YALANCI//Loki x Taylor (hiddleswift)

2~hırsız

Bu uzun boylu ve mavi gözlü adamı iyice süzdüm. Çok çekiciydi ancak aynı zamanda baya ürperticiydi.

"Asgard hangi ülkenin şehri?"

"Orası bir gezegen."

"Tamam başladık yine! Benimle doğru dürüst konuşur musun?"

"Bak insan,keşke sana kanıtlayabilsem ama hayır! Lanet babam her şeyimi aldı. Şu an evimde olabilirdim."

"Bir dakika baban seni evden attığı için mi burdasın?"

"Öyle denebilir. Uzun hikaye."

"Bana bütün hikayeyi anlatmadan seni evime almam."

"Anlattıktan sonra?"

"Yine alacağımı sanmıyorum."

"Hadi ama! Bi rehbere ihtiyacım var."

Minicik cebinden milyonlar çıkardığında dilimi yutmuştum.

"Gerçekten param var. Karşılıklı yardımlaşalım işte."

"Hangi kız ilk defa gördüğü adamı evine alır ki?"

"Merak etme! İnsan kızlar bana zerre çekici gelmiyor."

"Teşekkür mü etmeliyim? Baksana garson olmadığım bir kafeye gidelim ve biraz konuşalım. Bi arkadaşımdan sana ev arkadaşı olmasını rica edebilirim."

"Peki, bana yolu göster."

Köşebaşı alalade bir puba girdik. İçeriyi fazla süzdüğünü gördüm. Başka gezegenden olmasına inanmak çok zor değildi. Kendi kendime bu deli ev arkadaşım olsa nasıl olur diye düşündüm. Erkek bir ev arkadaşı kesinlikle istemiyordum.

"Ne alırdınız efendim?"

"İçki!"

"Bize iki şarap."

Kadın gidince konuşmaya devam ettim.

"Loki, içki diyip bırakmak gerçekten komik."

"Sana bir şey soracağım?"

"Sor bakalım. Ama sonra soru sırası bana geçecek."

"İnsanlar neden bana bazen efendim diyor bazen demiyor?"

Loki'nin sorusu beni güldürmüştü.

"Kahrolası garson jargonu böyle işte. Herkese senden üstünmüş gibi davran."

"Ne yani şimdi garsonlar şu köşedeki bunak adama da mı efendim diyor?"

"Evet. Demek baban-"

"Evet o da çirkin,yaşlı bir bunak."

"Seni neden evden attı?"

"Şekildeğiştirenlere Asgard'lı kılığına girmeyi ben öğrettim sanıyor. O yüzden güçlerimi alarak beni dünyaya sürgün etti."

"Anladım,iyiymiş."

"Ne yani bana inandın mı?"

"Loki aptal gibi duruyosun."

"Tabii ki inanmadın. Neyse o zaman senin gibi söyleyim. Babamla kavga ettik ve beni evden attı."

"Benim hikayem de benzer."

"Ne yani senin baban da mı kral? Ve parasızsın. Vay be benim babamdan da acımasızmış. Kim bilir sen ne yaptın?"

"Seviştim."

O sırada şaraplarımız gelmişti. Kadehten bir yudum alıp konuşmaya devam ettim.

"Ayrıca kral falan değil."