Copyright© 2012 by: lovingyou_wasred16
Please play the song (on the right) while reading the story para mas relaxing :))
E
N
J
O
Y
"Ate laro tayo ^________^" -Jay
"Ano ka ba!! Wag mo nga ako disturbuhin! Nags-sountrip ako dito. p(-_-)q -Kathreen
"Sige na Ate, please!! Wala kasi akong kalaro!!" -Jay
Si Jay Flores ang bunso kong kapatid. He is 5 years old. Sus jusme! Ang ingay kaya ni Jay!! Nakaka-asar na siya!!! Bakit pa ba ako nagkaroon ng isang 5-year old little brother kung pwede naman yung 1 year older than me!! By the way, I'm Kathreen Flores. 17 years old. Isang mataray, spoiled at rebeldeng kapatid.
anyway, back to the story....................
"Ate??? Laro tayo!! PLEASE!! -Jay
[tinanggal ni Jau ang headset ko]
"Ayy!! Futa! Nakaka-asar ka na ha???? Umalis ka nga sa harapan ko!! You're so annoying, little brother!!" -Kathreen
"Ate! Wag kang magmura sa harapan ko. Bata pa ako para marinig yan." -Jay
"Ayy duhh! I don't care!!" -Kathreen
Inis na inis na talaga ako ni Jay. ! Hahay!! Nagdadasal pa nga ako na sana wala na akong bunsong kapatid. Super annoying kasi eh!!
"Ate....wala akong kalaro :( " -Jay
"Ayy pucha! Maghanap ka ng kalaro mo sa labas!!" -Kathreen
"Ayoko sa labas!! Delikado!!" -Jay
"Ede....aalagain mo ang sarili mo sa labas." -Kathreen
"Sige na Ate..please?? Kahit konti lang awa sa akin. Please. :3 " -Jay
MMMM...nag-isip2x pa ako.....
think
think
think
Sige na nga, bigyan ko sya ng pagkakataon kahit mabigat sa loob ko.
"OK!!!" -Kathreen
"Yehey!!! Thank you Ate Kathreen!!" -Jay
Hindi ko akalain na yakapin ako ng bunsong kapatid ko.
"I love you Ate!!" -Jay
"Tss." -Kathreen
Eto na nga kami naglalaro...naghahabulan...bakit masaya ako habang naglalaro kami? Parang ang saya-saya ko kung kapatid ang kasama ko. Parang nararamdam ko talaga ang tunay NA LOVE sa isang magkakapatid.
Hanggang naiinis nanaman ako sa kanya....
"MMmm..tama na!! Pagod na ako." -Kathreen
"Ate! Ang bilis mo naman mapapagod." -Jay
"Sapat na yun!! Ayoko na!!" -Kathreen
"Ate?? :( -Jay
Iniwan ko na siya................
"Ate???" *sob* - Jay
"Ate!" -Jay
Hahay!! Nakaka-asar na talaga. Sinisigawan ko na talaga siya!
"HOY ANO KA BA!!! SANA MAMATAY KA NA LANG, AYOKO NANG MAKITA ANG PAGMUMUKHA MO!" -Kathreen
"Mahal mo ba ako Ate??" -Jay
"Tss...shut up!" -Kathreen
Tumakbo ang bunsong kapatid ko habang umiiyak. Papalabas siya sa gate. mmm...siguro naghahanap siya ng kalaro sa labas. Dapat ma realize niya ang 17-year-old ay hindi na makikipaglaro sa isang 5-year-old na tulad niya.
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
7:00 p.m.
Gabi na....bakit hindi pa siya umuuwi?? Ano nang nangyari sa kanya??? Kinakabahan na ako...
"Ma? Pa? Umuuwi na ba si Jay?" -Kathreen
"Wala pa anak. Kinakabahan na talaga ako." -Mom
"Ma, ano kaya nangyayari sa kanya?" -Kathreen
Nagyakapan ang mga magulang ko. Napaluha ako dahil umiiyak na ang mama ko. Pati, si Papa ay mukhang kinakabahan din. Kasalanan ko ba ang lahat??
**DOORBELL RINGS**
Nagmamadali kaming lumabas sa bahay at buksan ang gate.
Pagbukas ng gate namin ay nabigla kami kung bakit hindi si Jay.
"Maam? Sir? Ang anak niyo..................ay dinala sa hospital" -kapitbahay
Nang narinig ko ang salitang "hospital" ay hindi na ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Lalo akong umiiyak.
"Bakit?? Ano bang nangyari sa anak namin?" -Daddy
"Nasagaan po siya ng isang malaking sasakyan." -kapitbahay
Wala kasi ang mga magulang ko nung time na nag-aaway kami ni Jay kasi may sarili silang trabaho. Kaya, hindi nila alam na nag-aaway na kami ng bunsong kapatid ko.
Nagmamadali kami pumunta sa Hospital.
Habang naka-upo ako sa loob ng sasakyan namin ay iniisip ko ang mga pangyayari namin ni Jay. Hindi ko akalain na mangyayari ito sa kapatid ko. Umiiyak ako, hindi dahil nasagaan siya, kundi nagsisi ako na hindi ko tinanggap ang lubos niyang pagmamahal sa akin. Isa talaga akong walang kwentang kapatid.
Nang nakarating na kami sa Hospital, pinuntahan namin agad ang nurse station para malaman kung ano ang kwarto ng bunsong kapatid ko.
"Sa room 16 po" -nurse
"Salamat po nurse." -mom
Pagdating sa room 109, ................
"Sir, maam, I'm sorry. Sad to say, kinuha na siya sa Panginoon ang anak niyo." -Doctor
Nakita ko ang bunsong kapatid ko. Nakahiga at nakapikit ang kanyang mga inosenteng mata. Napaluha ako habang tintingnan siya. Nagsisi ako. Bakit sa mga sandaling oras niya ay binabalewala ko lang siya??? Ako ba ang may kasalan kung bakit wala na siya??
Napaluha ang mga magulang ko habang niyayakap nila ang kapatid ko. Bakit siya pa ang kinuha?? Hindi ko pa nasabi kung gaanong kamahal ko si Jay kahit masungit ako sa kanya.
Sinayang ko ang oras habang buhay pa siya, habang kausap ko siya. Kung alam ko lang na magkaganito siya, malamang ipapakita ko talaga sa kanya kung gaanong kamahal ko siya.
Sa araw ng libing niya,, halos hindi na tumigil ang mga luha ko. Iniisip ko si Jay kung gaano niya ako kamahal habang ako ay binabalewala ko lang.
1 month later..........
"Anak, may ipapakita pala ako sayo" -Mom
"Ano po yun mommy?" -Kathreen
Biglang umiyak ang mommy ko...
"Anak, may mensahe pala sayo si Jay habang buhay pa siya" -Mom
Kinuha ko ang cellphone ni Mommy at nakita ko ang video ni Jay habang umuupo siya sa sasakyan namin.........napangiti ako at biglang tumulo ang mga luha ko..may sinasabi sya habang hawak-hawak niya ang cellphone ni Mommy:
"Hi Ma!! Hi Pa!! I LOVE YOU! AND ALSO TO MY ATE, I LOVE YOU ATE! kAHIT lagi mo akong aawayin, kahit ano pang gagawin mo sa akin, ang pagmamahal ko sayo ay hindi kukupas. MWAH!"
-Jay
Paulit-ulit ko talaga piniplay ang video ni Jay, nararamdam ko rin ang mga yakap ni Jay ngayon kahit hindi ko siya makita.
"Jay, mahal din kita kapatid ko, hinding-hindi kita malilimutan." -Kathreen
END!
Quotations:
There's no other love like the love for a brother. There's no other love like the love from a brother. ~Astrid Alauda
If you want to know how your girl will treat you after marriage, just listen to her talking to her little brother. ~Sam Levenson
Help your brother's boat across, and your own will reach the shore. ~Hindu Proverb
Blessed is the servant who loves his brother as much when he is sick and useless as when he is well and can be of service to him. And blessed is he who loves his brother as well when he is afar off as when he is by his side, and who would say nothing behind his back he might not, in love, say before his face. ~St Francis of Assisi
ONELASTMOMENTWITHMYLITTLEBROTHER story by: lovingyou_wasred16
ALL RIGHTS RESERVE
