" Sevgiliymişiz gibi yapsan olur mu?"
.
.
Bazı şeyler yapmak için zorlanan kız bu durumdan kurtulmak için kaçarken sonunda hayatının anlamı olacak kişiyle tanışmayı beklemiyordu..
başlama tarihi: 22.05.2020
bitiş tarihi: 05.04.2021
Koşuyordum...Nereye gittiğimi bilmeden sadece koşuyordum. Üzerimdeki elbise işleri zorlaştırıyordu ama durmamalıydım çünkü durursam yakalanırdım.. . . Evet ben Jung Minseo 22 yaşındayım ve şu anda zorla nişanlanacağım sırada evden kaçtım çünkü neden yapmayayım..Babam beni çok sevdiği dostu pek muhterem, ZENGİN Bay Park amcanın oğluyla evlendirecekti . Hayatı para olmuştu resmen. Annem... Annem yok yani var mı bilmiyorum ama yanımda yok. Küçüklüğümüzden beri abim ve bana Bayan Lee bakıyor. Hayatım zor giderken babam mümkünmüş gibi daha da zorlaştırıyordu.
Koşmamı daha da hızlandırıp bir ara sokağa girdim beni görmeden dümdüz ilerlediler izimi kaybettirmiştim peki ya şimdi ne yapacaktım ?... Küçük bir otel gördüm hemen oraya doğru ilerleyip içeriye girdim. İyi ki akıl edip yanıma aile kasasındaki paralardan bir miktar almıştım. Resepsiyona gittim ve boş bir oda istediğimi söyledim görevli genç bir kızdı ve bana gülümseyip oda anahtarımı verdi gülümsemesine karşılık verip odaya çıktım kartla odanın kapısını açıp içeriye girdim çift kişilik bir yatak ve banyosu vardı ferahtı bu şimdilik bana iyi gelmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yatağın üstüne oturup düşüncelere daldım hayatım daha ne kadar mahvolabilirdi psikoloji bölümünden yeni mezun olmuştum ve babam çalışmama izin vermeden beni evlendirmeye kalkmıştı. İtirazlarımın sonucu sert bir tokat olmuştu sabredip bugünün gelmesini bekledim ve oldu işte kaçtım..
Düşüncelerimden beni gerçek hayata döndüren şey banyodan gelen sesti iyice yaklaştım b-burda biri vardı ve şarkı söylüyordu iyi de burası benim odamdı belindeki havluya aldırış etmeden banyodan içeriye girdim -nerden geliyordu bu cesaret- beni görmesiyle çığlığı basmıştı. - "S-sen de kimsin? "
+"Ben bu odanın sahibiyim beyfendi lütfen kıyafetlerinizi alıp çıkar mısınız ?" şaşkın şaşkın suratıma bakıyordu.
- "Dalga mı geçiyorsunuz ?? Üzerimi giymeme izin ver lütfen."
Anlayıp içeriye geçtim iki dakika sonra o da geldi (şipşak seokjin sjsjjs) üzerindekilere bakılırsa bir yere gidecekti. Bir insan bir ceketi bu kadar iyi taşıyabilirdi cidden çok yakışıklıydı..aish ne diyorum ben yine düşüncelerimden ayrılmamı sağlayan şey konuşmasıydı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- "Evet dinliyorum şimdi."
+" Ben buraya az önce geldim ve boş oldugu için bana bu odayı verdiler."
- "Peki. Ben de bu sabah geldim ve bana da bu odayı verdiler sen sonra geldiğin için senin gitmen gerekiyor."
+ " Olmaz. Ben gidemem sen gitsen.."
- "Bekle burda resepsiyonla konuşup döneceğim." . . Demesiyle odadan çıkması bir olmuştu. Umarım başka boş odaları vardır yoksa benim burdan ayrılmamla babamların beni bulması an meselesi olurdu. 10 dakika geçti ve hâlâ yoktu meraktan ve stresten dudaklarımı koparmaya başladım kapının açılmasıyla resmen ayağa fırladım evet evet fırladım yerle göz gözeydik. Kollarımdan destek alıp kalkacakken adını bile bilmediğim şahıs kalkmam için bana yardımcı oldu.
+"Teşekkürler."
- "Önemli değil. Şimdi şöyle ki otelde başka boş oda yok." al işte şom ağızlılığım tutmuştu yine.
+" Ne yapıcaz ?"
- " Bu geceyi beraber atlattıktan sonra yarın sabah düzgün kafayla halletmeye çalışıcaz."
+ " İyi de burda sadece çift kişilik bir yatak var koltuk bile yok."
- " Ben yerde yatarım." onunla beraber uyumayı istemiyordum tamam ama yerde uyuması onu hasta edebilirdi havalar soğuktu çünkü.
+ " İstersen yatakta uyuyabilirsin."
- " Olmaz sen yerde yatarsan hasta olursun bedenine bakılırsa bünyen zayıf." doğruydu tıfıldım ve hastalığı hemen kapardım.
+" Yok ben de yatakta yatıcam.." gözlerini büyültmüştü. Utancımdan magmaya yaklaşmıştım.
- "Nasıl yani beraber mi ?? "
+" Yani şey.. Havalar soğuk o yüzden." hafifçe gülümsedi.
- " Tamam. Sen uyursun ben geç gelicem." dediği anda kapı çaldı aish kesin kız arkadaşı vardı merakıma yenilip sordum.
+" Birini mi bekliyordun?"
- " Evet dur açayım." ya beni görürse yanlış anlaşılmak istemezdim. Kapıya doğru ilerleyip kapıyı açtı içeri giren bedenle gözlerimi büyüttüm. Gerçekten gerçek miydi ? (cümlenin mükemmelliği hdkdhsh) ....
işte bu kızımız Minseo
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
bu yakışıklıyı tanıtmama gerek yok ehe :)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🎈EVVET. İlk kitabımla karşınızdayım efenim. Umarım beğenirsiniz önceden planladığım bir kurgu değil bir anda geldi ve neden ben de kitap yazmıyorum deyip başladım. İyi okumalar yıldıza basarsanız beni çok mutlu edersiniz cancağızlarım :) Öptüm hepinizi yanacıklarınızdan. ❤😙
