Jete si perralle

Papritmas...

Kishte kaluar plot 1 vit qe nga vdekja e mbretit.Erla nuk e la kurre vetem Anen saqe kuptuan se nuk mund te qendronin pa njera- tjetren me.Miqesia e tyre mori nje hov te madh.Gjate kesaj kohe Ana u perpoq shume e shume saqe iu duk sikur cdo shteg u mbyll.Vuri sherbetore te kerkonin neper shtepi.Vete ajo shetiti ne fusha e male por qe asgjekundi nuk dukej motra e saj.Cdo nate lutej qe te takonte motren e saj , ta njihte e te mos ia leshonte doren kurre.Nje dite papritmas  rruga e saj me Henrin u kryqezuan serish.Henri po kalonte aty prane e vuri re floket e arta te cilat ndriconin nga diell e vendosi ti flasei: 

-Ana,pershendetje e dashur,sme besohet qe po te shoh serish.

-Henri sa e vogel eshte bota.Me kishte marre malli.Ku ke qene? 

-Me behet qejfi qe u takuam perseri Ana . Kam disa muaj qe jam larguar nga qyteti pasi duhet te kujdesesha per gjyshen time e cila jeton larg.

-Oh Henri sa mire qe u takuam perseri.

Pasi u perqafuan e folen sesi e kishin kaluar nje vit te tere Ana vendosi te rrefehet tek ai.

-Une kam nje vit qe kerkoj motren time te humbur.Nuk e kam pare kurre e as se njoh pasi ka humbur qe foshnje.Ndihem keq qe nuk mundem te bej asgje per ta gjetur.

-Oh Ana me vjen shume keq.Uroj qe te bashkoheni sa me shpejt.Faleminderit per sinqeritetin tend.Te lutem mos e humb shpresen.

-Dua te te kerkoj ndjese pasi une te kam genjyer.Ti u tregove shume i sinqert me mua edhe pse nuk kishe nje histori mjaft te bukur .Besove tek une.E une te njejten gje do bej do te te rrefehem plotesisht.

-Ana per cfare me ke genjyer valle? Ti nuk do te me genjeje kurre pa nje arsye te forte e di edhe pse nuk njihemi shume mire.

-Une nuk jam ajo qe dukem ose qe pandehje ti se isha.Nuk jam nje vajze e thjeshte si gjithe te tjerat.Une jam vajza e mbretit Majkell  e mbretereshe Donikes.

-Wooowww. Ti je nje princeshe?Princeshat mbajne kurora fustane te gjate.Nuk flasin me njerez te varfer si une.

- Ti je njeriu me i pasur ne bote Henri. Zemra jote eshte aq e pasur sa ka vend per kedo.Ti je nje njeri zemermire ne te cilin kam e do te kem gjithmone besim.Me vjen keq qe te kam genjyer por duhet te zbatoja rregullat e mbreterise.

- Ana ti ishe nje princeshe per mua  qe ne fillim.Ishe per menyren se si ti sillesh e si syte e tu shkelqejne nga miresia.Jam me fat qe te kam njohur. Te kuptoj me se miri e me vjen keq per humbjen e babait tend.

-Fakti qe jam nje princeshe ne emer nuk me ben nje princeshe ne zemer...

-Faleminderit qe me mirekupton..Do te kisha dashur te te njihja me pare.

-Eshte me e pakta qe mund te bej per ty princeshe Ana.

-Fakti qe jam nje princeshe ne emer nuk me ben nje princeshe ne zemer...

-Sikur ta dije se sa embelsi rrezaton sdo ta thoje kete . 

- E them pasi princeshat e verteta martohen me princa . Ato vendosin kurora e drejtojne nje mbreteri . Une nuk e dua nje fat te tille.

-Eshte me e mira per ty dhe e meriton princeshe Ana.

-Me e mira per mua do te ishte qe mbreteria ku une te sundoja  te ishte zemra jote . 

Mundet nje princeshe te martohet me nje njeri te varfer?  A ekzistojne dashuri te tilla?