Hayaller Gerçek Olursa

-1-

Panodan uzaklaşırken yüzümde aptal bir gülümseme vardı. Kazanmıştım. Hemde ikinci olarak. Sonunda hayal---

Sonra bir anda yüzümdeki gülümseme yerini hüzün ve endişeye bıraktı. Bunu nasıl düşünmezdim. BABAM. Babama ne diyeceğim şimdi. Evde şarkı söylememe bile kızan adam şimdi şarkı seçmelerine hatta bunun için İstanbul'a gideceğimi öğrenirse beni evlatlıktan reddeder. Tam da hayallerime ulaşacağım derken her şey berbat olacak. Eve gelmiştim. En iyisi elemeleri kazanamamış gibi yapıp o işi tamamen unutmak. Yapabileceğim en iyisi bu diyerek içeri girdim, sanırım evde kimse yoktu. Dertleşmenin tam sırasıydı. Hemen bizim üst kat komşumuz olan Eda'yı aradım ve bize cağırdım. Eda'yı küçüklükten beri tanırım. O kadar yakınız ki birbirimize sanki kardeş gibi. Her şeyimi, bütün sırlarımı sadece o bilir. Sırlarımı anlatacak kadar güvendiğim tek insan olduğundan belkide. Yaklaşık 15 dk sonra zil çaldı. Koşa koşa kapıyı açtım.
+Hoş geldiiin
-Hoşbulduk ama sana çok kızgınım kızım seçmelere girdiğini sen bana niye söylemiyorsun ya
+ Eda önce bir içeri geçte anlatayım istersen
-Hiç söylemiyeceğini sanmıştım.

Birlikte benim odama geçtik.
-Eee hadi anlat bekliyoruuum noldu açıklandı mı sonuçlar ???? Selin! Senin niye moralin bozuk. Kazanamadın falan mı?
-Söylesene kızım ya telefonda da bir şey demedin zaten!
+Tamam tamam söylüyorum. Şeyy seçmede ikinci olmuşum.
-Neee!

Birden boynuma sarıldı ve
-İnanmıyorum, bu harika bir şey!
-De senin moralin niye bozuk ?
+Babam ..
-Ne olmuş babana.. Yoksa Hasan amca öğrendi mi cok kızdı mı ya eğer ben hasan amcayı tanıyorsam kesin seni evlatlıktan reddeder sonra uzak diyarlara gonderip seni bir odaya kitletir ömrün boyunca o odada kalırsın.
+Eda!
-Efendim canım ciğerim sen merak etme Eda burda hem belki--
+Edaaa!
-Ne Eda Eda, şu an gerginsin biliyorum ama ben senin yanındayım.
+ YA EDA Bİ DİNLE BENİ YA !! BABAM ÖĞRENMEDİ ÖĞRENMİCEK
-Nasıl yani gizlice kaçıcak mısın ?
+Hayır tabiki, hiç gitmicem.
-Böyle bir fırsatı kaçırıcak mısın yaniii

Onun bile yüzü düşmüstü. Ama malesef bunu yapmak zorundaydım.
-Peki Hasan amcaya anlatsak, belki senin basarını görünce izin verir.
+Buna sen inanıyor musun ?
-Uf ya tamam
+Sen sakın babamın yanında ağzını açayım deme
+Tâmam mı? Bak bunun ne kadar önemli olduğunu biliyorsun. Eğer ağzından bir şey...
-Tamam yaa ..

Yavaş yavaş akşam olmuştu.Eda'yı evine uğurladım. Ve tam da televizyonun karşısına geçmiş yayılıcakken zil çaldı. Sanırım babam gelmiştir diye düşünürken kapıyı açtım.

Karşımda annemi görünce şaşırdım annemin bu saatte eve gelmesi matematikten yüz almak gibi bir şeydi benim için. Şaşkınlıktan kapıda öylece anneme bakarken annemin sesi ile kendime geldim.
-Dondum, içeri geçebilir miyiz artık Selin!?
+Anne.. Sen.. Bu saatte... ??
-Ne yani evime gelirken kaçta geleceğimi sana mı soracağım, ayrıca seninle konuşmamız gereken şeyler var..
+Senin erken gelmeni sağladığına göre gerçekten önemli olmalı..
-Evet hadi içeri!

İçeri geçtim. İçimde bir korku vardı. Koltuğa oturdum ve annem de karşımdaki koltuğa oturdu. Sessizliği bozarak
+Ne oldu anne?
-Hayırlı olsun Selin Hanım seçmelere katılmışsınız hatta 2. olmuşsunuz!
+Anne sen bunu...

Annem birden oturduğu yerden kalktı. Ve bağırmaya başladı.
-Ve bunu bizden gizli gizliyorsun! napacaktın, kaçarak falan mı gidecektin İstanbul'a! Çünkü eğer bunu baban duyarsa ya seni odana kitler, ya da seni evden atar evlatlıktan reddeder!

Gözlerim dolmaya başlamıştı.
+Ben.. sadece..
-Bunu neden bizden gizliyorsun. Ha neden ?? Biz bir aileyiz değil mi?..

Annemin sözünü kestim. Artık bende yerinden kalkmış. Ve bağırmaya başlamıştım.
+Neden mi ? Neden olduğunu öğrenmek ister misin anne! Çünkü ben aile demek ne demek bilmiyorum! Bana aile içinde yaşıyormuş gibi hissettirmiyorsunuz! Babamın zaten umrunda bile değilim! Sadece yemekteyken yüzünü görüyorum! Ve onda da bana tiskinç gözlerle bakmaktan başka bir şey yapmıyor! Sanki onun kızı değilim de tanımadığı bilmediği iğrenç bir varlıkmışım gibi!.. Sana gelince anne bir gün bile gelip ne yaptığımı nasıl olduğumu sordun mu ? Eminim yarışmayı öğrenene kadar benim şarkı söylediğimden bile haberin yoktur!! Ve bana bizim aile olduğumuzdan bir daha bahsetme anne !!!
-Kızım ben.. Ne diyeceğimi bilmiyorum

Bana dogru yaklaşırken gözlerimi annemden kaçırdım. Ve kapıdaki bana doğru bakan sinirli gözleri farkettim. Ne zamandan beri ordaydı bu gözler...

Gözlerin bana doğru yaklaştığını gördüğümde korku bütün bedenimi sardı. Ve ağzımdan sadece ''BABA'' kelimesi çıktı...
Yeni Yıl Yeni Hikaye
Hepinizin Yeni Yılı Kutlu Olsuuun !