Hoca çağrıldığı düğün evinde eski elbisesiyle gitmişti. Baktı ki kendisine itibar eden,yol gösteren yok evine koşup,önemli günler için sandığında sakladığı samur kürkünü çıkarıp giydi ve yine koşa koşa dügün evine yetişti hocayı bu sefer ta koşa koşa karşıladılar ikramlar,itibar edip en zengin sofranın baş köşesine buyur ettiler.Hoca ince bir gülüşle yerine oturdu.Bismillâ çekip kaşığını çorbaya daldıdıktan sonra,kürkünü yakasına uzattı:
_ye kürküm ye dedi bu hale şaşan davetliler:
_A hoca efendi,öyle ne yapıyorsun?diye sordular.
_hiç ne yapacağım yemeye buyur ediyorum onun sayesinde bu sofraya oturduğumuza göre hakkıdır yesim.
