင္းကို မတားဘူးတစ္ႏွစ္ပဲ ဒီတစ္ႏွစ္ေလး ပဲ....."

ကြၽန္ေတာ့္ကို ေက်ာခိုင္းကာ လက္ညိုးတစ္ေခ်ာင္းေထာင္ရင္း ထြက္သြားတဲ့ဦး
Phi Kao ကပါ ဦးေနာက္လိုက္သြားၿပီး
ဂ်ိန္းကနည္း ပိတ္သြားတဲ့ တံခါးသံ