-Ben söylemiştim-

Eskisi gibi olmak için...

Seni vermezdim bir kere onu çıkar at aklından. Ama kendime sinirlenmiyor da değilim. Neden böyleyim bilmiyorum.
Bazı fikirlerim var ama yeterli değil...
Sen kendi yorgunluğunla kıyaslayamazsın belki ama, bende çok yoruldum. Bir ara kafanı kaldırıp bir baksan bana. Boş boş değil, önyargılı değil. Sana neden böyle yaptığımı anlamak istesen... ... Anlardın. Halledemeyeceğiz sanırım. Bu defa epey uğraştık ama olmuyor. Biten şeyin ne olduğunu bilmiyorum. Saygı mı? Sevgi mi? Aşk mı? Sıkıldın mı benden?

Belki de evet. Şöyle bir bıraksan beni, için rahat mı eder? Alıp başımı gitsem hayatından, diğerleri gibi mi durur çok?

Diğerleri olmamı istemezsin. Bu başka durmalı.

Mutlu olabildiğimiz kadar mutlu olduk mu? Yetti mi sana?

Bana bağlanma demiştin. Sen bağlanmayacağını daha en başında <söylemeden> söylemiştin.
Ben anlamamışım; sen söylemeden bitireyim aklındakini...