Bu gün seçme günü ve aşırı heyecanlıyım biran önce şirkete gitmek istiyorum. Şirekete kendi imkanlarımızla gidiyoruz bu beni biraz korkuttu ya kaybolursam diye.
Kaldığım yerden çıktım ve metro istasyonuna gittim. Metrodan inincede otobüs durağına gittim ve sonunda gelmiştim. İçeri girdim ve karşıma bir tabela çıktı ingilizce ve korece yazıyordu seçmelerin nerede yapılacağıyla alakalı tabelada yazan yere gittim her yere asmışlar zaten bulmak kolay oldu.
İçersi kalabalıktı çoğunluğu kızdı biraz heyecanlandım ama heyecanıma yenik düşmeden sakin kalmaya çalışıyorum.
----- 1 Buçuk Saat Sonra
Sıra bana gelmişti şarkımı açtım ve dans etmeye başladım. Tepkileri güzeldi ama boyuma çok takmışlardı umarım sadece boyum yüzünden elenmem. Şarkı bitti ve selam verip dışarı çıktım. Şuan o kadar heyecanlıyım ki umarım geçerim.
Herkesin ki bitince tekrar odaya girdik ve yere oturduk.
" katıldığınız için hepinize teşekkür ederiz. Seçmeyi geçenlere bu hafta içinde ulaşacağız. İyi günler."
Teker teker odadan çıkıyorduk bir anda omzumda bir el hissettim ve o tarafa döndüm ve karşımda CEO vardı ne yapıcağımı bilemedim hemen eğilip selam verdim.
- Merhaba. Az önce seni izledim ve eğer biraz vaktin varsa konuşabilir miyiz?
- Ee... evet, tabi ki de.
- Güzel, öyleyse odama geçelim mi? Diyip önden gitmem içi yol gösterdi.
Giderken aklımda acaba ne diyecek yanlış bir şey mi yaptım ne yapmış olabilirim ki adamı ilk defa görüyorum.
Odasına girdik ve bana oturmamı işaret etti o da sandalyesine oturdu.
- Tekrardan merhaba
Ben: - Merhaba.
- Nereliydin?
Ben: - Türkiye
- Oo Türkiye. Türkler bizim şirketimize çok fazla başvuru yapıyor.
Ben: ( sadece tebessüm ettim.)
- Neden idol olmak istiyorsun? Bir hayalin var mı?
Ben: - İdol olmak benim en büyük hayalim. Her zaman dans etmeyi çok sevdim, sahnede insanların önünde olmak beni mutlu ediyor. Kendimi geliştirmek istiyorum bu yüzden staj başvurusunda bulundum.
- Güzel. Sana bir teklifim var. İlk Türk idol olmak ister misin?
Gözlerim fal taşı gibi açıldı ve
Ben: - Evet tabi ki isterim. Dedim.
- O zaman seni seçmeyi geçtin olarak kabul ediyorum ve stajına başlatıyorum ne dersin?
Sadece donup kalmıştım yani ben şimdi idol mü olucaktım??
Ben: - be... ben e... evet derim.
Bana bir kağıt uzattı korece olduğu için anlamadım bana ingilizce tercüme etti kağıtta hangi eğitimleri alıcağım (Korece, dans, ses, esneklik) yazıyordu. Çok heyecanlıydım. Ailemin nerede olduğunu sordu bende Türkiye'de olduklarını söyledim.
- Burda nerede kalıyorsun?
Ben: - sizin ayarladığınız yerde o da bu gün sondu yeni bir yer bakıcağım.
- Bu akşamda orda kal yarın staja başlıyorsun burada ki yurtta kalırsın eğer senin içinde uygunsa.
Ben: - uygun tabi ki.
İmzalamam gerken yerleri imzaladım ve el sıkıştık. Daha sonra odadan çıktım. Hala ne olduğunu tam anlayamamıştım ben artık JYP'de stajer miydim? Hayallerim gerçek mi olmuştu? İnanamıyorum. Hemen annemi aramam geriyor çantamda telefonumu arıyorum ama bulamıyorum. Aaa seçmelerin yapıldığı yerde kaldı. Koşarak oraya gittim kapıdaki camdan içeri baktım ve içerde birileri vardı acaba girsem bir şey olurmu neyse artık bende stajyerim içeri girdim ve girdiğim gibi kafalar bana döndü.
- Iıı... şey benim burda tekefonum kalmış gördünüz mü acaba?
Hyunjin elindeki telefonu bana uzattı.
BangChan arkasından gelerek;
- Aa sen arabadaki kız değil misin?
- Evet, benim.( güldüm)
Hyunjin: Ekrandaki çocuk ne kadar yakışıklıymış. (Sırıttı)
Ekrana baktım ekranda o vardı sıçtım.
BangChan ile gülüşmeye başladılar.
Ben: ıı.. hıhı.. şey neyese ben artık gidiyim iyi günler.
Odadan koşarcasına çıktım. Allah'ım ne kadar salağım hemen telefonu açıp ekran fotoğrafını değiştirdim. Daha sonra başıma vurarak binadan çıktım ah ah rezil oldum.
O sırada Hyunjin ve BangChan
Bangchan: Neden öyle dedin kız utandı.
Hyunjin: Ama çocuk yakışıklı.
Tekrar gülüştüler.
Hyunjin: kız çok tatlı değil miydi ?
BangChan: Evet, Koreli değil galiba gözleri büyüktü.
Hyunjin: Arabada Türk olduğunu söylemişti.
BangChan: Aa doğru.
(Diğer üyeler ne oldu diye sorarlar)
BangChan: bir şey yok kız telefonunu unutmuş.
Han: Arabadaki kız değil miydi o?
(Kafa sallarlar)
I.N: Güzel kız.
(Üyeler ona bakar )
I.N.: Ne yalan mı söylüyorum!?
-------------------------
Kaldığım yere giderken annemi aradım ve bu gün olanları anlattım onlarda çok sevindi ilk başta inanmadılar daha sonra şaşırdılar nerde kalıcağımı falan her şeyi anlattım onları çok arıyamayacağımı söyledim çünkü çok çalışmam gerekiyor.
Kaldığım yere gelince kıyafetlerimi çıkartıp banyoya girdim. Daha sonra pijemalarımı giyip yatağıma yattım ve bu gün olanları düşündüm şaka gibi bir gündü.
----------------------
Bu bölüm de bitti. Yorumlarınızı bekliyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İDOL OLUYORUM || HYUNJİN İLE HAYAL ET
Fanficİdol olma hayalleri kuran bir Türk kızın Kore'ye gidip seçmelere katılmasıyla başladı her şey.~