ring! ring!
Sino kayang nakaalala sa akin? Nanlaki ang mata ko nang makita kung sino ang tumatawag si bestfriend...... si Kathleen..
"Hello!" nakangiti kong sabi
"P-prince pwede ba tayo m-magkita?" tanong nito, teka umiiyak ba siya?
"Sige ba. Saan naman, hmm medyo matagal tagal narin tayong di nagkita ahh. Pano ba naman puro ka na lang kasi Alvin Alv--..."
"Sa park na lang sa malapit sa skul. Mga 2. Sige bye." pagpuputol niya sakin..hindi pa ako nakakasagot ay pinatay na niya agad ang tawag
Haiixxt ano bang problema ng best friend ko? Kayo ba guixt alam niyo kung ano? Kung oo sabihin niyo naman oh..
I ckeck my wrist watch kung anong oras na ng..
"hfft hfftt"
Luminga linga ako kung sino iyong umiiyak or kung saan nanggagaling..uy pero hindi ako chismoso ahh sadyang curious lang talaga ako..
And finally nakita ko rin kung saan nanggagaling iyon. Girl siya pero hindi ko makita kung sino dahil nakatalikod siya dito sa kinaroroonan ko. And hindi ko makita nang maayos ang likod niya dahil nakasilip lang ako dito sa kumpol ng white roses..
Hindi ko na sana papansinin pa iyo dahil baka isa lang student na namumuroblema lang sa love life ng biglang siyang lumingon and its......HAZEL
Bakit siya umiiyak? tanong ko sa sarili ko. And walang sali-salita ay agad ko siyang pinuntahan. And hindi ko alam pero bigla ko na lang siyan niyakap.
Nanlaki naman ang chinita niyang mata dahil sa gulat sa bigla kong paglitaw at pagyakap sa kanya. Hindi ko na inisip na baka masampal niya ako dahil sa ginawa ko pero wala akong pakialam. Basta ang alam ko lang ngayon ay kailangan ko siyang damayan. And I want to vanish all the pain.
After how many minutes ay niyakap na rin niya ako pabalik. Siguro narealize niya kung sino ang nakayakap sa kaniya ngayon.
"I'm sorry." ang tanging nasambit ko, ewan kuung bakit ko iyon nasabi. Siguro I just want na mabawasan ang nararamdaman niya.
"Bakit ka nagsosorry? Ako nga dapat itong magsorry eh kasi ako tong may nagawang kasalanan sa iyo." humuhikbi niyang sabi
"Wala, ewan basta sorry. Atsaka wala na yun wala kang kasalanan sakin ok." I assured her. At bigla naman siyang umiyak pa lalo..
" Waahh wag ka ngang ganyan lalo lang akong naguiguilty ehh." sabi niya ng nagdadabog na parang bata habang magkayakap parin kami
Natawa naman ako sa inasal niya.
Bigla naman siyang bumitaw at saka ako pinalo palo sa dibdib ko. Aww ba't siya bumitaw gusto ko pa ehh. Namiss ko tong mga ganitong moment namin eh, nung hmm alam niyo na.
"Aray aray aray, ang brutal mo ahh." sabi ko na kunwaring nagtatampo
Tumigil naman siya sa pagpalo sa akin at bigla niya akong niyakap.
"Ikaw naman kasi ehh pinagtatawanan mo pa ako." haixt nakapout na naman to sigurado. Buti na lang nakayakap ako sa kanya kung hindi hmm patawarin na lang ako ng lahat mahahalikan ko talaga siya
"Wala wala, haha..pero seryoso bakit ka umiiyak? Hindi kita sinukuan para lang paiyakin ng iba ahh." pabiro ngunit may katotohanan kung tugon at pinag diinan ko talaga iyong mga huli kong sinabi sa kanya eh sa totoo naman ehh
Hindi siya umimik. Dahil ayaw niyang pag-usapan pa iyon oh baka ayaw niyang sabihin kung ano o kung sino ang nagpaiyak sa kanya?
"Bakit ka umiiyak?" tanong ko ulit ng may seryong tono sa boses and this time tinignan ko siya sa mukha para ipakita kong seryoso ako at para makita ang expresion niya
Nanatili lang siyang tahimik at parang tinitimbang niya kung seryoso talaga ako.
"Haiiixxtt, n-nag-away kasi kami ni...J-jordan." sabi niya ng may pag aalinlangan and bigla siyang yumuko
Hindi na ako nagsalita pa at niyakap ko na lang siya ulit ng mahigpit na mahigpit na parang pinaparating kong hindi ko siya iiwan at bibitawan.
Ilang oras din kamin nanatili sa ganoong posisyon saka lang kami naghiwalay ng mangawit kaming dalawa. Uy magdidilim na pala hala baka may importante kang pupuntahan ahh.
Sabi niya sa akin at natawa naman ako dun. Para hindi na siya mag alala pa ay inassure ko sa kaniya na wala..pero teka wala nga ba??Haixt hindi ko alam basta ang alam ko siya lang ngayon, siya lang.
Third Person POV
Lingid sa kaalaman ng dalawa ay may dalawang pares ng mga mata na kanina pa sila tinitignan ang isa ay puno ng pagsisisi habang ang isa naman ay namumugto na sa kakaiyak dahil sa nasasaksihan.
"Kath tara na." anang isang tinig mababakas dito ang awa sa babae
Sa isip naman ni Kathleen ngayon ay iisa lang ang laman. Iyon ay ang hindi na niya bibigyan pa nito ng pag asa ang nararamdaman niya para sa best friend niya. Siguro nga hanggang best friend lang kami. Paulit ulit niyang sinasabi iyan sa sarili niya. At napatunayan niya iyan ngayon lang na makakalimutan lahat ni Charles pag si Hazel na ang nangangailangan. He even forgot yung usapan namin.
Hinila na siya ng kasama at nagpatianod na lang dito dahil alam niya na baka pag nagtagal pa siya dito ay hindi na niya makayanan pa.
Sa kabilang dako naman ay tahimik lang na nagmamasid si Jordan sa malayo. Mababakas dito ang matinding selos pero hindi kababakasan ng galit kundi pagsisisi.
Gustuhin man niyang manuntok at magwala dahil sa katangahang ginawa niya ngunit hindi niya magawa dahil alam niyang wala siyang karapatan. Kaya ang tanging nagawa na lang ay ang tahimik na umiyak habang pinagmamasdan ang babaeng pinakamamahal niya na si Hazel habang yakap yakap ng best friend niyang si Prince.
Hindi na niya kinaya pa ang mga sumunod pang nangyari kaya bago pa siya makagawa ng hindi maganda ay naisipan na lang niyang umalis.
"Sorry Zel, sorry." ang tangi na lang niyang naibulong sa hangin bago tumalikod at naglakad palayo
...................................................
waahh sa wakas nakapag UD narin, after a long long time.........sorry kung very late ang update ko andami kasi naming ginawa sa skul ehh katatas lang ng TAT namin and busy din kasi sa church....
READ VOTE COMMENT..^_^
mazel_01
BINABASA MO ANG
=GIRL BETWEEN THE WORD BEST FRIEND=
Teen Fiction"Siguro ito yung sinsabi nila na unconditional love. Nagmamahal tayo ng lubusan sa isang tao ng walang kapalit..... " KATHLEEN TIMOTHY ....a best friend love story
