98

1.2K 60 0
                                    

Nihayet Civan Burak'dan özür dilemişti. Umarım Burak inatlık yapmaz. Sesleri duymakta zorlandığımda geri çekildim.

"Özür diledi" deyip gülümseyerek babama baktım.

"Bakalım" dedi, beklemeye devam ettik. Yaklaşık 1 saat daha beklemiştik ve en sonunda içeriden çıkmışlardı.

"Evet, ne yaptınız? Bir çözüm bulabildiniz mi?" dedi babam.

"Bir çözüm bulamadık, ama bir karara vardık. Bundan sonra kavga dövüş, kışkırtma yok" dedi Civan.

"El sıkışın" dedi babam, el sıkıştılar. Burak suratsızdı.

"Şu an ki durum çok tuhaf ama, sizden de özür diliyorum. Özellikle senden Sude" dedi Civan, ona kafa salladım. Hep beraber yukarıya çıktık. Civan gitmek için kapıya yöneldi, onun arkasından gittim.

"Sana gerçekten güvenmek istiyorum, umarım bunlar bir şeyin başlangıcı değildir" dedim, bana baktı.

"Şüphen olmasın" dedi.

"Artık uslu duracaksın, ben birazdan kız ile tanışmaya gideceğim" dedim, kafa salladı.

"Teşekkür ediyorum" dedi, hafifçe tebessüm ettim. Gitti, nefes verip arkamı döndüm. Burak karşıma çıkmıştı.

"Ona kimi ayarlayacaksın?" dedi, gülümsedim.

"Sevgili yan komşumuzu" dedim, kafasını sağa sola sallayıp gitti. Yukarıya çıkıp Selin'in odasına girdim. Huysuzlanıyordu, onu kucağıma aldım.

"Ne oldu bebeğim?" deyip gülümsedim. O ağlamadan oturup onu emzirdim.

"Güzel kızım benim" deyip gülümsedim ve üzerimi düzelttim. Sırtını göğsüme yaslayıp kalktım. Odadan çıkıp aşağıya indim. Bizi görenler gülümsemişti.

"Uyandım ben, hadi beni biraz sevin" deyip güldüm. Annem Selin'i gülümseyerek almıştı.

"Ben biraz komşularımıza gideceğim, sen ona bakar mısın anne?" dedim.

"Bakarım tabi canım" deyip gülümsedi, gülümseyip kafa salladım. Ben kapıya ilerlerken Burak arkamdan gelmişti.

"Sude tek gitme, bende geleyim mi?" dedi.

"Hayatım uzak bir yere gitmiyorum, yan eve gidip geleceğim" dedim, nefes verdi. Ona gülümseyip evden çıktım. Bahçeden çıkıp yan villaya girdim. Kapıyı tıklatıp bekledim. Kapı açıldığında gülümseyip girdim.

"Hanımefendi evde sadece Şule Hanım ve Furkan Bey var" dedi hizmetli kadın.

"Furkan Bey?" dedim sorar ses tonuyla.

"Şule Hanım'ın abisi" dedi, onun bir abisi mi vardı? Gerçi biz tanışmanın yarısında yukarıya çıkmıştık.

"Tamam teşekkür ederim, bana Şule Hanım'ın odasını gösterebilir misiniz?" deyip gülümsedim.

"Tabi" deyip yürümeye başladı. Bende onu takip ettim. Yukarıya çıkıp bir odaya girdi. Ardından ben girdim. Beni görünce gülümsedi.

"Hoşgeldin" dedi, gülümsedim.

"Hoşbuldum" dedim, hizmetli kadın kapıyı kapatıp çıktı. Bizde Şule ile koltuğa oturduk.

"Nasılsın?" dedim gülümseyerek.

"İyiyim teşekkür ederim, sen nasılsın? Sude'ydi değil mi?" dedi.

"Evet Sude, iyiyim bende öyle bir uğrayayım dedim" dedim, gülümsedi.

Bakıcı | BİTTİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin