hoofdstuk 6 POV Jesy

87 7 1
                                    

"JESY!" Schreeuwt Harry ineens vanaf de bank. "Schreeuw eens niet zo het is negen uur 's ochtends en wat?" Vraag ik. We zijn net een half uur wakker ofzo en hij loopt nu al te schreeuwen. "Je werd gebeld". Zegt Harry. "Hoezo nam je niet op?" Vraag ik als ik ook naar de bank loop. "Omdat ik niet zeker weet of jij diegene wel wilt spreken". Zegt Harry. "Wie is het dan?" Vraag ik. "Niall". Zegt Harry. "Nee hem wil ik niet spreken". Zeg ik. Ik pak mijn mobiel en zie dat ik ook nog een paar berichtjes van hem heb.
Niall: Jesy neem alsjeblieft op het is belangrijk
Niall: Jesy negeer me nou niet
Niall: Ik kom naar je huis het is echt belangrijk
Niall: Geen idee of je het wilt maar ik kom naar je huis
Niall: Ik zie je zo Jesy

Die laatste is net verstuurd, dan is hij er zo. "Harry, Niall komt hier naartoe voor iets belangrijks volgens hem". Zeg ik. "Misschien is het echt belangrijk". Zegt Harry. "Als het echt belangrijk is mag hij binnenkomen maar als het over Lolita gaat of over hem gooi ik die deur dicht". Zeg ik. Harry knikt. Na een paar minuten gaat de bel. "Ik ga wel". Zeg ik en ik sta op en loop naar de deur. "Hoi Niall". Zeg ik als ik de deur open doe. "Jesy bedankt dat je de deur open doet". Zegt Niall. "Wat is er zo belangrijk?" Vraag ik. "Lolita is-". Zegt Niall maar ik onderbreek hem. "Doei Niall". Zeg ik en ik gooi de deur dicht. Niall blijft op de deur kloppen. Ik doe de deur open. "Ga weg". Zeg ik. "Luister nou". Zegt Niall. "Waar moet ik naar luisteren? Naar je gepraat over hoeveel leuker Lolita wel niet is dan mij?" Vraag ik. "Nee, ik heb ruzzie met Lolita en jij moet mij helpen". Zegt Niall. "Nee! Zoek het zelf uit! Je kent haar toch al zo goed? Ga maar gewoon goedmaken en laat mij met rust". Zeg ik en ik doe de deur weer dicht. Ik loop de woonkamer weer in. "Wat is er?" Vraagt Harry. "Het ging over Lolita. Hij heeft ruzzie met haar, geen idee waarover". Zeg ik. Er word weer op de bel gedrukt en op de deur geklopt. "Harry ga je even mee? Hij snapt het denk ik nog niet". Zeg ik. Harry knikt en staat op. Als we bij de deur zijn doe ik die open. Het is Niall, die huilt. "Harry ik ga naar de woonkamer". Zeg ik. Harry knikt en ik loop naar de woonkamer. Ik kan er niet tegen als hij huilt. Na een paar minuten komt Harry binnen. "En?" Vraag ik. "Ik heb gezegd dat hij weg moest gaan anders zou ik de politie bellen". Zegt Harry. "Bedankt". Zeg ik en ik geef hem een knuffel. "Warme chocomelk?" Vraagt Harry. "Ja!" Zeg ik blij. Hij loopt naar de keuken en na een paar minuten komt hij terug met twee bekers warme chocomelk. "Harry?" Vraag ik. "Wat is er?" Vraagt Harry. "Wat als die ruzzie over iets heel ergs ging? En hij had echt hulp nodig?" Vraag ik. "Niet aan denken". Zegt Harry. "Maar wat als het echt heel erg is?" Vraag ik en ik zet mijn beker warme chocomelk op de tafel. "Jes, niet aan denken. Waarschijnlijk is het gewoon een klein meningverschil ofzo waar hij een groot probleem over maakt". Zegt Harry. Ik knik maar iets in me zegt dat Harry meer weet. "Zullen we naar de stad gaan? Ik wil nieuwe kleding". Zeg ik als we onze warme chocomelk ophebben. "Is goed". Zegt Harry. We staan op en lopen naar mijn auto. "Oh wacht, ik ben mijn tas vergeten en daar zit mijn portomonee in". Zeg ik en ik wil weer terug lopen als Harry me tegen houd. "Ik betaal". Zegt Harry. Ik schud nee. "Nee Harry, gebruik jij je geld maar voor andere dingen". Zeg ik. "Ik betaal". Zegt Harry weer. "Nee, dat wil ik niet". Zeg ik. "Jes, je bent mijn beste vriendin en jij hebt al heel veel voor mij gedaan". Zegt Harry. Ik zucht. "Oké dan". Zeg ik. Harry glimlacht en we stappen in. Als we bij de stad zijn parkeer ik de auto en stappen we uit. We lopen een random winkel in. "OHMYGOD JES! DEZE JURKJE ZAL JE FANTASTISCH STAAN!" Schreeuwt Harry ineens. Iedereen kijkt ons aan en we beginnen te lachen. Er komt een medewerker naar ons toelopen. "Ik wil u graag vragen niet zo luid te zijn, anders moeten jullie de winkel uit". Zegt de man. Harry en ik knikken. "Nu passen". Zegt Harry. Ik knik, pak het jurkje aan en loop naar een pashokje. Het is een zwart jurkje die tot ongeveer de helft van mijn bovenbenen komt. Ik loop het pashokje uit en Harry kijkt me met open mond aan. "Die moet je hebben!" Zegt Harry blij. Ik glimlach en ga het pashokje weer in om me om te kleden. Na een paar winkels, ongeveer alle winkels in de stad, zijn we klaar. "Dit was een leuke middag". Zeg ik. Harry knikt.

------------

MERRY CHRISTMAS EVERYONE!

------------

Story Of My LifeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu