Summer Love

Chapter 2

Ellay's POV

Haay. natapos din. :3 ang dami lang ah. -_- makakain nga muna.

lakad, lakad, lakad.

*BOOOOOOOOOOOGSH!*

"Ayy! anak ng tae ng kalabaw!" napasigaw ako dahil sa gulat.

"Beeeesh! miss---" di na niya natuloy yung sinasabi niya kasi ayun humagalpak na sa kakatawa! kaya mahal na mahal ko 'to e. sarap bugbugin.

"Besh?! anong ginagawa mo diyan? walang tubig, makalupasay ka diyan?" sinasabi niya yan sa pagitan ng pagtawa niya.

"TENGENE MO KASI! PWEDE KA NAMANG KUMATOK HINDI YUNG BIGLAAN KA NA LANG PUMAPASOK!" pabulyaw kong sabi sa kanya, habang siya. ayun tawa pa rin nang tawa sa may sofa. pasalamat talaga 'tong taong 'to best friend ko siya e.

"hahahahahaha! parang di naman na kasi nasanay! oh?! nasan na yung pagkain ko? gutom na ko besh, ano bang luto ni tita diyan?"

biglang pumasok si mama.

"oh essa? nandito ka pala. akala ko kung sino kumalabog kasi yung pin--;" di niya natapos kasi nakita niya akong nakasalampak sa sahig.
"ELLAY?! Bakit ganyan itsura mo?! tumayo ka nga dyan!" sabi ni mama pero alam kong natatawa siya sa loob loob niya.

"si Essa kasi mama parang timang. nanggulat. -____-" sabay pout.

"Hay nako. kayong dalawa talaga. halina't kumain na kayo ng meryenda nagluto ako ng carbonara." Agad naman na akong tumayo sa sahig. Carbonara yun friens! at nagpunta na kami sa may kusina ni Essa.

*Kusina*

"Maiwan ko na muna kayong dalawa ha? gagawa pa ko ng lesson plan." mama.

"Sige ma, kami na po bahala dito." ako.

"sige 'ta! salamat sa carbonara ha? sarap talaga ng luto mo!" sabi naman ni Essa.

"nambola ka pang bata ka, hayaan mo pagluluto pa rin naman kita niyan. ;)" Mama.

"Yess! thanks 'ta! loveyou" essa.

umalis na si mama ng kusina kasi nga may gagawin pa siya. di kami nagkikibuan ni essa kasi..... the fck! ang sarap ng luto ni mama! hahahahaha. tapos maya maya nagsalita na siya.

"Besh, paano kung bumalik pa siya?" essa.

"huh? sinong siya?" pagtataka ko.

"kunwari ka pa, parang di mo alam sinasabi ko." sabay subo niya dun sa pasta.

nakuha ko na kung sino yung gusto niyang sabihin. yun yung taong minahal, minamahal at mamahalin ko pa. :( pero di ako nagpahalata sa tanong niya.

"ah. si ano ba? hmm e di bumalik siya. di ko nga alam kung buhay pa yun e." sumandok ulit ako ng carbonara. ayy tae! nasstress ako.

"Bakit ganyan naman pala tanong mo besh?" tanong ko sa kanya.

"Hmm wala lang. naka move-on ka na ba talaga, Besh?" tanong ulit niya. pero nakamove-on na nga ba talaga ako? nag-aatubili akong sumagot di ko namalayan napatagal na pala sagot ko sa kanya.
"Huy! Besh? still here?!" tanong niya.
"Ah. e ano nga ulit yun? wag na nga nating pag-usapan yun nawawalan ako ng ganang kumain e." pagpapalusot ko.
"Nawawalan ng gana? e halos maubos mo na yang nasa platter e. inubos mo na niluto ni tita para sakin yan e. tapos uubusin mo lang?! sige ka pagbumalik ka sa dating itsura mo, asar talo ka na naman niyan! hahahahahahaha" pang-aasar ni essa. napasobra na nga lagay ko sa plato ko.

pero paano nga kaya kung bumalik siya? paano? paano? paano?