"Ne yapıcaz şimdi?"diyen Cenkle kafamı kahvaltı tabağımdan kaldırıp ona döndüm.
"Tabiikide yapmicaz."
"Babamlar buna izin vericek mi sence?"
"Ha birde izin mi isticez?"
"Şahsen ben babamı bu kadar kararlı görmemiştim."
"Orda haklısın,bende bizimkilleri görmemiştim."
"E bir tane yaparız bir ay sonra felan sen aldırırsın onlarada düştü,Cereninde benimde piskolejimiz iyi değil o yüzdende bir daha denemek istemiyoruz deriz?"
"Sen ciddi misin?! O masum bebeği kulanıcakmıyız?!"
"Ceren bak öyle söylemek istemedim ben-"
"Nasıl söylemek istemedin ya! Sen düpedüz bir tane bebek yaparız gözlerini boyarız sonra aldırırsın,pisikolejimiz bozuk bir dahada yapmak istemiyoruz dicez! Ya biz kendimizi kurtarmak için masum bir bebeğin hayatıyla oynicaz Cenk! Sen bunu farkında mısın?!"
"Ceren özür dilerim,hiç söylemedim say olur mu?"
"Olmaz! Çünkü söyledin! Ya sen bu kadar mı vijdansızsın? Kendi paçamızı kurtarıcaz sonrada o bebeği öldürücez ben kürtaj olucam! Sadece o bebeği öldürüyo olmucaz biliyorsun değil mi?"diyip koşar adımlarla yatak odasına çıktım.
Kapıyı kilitleyip yattağa oturdum.
"Ceren aç kapıyı."
"Def ol!"
"Güzelim bak özür dillerim,aklımdan geçen şeyi dilime vurdum sadece. Çok özür dillerim şimdi aç şu kapıyı konuşalım."
"Cenk def ol dedim sana!"
Bir iki dakika ses çıkmadı,sonra ise gelen sesle kapıya döndüm. Cenk kapıyı kırmıştı.
"Ya ben sana def ol demedim mi?!"
"Ceren özür dilerim."
"Cenk git."
"Cer-"
"Cenk git dedim!"
2. Bölüm Sonu...
