A Slayer At The Vendetta (Town of Laodicea Series #1 COMPLETED)

EIGHT: SNEAKING OUT WITH TEARS

Chill and Enjoy Reading!

__________

In almost three weeks of staying here in Exodus University, I can say that it's awesome. I've met awesome professors and awesome subjects.

And oh, I met awesome people, Jesse, Aira, Ellen and Mark. I also met the awesome guy, Paris. 

See? This University is awesome. But not really, everytime I think about the Lethal Sodality it feels like hell.

Simula nang nakipaghabulan ako sa mga frat members na 'yon no'ng isang sabado ng gabi ay hindi na ako nakealam sa kanila. I will figure it out but not now. Malalaman ko rin kung anong mga pinaggagawa nila. 

Halos tatlong linggo na rin ang pagkamatay ni Janna Dela Rosa. I'm not sad or happy for her death but I just don't care.  Every students is still mourning, mostly her two minions and I don't understand. Parang dati kamping kampi sa akin 'yung iba nung pinatulan ko ang hipokrita'ng 'yon. Tapos ngayon, nagsisi-iyakan?

They're just like her. Plastics. 

After I lost my mind in that lunch with Paris, he started ignoring me. Damn, it's been two weeks since the last time we've talk and I don't know why he's ignoring me. Whenever our eyes will meet, he'll be the first one to looked away. 

At ngayon nasa Chemical Laboratory kami, para sa ChemLab subject namin and today we have an experiment.

Pare-parehas kaming nakaputing lab coat at nakasafety eyeglass.

"When the hydrogen water starts boiling at 100 Degrees Celsius, you can start mixing. And Ms. Britania," bumaling si Professor Manzano sa akin. 

"Yes Prof?" tanong ko.

"Tie your hair in a ponytail," utos niya.

Kaya agad naman akong nagtali ng buhok. At inilista na ang mga chemical substance na gagamitin namin, Ako ang nagsusulat ng magiging report namin para sa experiment na ito.

"Tasha..." tawag sa akin ng leader namin na si Bryan, "Paabot naman nung Chromone at Anthrone."

Tumango at inabot sa kanya ang mga iyon na nasa Graduated Cylinder. 

Ako rin ang nag do-documentary nitong experiment namin. Hindi nila ako sinasali sa pag me-measure dahil wala silang tiwala sa akin. Kahit ang sinasabi nila ay may trabaho naman na daw ako. 

Like haler?! Kaya nga ako Laboratory Attire nang may magawa naman akong kahit paghalo lang ng mga chemical substance.

"Tasha, magsulat ka na lang dyan," sabi ni Bryan nang makita akong malapit sa Beaker namin. 

Ngumuso na lang ako at nagpatuloy na sa pagsusulat, nang mahagip naman ng mga mata ko si Paris sa kabilang table, na seryosong nagtatantya sa Erlenmeyer flask. Ang seryoso naman nito. Parang gusto ko tuloy maging Chemical Glassware na hawak niya. 

Ano ba kasi ang ginawa ko? Bakit 'di niya 'ko pinapansin?

Natapos ang experiment namin na successful ang grupo namin. Gano'n din sila Paris, 'yung iba naman ay nagkamali kaya uulit nanaman sila. I can only imagine their frustrations now. 

Sinubukan kong bumati kay Paris after ng klase namin, but as usual, he ignored me again. Bagsak tuloy ang aking balikat na nagtungo sa last subject ngayong araw na 'to. 

"That's all for today. See you on Tuesday." Paalam sa amin ni Professor Garcia.

Nagsitayuan na ang mga classmate ko sa subject na ito pero nanatili akong nakaupo sa armchair ko.