VİOLET (DÖNÜŞÜM)

10/ KADERİN HAKİMİYETİ

    08eylul kuzum bölüm senin içindi desteğin için çok teşekkür ederim 🙏

      Genç omega, aklı tamamen az sonra yapacağı -yapmak zorunda hissettiği- konuşmanın etkisinde, dalgın adımlarını evine doğru çevirdi. Yanında kendisiyle eşit adımlar atan esmer alfa onu izlerken, omega bunun farkında bile değildi. Kendi iç hesaplaşmasına dalmış, düşüncelerinin arasında kaybolmuştu.

    '' Acaba onu babamın evi yerine asıl evime, gizli mağarama mı götürseydim? Ama hayır, ona henüz güvenemem. Aslında ona hiçbir zaman tam anlamıyla güvenemem. Büyük annemin de her zaman dediği gibi, ''insanlardan hiçbir şey bekleme ama kader tanrısından her an, her şeyi bekle! '' Evet bu çok doğru. Babam bile bana arkasını dönebildiyse, bunu herkes yapabilir. Neden yapmasın ki? Neden yapmasınlar ki? Zaman ve koşullar... Sadece bir an, tek bir an da her şey değişebilir. O mağara sonsuza dek, sadece benim kalacak.''

    Dünyaya geldikten kısa bir süre sonra yetişkin olmak zorunda kalan genç kız, bazen yaşlı çok yaşlı bir ruh olarak doğduğuna inanıyordu. Çünkü babaları tarafından ihanete uğramış kızlar, her ne olursa olsun, bu aşk bile olsa -ki genç kız henüz aşık da değildi- kimseye tümüyle güvenmezlerdi. Hayat onlara çok küçük yaşlarda öğretirdi, herkesin bir gün ihanet edip gidebileceğini. Bir anlık hatanın her şeyi değiştirebileceğini.

    Violet yanındaki alfaya beslediği ve bugüne kadar kimseye karşı hissetmediği güven (!) -elinden gelenin en fazlası buydu- duygusuna hatta ona en zor anında yardım etmiş olmasının minnetine rağmen, içinde bir yerlerde, toplumun getirdiği zorunluluklar olmasa asla evlenmeyeceğini biliyordu. Evlilik teslim olmak, teslim olmak zayıflık demekti. Annesi muhteşem güzellikte bir omega olmasına rağmen, kızını asla tam manasıyla koruyamamıştı babasından. Evet belki hiçbir zaman şiddet görmemişti ama psikolojik şiddetin, kırılan birkaç kemikten çok daha fazla acı verdiğine defalarca kez şahit olmuştu genç kız, kendi ruhsal dünyasında. Genç omega artık zayıf olmak istemiyordu. Yine de biliyordu ki, yalnız bir omega her daim tehlike içinde olur, birine mühürlenmezse, yaşamını insanca yani kurt insanca sürdürmesi imkansız gibiydi.

    Dönüp yanındaki alfaya alıcı gözüyle tekrar bakmak istedi. Başını ona doğru çevirdiğinde, alfanın gece karası gözlerinin, ihtiyatla kendisini incelediğini fark etti.

     ''Sanki gözlerimin arkasını görüyor, aklımı okuyorsun alfa. Fakat bana izin vermiyorsun bunu yapmam için. Eşit şartlarda değiliz.''

    Uzun süren sessizliğin, genç omeganın sözleriyle aniden kesilmesi, zaten gergin olan alfanın hafifçe irkilmesine neden oldu. Fakat kendini anında toparlayıp, çok da fazla düşünmeden cevap verdi,

    '' Sen bir pınar kadar şeffafsın. Bu bir omega için muhteşem bir özellik olabilir tatlı omegam. Lakin benim gibi bir baş alfadan bunu bekleyemezsin, bu her şeyden önce, iyi bir lider olmamı engeller. Yine de şüphen olmasın, sorduğun soruların karşılığı her zaman dürüstlük olacak benim tarafımda. Bundan emin olabilirsin.''

    Violet konuşmayı sürdürmek için ağzını açtığında, ayaklarının yılların alışkanlığıyla kendisini evlerinin önüne sürüklemiş olduğunu fark etti. Buna her zaman hayret etmişti. Yani doğanın bu kusursuz işleyişine.

    '' Doğa ana sen muhteşem bir yaratıcısın. Bu kusursuz işleyişin başka bir açıklaması olamaz. Beni kendiliğinden evime getiren gücün lütfen beni en iyiye götürsün. Benim ve onun için en iyisine. Lütfen!''

    Güzel omeganın şartsız koşulsuz teslim olduğu tek varlıktı doğa ana. Büyük annesi onun muhteşemliğini anlatarak büyütmüştü onu, yanında var olabildiği zaman boyunca.