The Game of Love

Miss Independent

Author's note:

Omg. Haha. Hi guys!! This is the very first time na gagawa ako ng story and I really don't know kung may magbabasa nito HAHAHA. Well, sana meron and please do help me guys!

Lovelots,

Tinay

----

Chapter 1

Ilang araw na ang nakalipas magmula ng lumayas ako sa amin. Ilang araw na rin akong nakikilamon este nakikikain at nakikitulog dito sa bahay ng bespren kong si Isay. Unti unti na kong nakakaramdam ng hiya. Wow. Akalain mo? Meron pa pala ko nun. HAHAHA! Kailangan ko na makahanap ng trabaho, ayokong magpabigat sa bespren ko at kht p sinasbi nyng okay lang, sakin naman ang hindi okay! Oo makapal ang mukha ko minsan? (author: oh talaga???) -_______- bat ang sama mo sakin author ha? >< HAHA! OKAY FINE! Edi lagi lagi. Pero this time is different I should learn to stand on my own feet tulad ng gustong mangyari sakin ng tita ko. Hays! Sana makaya ko, at kakayanin ko talaga! Huhuhuhu Lord Heeeeeelpp!

"Uy ako na dyan Isay! tulungan na kita!" alok ko sa naglulutong si Isay.

"Wag na! Ano ka ba? Ayos lng, umupo ka na lng dyan Ynah. Di ka naman marunong magluto eh. Hahaha!" sagot ng magaling kong kaibigan.

Tamu tong bespren kong to, nagawa pa kong asarin! Oo na tama kayo ng narinig este nabasa haha, kahit pa I'm already 20 di pa din ako marunong magluto. HUHUHU.

ang sad no?

"Eh bespren! pano ako matututo kung di mo ko hahayaang matuto?" angal ko sa kanya. She always reminds me of my lola. Don't get me wrong ha? Hindi dahil sa mukhang thunders o gurang si bespren but because of the way she treats me, palagi akong binebeybi.

"Saka na kita tuturuan okay? Wag naman natin i-risk tong pagkain. Sayang!" seryoso nyang sagot.

"So you're saying na papalpak ako? Lanya ka talaga no, pasimpleng lait ka rin e!" sabay sakal sa kanya. Hahaha, wag na kayo magtaka ganyan kami magmahalang dalawa.

"Hahaha! I'm just telling the truth, nothing but the truth! HAHAHA!"

at nag wrestling na kaming dalawa. Haha.

Nasa ganun kaming posisyon ng may narinig kaming tili, hindi ordinaryong tili kundi isang malanding tili. HAHAHA!

"Kyaaaaahhh!! Anong kaguluhan at kalandian ito mga bruha! Hahaha."

"Sierando! Omg. Kyaaah!!!" tili ko rin pabalik sa kanya. Si sierando ay kapatid ng aking maladyosang bespren and nandto na ulit sya! I thought he's going to canada for his scholarship? Anyare?

"Aray! Bruha ka! Wag mo kong lambitinan! Kelan ka pa naging unggoy ha?" sabay tanggal ng mga kamay ko sa kanya and that made me laugh.

"Baliw! E mas unggoy ka pa nga sakin eh! HAHAHA!"

"Hoy! Sierando! Bakit ka nga ba nandito? E akala ko ba sa monday na flight mo?" sabat ni Isay saming dalawa. Nagselos yata hahaha.

"Yun din ang akala ko sis, todo dala pa naman akes ng mga bagelya ko! Nakakaloka naman kasi yung boss ko bigla na lang nagbago ang isip! Wit (hindi) na daw muna nya itutuloy yung flight namin pa-canada baka next month na lang daw at yung anak nya e may importanteng gagawin." himutok ni bakla samin.

"Aww. Okay lang yan beks! At least makakasama pa kita ng matagal diba?" sabay kindat kay bekya. Hahaha.

"That's gross! Ewwy. Wag mo ng uulitin yun." sabay irap ni bakla. Hahaha.

"And please lang beks at ikaw din ate, stop calling me Sierando! Nakakalurkey eh! Sa ganda kong to barakong barako yung itatawag nyong name sakin?! Sabunutan ko kayong dal'wa eh..." pagtataray ni sierando.

"Hoy hoy hoy! Wag kang mag inarte dyan Sierando ha! Lalaki ka pa rin no matter what you say! At kht maging babae ka, mukha ka pa ring lalake bwahaha, nag-ate ka pa tapos iirap irapan mo ko? Sapakin kita eh!" pagbubunganga ni Isay sa kapatid nya, nako mukhang mag aaway na naman silang dalawa. Tsk.

"Ah bsta! Hindi Sierando ang name ko, just call me Ehra." At saka sya nagmaganda sa harapan naming dalawa at may pa-pose pose pa at pakaway kaway pa na akala mo e beauty queen hahaha. Nakakatuwa talaga tong si Ehra, sana naging bakla na lang din yung kapatid ko kesa babae na sobrang arte naman! tss.

Sasagot pa sana si Isay na for sure na sasagutin din ni Ehra pero sumingit na ako agad.

"Hephephep! Oo na. Tama na! okay? Parang yan lang mag aaway pa kayo. Fine, we're going to call you Ehra if that's what you want just stop quarreling like a mad cat."

pati ako naiinis na rin, talagang mag aaway sila ng dhl lang dun? seriously? Haha.

Before they could say anything, I sshh' them both, aangal pa talaga sila e. Haha.

"Tama na! Wala ng magsasalita. Kumain na nga lang tayo. Tara na!"

And we started to eat na nakapagpatahimik sa kanila. Hahaha. Edi tumahimik din, diba? Mehehe.