FrameTale

16 Kasım cuma

bugünde onunla olacak güzel bir gün olarak düşünmüştüm fakat düşündüğümden daha güzeli olmuştu ilk kez mutluluktan ağlamıştım duyguların en güzeliydi güne her şeyden habersiz uyanmıştım abimle tanışmışlardı sabah telefonum çaldı arayan abimdi nasılsın dedikten sonra bak yanımda kim var diyerek gülümsedi kim olduğunu sormuştum ve o an 'alo' sesi gelmişti bu sevdiğim adamın sesiydi nasıl olurdu dünyalar benim olmuştu biraz konuştuktan sonra sen mutlu ol diye arattım cümlesi beni anla yeniden aşık etmişti her defasında mutluluğumu düşünüyordu

21 Kasım Cuma (özlem)

Aradan bir hafta geçmişti her cuma olduğu gibi bugün de birlikteydik hava çok soğuktu ama beni kırmamıştı yanımda olmuştu ne kadar teşekkür etsem azdı yine güzel vakit geçirmiştik yanımda olması dünyalara değerdi onu çok seviyordum

24 Kasım Pazartesi (yok böyle birgün)

Bugün hiç konuşmamıştık ne oluyordu bize tartışmıştık ama neden böyleydik dicek bişey bulamıyordum

25 Kasım Salı (aileye girişinin 2.adımı)

Tabikide barışmıştık dayanamazdık birbirimize mutluyduk yeniden kötü hiçbir şey hatırlayamazdım çoktandır istediğimiz şey olmuştu  annemle telefonda konuşmuştu hergün farklı bir duygu yaşıyordum tarifsizdi

28 Kasım Cuma (patates kızartması)

Bugünde buluşma günümüzdü onu çok özlemiştim bize gelecekti annemle birlikte onu bekliyorduk sevdiğim adamı, nedendi bilmiyorum ama çok heyecanlıydım sanki ilk defa görecektim sonunda kapı çaldı evet oydu biraz oturup annemle konuştuktan sonra birlikte kalmıştık ve yemek yapacaktık patates kızartmasını çok severdi hemen yapmaya başlamıştık Sevdiğim adamla aynı evdeydim yine mutluluğun en büyüğü benimdi daha sonra biz birbirimizle ilgilenirken patatesler yanmıştı ama buna rağmen

Birlikte yaptığımız için yemiştik beni kırmamak için yanık patates yemişti, hayatımın anlamıydı

29 Kasım Cumartesi (tartışmasız gün)

Hergün ufak tartışmalarımız olurdu bi okadarda tatlıydı ama bugün hiç tartışmaşmamıştık önemli günlere eklemeliydim

5 aralık cuma (Hayır)

Bugün buluşma günümüzdü ama biz buluşmamıştık fakat o istese her şey olurdu isteksizdi sanki herşey bahane gibi ama ben onu çok özlemiştim sonuç olarak buluşmamıştık

8 aralık pazartesi (peki ya neden )

Sanki biraz soğuktu biraz isteksiz biraz da umursuz tabikide günlük tartışmamızı yapmıştık ama bu bir bahane olamazdı

10 aralık çarşamba (1.ay)

Herşeyden habersiz bi şekilde 1.ayın verdiği mutlulukla uyanmıştım bugün benim için bunu ifade ediyordu ama yanılmışım hemde çok oysaki bugün herşeyin bittiği günmüş mutluluğumun sona erdiği dünyam başıma yıkılmıştı ondan uzak durmamı istiyordu unutamadıgı biri olduğunu söylemişti ama ben buna inanmıyorumdum nedendi nasıl oldu bilmiyorum ama hiçbir soruma cevap bulamıyordum kabul etmek zorundaydım onu üzemezdim onun dediği olsun istedim ve inanılmaz bir şekilde bitmişti sevgim gözlerimden damla damla akmıştı peki ya o nasıldı

11 aralık perşembe (eksiklik)

onunla geçen hiçbir kötü şeyi hatırlamazdım,hatırlamak istemezdim her sabah olduğu gibi uyanır uyanmaz telefonuma bakmıştım yoktu ondan gelen hiçbir şey yoktu fakat alışkanlığıma yenik düşerek Günaydın mesajımı yazmıştım daha sonra ben ne yapıyorum diyerek gönderememiştim bir yanımı eksik hissediyordum biz onunla bir sevgiliden daha fazlasıydık buda neydi böyle bianda kötü hissetmeştim kendimi ve saatlerce ağlamıştım,herzaman yanımda olan sevdiğim adam ben ağlarken neredeydi her akşamki ihtiyaç duyduğum ses yoktu nasıl uyuyabilirdim ama kendimi tutmalıydım dayanmalıydım geçecekti

13 aralık cumartesi (o gün)

Hayır daha fazla dayanamazdım neden mesaj atmıyordum kaybedecek neyim kalmıştı ki karar verdim evet mesaj atacaktım oturup saatlerce mesaj yazdım hala onun üzülmemesini düşünüyordum yazdım ama ne zaman gönderecektim sabah olmazdı uyandırmış olurdum öğlende olmazdı belki işi vardı aslında beni geçiştirmesini istemiyorum o yüzden boş zamanında göndermeliydim akşam eve geleceği saati bekledim geceye yaklaşmıştık ve daha fazla dayanamadım derin bir nefes alarak mesajı gönderdim vereceği yanıtı çok merak ediyordum aslında korkuyordum ama zaten umudumu kaybedemedigim için göndermiştim ve çok geçmeden cevap gelmişti kalbim yerinden çıkacaktı sanki büyük bi heyecanla açtım mesajı,ne bekliyordum ki tabiki olumsuz yanıt. 'bu sevgi dolu mesajlarına daha güzel cevap vermek isterdim ama olmaz beni anla' demişti buda ne demekti bunuda kabullenmeliydim çünkü o istiyordu başka bişey diyemezdim kabullenip iyi geceler diledim

14 aralık pazar (bu ben değildim)

daha önce hiç böyle olmamıştım beni kimse üzemezdi buna asla izin vermezdim fakat en güvendiğim yerden vurulunca üzülmemek elde değilmiş okadar çok inanmıştım ki hep benimle olacağına,gün onsuz işkence gibi geliyordu hatta ağlayamadığımdan gülüyordum sürekli canım çok yanmıştı aşk acısı dedikleri şey bu olsa gerek her duygumun ilklerini yaşadığım adam bu duygudanda eksik bırakmadı beni bunuda yaşattı

15 aralık pazartesi (beklenmedik zaman)

hiçbir zaman inanmamştım unutamadığı birinin olduğuna neden inanmadığımıda bilmiyordum ama içime sinmiyordu kabullenemezdim Fred im bunu yapamazdı o öyle biri değildi. sonra nir mesaj geldi 'sevdiğim' den gelmişti aceleyle mesajı açmıştım sonra gelen mesaja sadece 'tamam' yazmıştım başka ne diyebilirdim ki sonra ilk yazdığının şaka olduğunu söylemişti ve birazda gönlümü almak istercesine cümleleri vardı yada ben öyle düşünüyodum sonra nasılsın dedi ne yapıyorsun dedi o sadece bunları diyordu ama ben kendimden geçiyordum fakat sakince cevaplıyordum , 2 gün önce herşeyi diyebildiğim,sevdiğim dediğim adama bu kadar uzak olmak canımı defalarca yakıyordu ama elimden birşey gelmiyordu ,konu açmalıydım aklımdakileri kesinlikle sormalıydım böylelikle hem birazda konuşmuş olurduk bana unutamadığım var demesi yalanmış asıl sebebini söyledi falan ama gönlümü almıştı tek cümlesiyle herşeyi yaptırabilen tek kişiydi o ve akşama doğru birbirimize daha da yakın davranıyoduk fakat sürekli içimde kaybetme korkusu vardı bu ne berbat bi duyguyuymuş sanki eskisi gibi olmuştuk yeniden kendimi kaptırmıştım bile

19 aralık cuma (tuhaf)

bu güne kadar biraz soğuk davranışlar biraz sıcak davranışlarla öyle böyle geldik yine beklemediğim bir şey olmuştu 'sevdiğim'den mesaj gelmişti bana kanka olalım mı demişti bu ne saçmalıktı hiç bişeysiz tamam demiştim ve oda şaşırmıştı buna sevgili değil kanka olalım dedim yazdı bende aynı şeyden bahsettiğimizi ve bu kararın mantıklı geldiğini oyüzden kabul ettiğimi sevgili olmasak düşman olacaktık tamamen kaybetmemek için olduğunu söyledim hala şaşkındı hatta sevgili mi yaptın diye sormuştu öyle bişeyin olmayacağını söylemiştim ve ben ona sorduğumda da beklemediğim bir yanıt almıştım evet sevgilim var dedi bu kaçıncı kez di hatırlamıyorum fakat birkez daha o küçük dünyam başıma yıkılmıştı bu kez bunu ona farkettirmek istemedim ve gülücük ifadeleriyle ne zamandan beri diye sordum sana soğuk davrandığımdan beri demişti ,ben hala toz kondurmuyodum kendi düşüncemdeki ona ve sürekli inanmadığım bişeyler vardı içimde

20 aralık cumartesi (hissizleşiyorum)

bugün kendi içimdeki şeylere inanmaya karar verdim hayallerimi yaşamaya ve gerçekleştirmeye şuan onu kaybetmemek için az da olsa konuşuyoruz tek beklediğim şey zamanın geçmesi ve ilerdeki olacakları merakla bekliyorum

(daha önce bi çok hikaye yazdım ama hiç sitede yazmamıştım ve buraya yazdığım ilk hikayem olduğu için unutmak istemediğim şeyleri yazmayı tercih ettim her türlü görüşlerinize saygı duyarım)

- kivircikfred