My Demon (When Childish Meets Badboy)

Ch. 57

My Demon [Ch. 57]

"Sir, eto na po yung susi. Pasensya na kung natagalan─" Natigilan sa pagsasalita si Kuyang Janitor nang mapansing wala ng pinto ang rooftop. Halos malaglag pa ang panga niya nung napatingin siya sa pintuang winasak ni Demon.

Saktong nasa loob na kami nang dumating siya.

Sinamaan lang siya ni Demon ng tingin at hindi na pinansin. Naglakad na kami papunta sa hagdan para bumaba at doon sasakay ng elevator.

Kahit basang-basa na yung jacket niya, pinatong niya pa rin yun sa'kin kanina.

Nakaakbay pa siya sa'kin habang naglalakad kami. Kung wala lang akong utang na loob sa kanya, malamang sasapakin ko siya sabay banat na pumaparaan lang siya para manyakan ako. Hindi lang kasi basta akbay ang ginagawa niya. Halos magkadikit na kami at parang nayakap pa rin siya sa'kin.

Okay lang din naman. Gusto ko rin naman eh. Hihi! Ang ano ko talaga. Kanina lang may paiyak-iyak pa kong nalalaman, ngayon umaarangkada na naman. LOL. Bakit ba? Sa kinikilig ako eh. Try niyo kayang magpayakap sa taong gusto niyo tapos ganito pa kagwapo at . . . hmmm . .. ang bango-bango talaga ni Demon!

"Bakit ba ayaw mong sabihin sa'kin kung sino?" tanong ni Demon.

Nagtitinginan kami sa salamin ng elevator. Hindi niya pa rin inaalis ang pagkakaakbay sa'kin. Kitang-kita ko tuloy ang nakakakilig naming posisyon sa salamin. Mas magmumukha kaming couple kung ipupulupot ko ang isa kong braso sa waist niya. Hihi! Enebe!

Ang tangkad niya. Hanggang balikat niya lang ako. Pero sa nakikita ko sa salamin, bagay na bagay pa rin kami. Sabi nga nila, "Tall boy and small girl could make a cute and perfect couple". Ayee! Kami yun, diba? Kami nga yun wag ka nang umangal! Pabugbog kita sa katabi ko eh.

Pinitik ni Demon ang noo ko kaya nawala ako sa reverie.

"Tinatanong kita! Bakit ayaw mo ba sumagot?!"

Eh bakit lagi ka rin highblood?

"Ayoko eh."

"At bakit?"

"Kasi baka kung anong gawin mo sa kanya." Nakikita ko ang sarili kong naka-pout.

"Talagang mas inaalala mo pa kung ano'ng gagawin ko sa taong yun kaysa sa sarili mo. Pa'no nalang pala kung hindi ako nakapunta? Ang hirap mong galitin." Nagsalubong ang mga kilay niya then he murmured, "Malalaman ko rin kung sino siya."

Hanggang sa makalabas kami ng elevator, papunta sa parking lot kung saan nakaparada ang kotse niya, hindi niya inalis ang pagkakaakbay sa'kin as if protektadong protektado niya ako. That arm that surrounds me says that, "No one can harm this girl".

Ang saya-saya ko talaga. Napaka-swerte kong binibini dahil may Keyr Demoneir na palaging nasa tabi ko who can be the bully king of my life and also my knight in shinning armor.