KARANLIK ÇÖKÜNCE

1-

8.İş görüşmeme yetişmeye çalışıyordum,evt 8.oluyordu bu ya onlar beni beğenmemişti yada ben,bende normal sayılmazdım özellikle bazılarına göre, sabahlar hiç benim olmamıştır geceler payıma düşerken, kendimi tanıtmayı sevmezdim, ilkokul,ortaokul,lise hiçbirinde popüler olmamıştım hep sakindim sakin dediğim dışarda yansıtmadıklarımı içimde patlatıyordum, yazmak düşüncelerimi kağıda döktüğüm o an en sevdiğim anlardandı şimdide 4. kez değiştirdiğim romanı yayın evine inceletmeye ve umarım bu sefer yayınlantmaya götürüyordum.Otobüsten inerken kaldırıma takılmış ani bir refleksle hem yere düşmekten hemde kitabımı düşürmekten zor sıyrılmıştım, kendime çeki düzen verip ofise girdim
Heryerde çiçek saklıları vardı, çiçek kokuları ,yeni basılan sayfalar ve kahve kokuları  insana huzur ve mutluluk veriyordu,kapıyı çalıp içeriye girdim
Müdür:Tam olarak 25 dakika geciktiniz umarım buna değmiştir.
:Şey kusura bakmayın buyrun.
Kitabı uzattım ve koltuğa oturdum
Müdür dikkatle inceliyordu yüz ifadesi belirsizdi ne mutlu ne mutsuz
Bu beni daha çok geriyordu.
Müdür:Bu yine olmamış üzgünüm
: Gerçekten mi neyi beğenmediniz?

Müdür:Aşk yok burda aşk eksik,bu sekizinci olumsuz cevabın bence çok zorlama birşey olmuyorsa olmuyordur.

:Olmayan tek şey sizin makamınız 13.senedir burdaydınız dimi,o 13 senede bu makamı dolduramamışsınız, birşey olmuyorsa olmuyordur zorlamayın kendinizi.

Kitabı alıp odadan çıkmıştım.Moralim bozuk birşekilde  caddede yürüyordum,moralim bozulunca uzun yol yürürdüm. Hava kararmış hafif rüzgar saçlarımı uçuruyordu,en sevdiğim zamandaydım şuan hicbirşeyin önemi yoktu deniz kenarına gelmiştim kumların arasında oturmuş dalgaların kayalara çarpışını dinliyordum.

Gece olmuştu kimse yoktu ve etraf çok sessizdi, sağıma doğru baktım uzun boylu, saçları dalgalı uçuşan esmer bi çocuk kumsalda dikiliyordu, kafasını birden çevirdi ve göz göze geldik bakışlarımı anında çektim, kendimi rezil olmuş gibi hissediyordum biraz bekledikten sonra tekrar o tarafa baktım yoktu, büyük ihtimalle gitmişti.
Omuz silkip ayağa kalktım caddeden bi taksi çevirip bindim, harekete geçince camdan sahile baktım ama şaşırmıştım o çocuk gitmemiş benim oturduğum yerde duruyordu,

Umursamayıp kulaklığımla şarkı dinleyerek eve varışımı bekliyordum.

(Bölüm sonu umarım beğenirsiniz oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın iyi okumalar 😊🥰)