~1.Bölüm~

893 46 21
                                    

-9.99 tuttu beyefendi
-Peki,buyrun kolay gelsin
-Teşekkür  ederim
İşte gün içinde en çok kullandığım kelimeler bunlar ... Ben bir kafede part time çalışıyorum, siparişleri alır ve teslim ederim. Işte son günlerde yaptığım tek şey bu. Üniversite öğrencisi olarak zor günler geçiriyorum derslerim berbat ve bana destek olacak bir ailem yok . Yani olsada bana yararları yok beni büyüten bir annem yok! Daha 3 yaşındayken annem tarafından terk edildim...Babam ise ben 14 yaşında iken kalp krizinden hayatını kaybetti... Bu benim için çok ağır oldu.  Zengin bir aileden gelmiyorum ve çok akıllı bir kız değilim veya önüme hayatımı değiştirecek fırsatlar çıkmıyor pek bir yeteneğim yok çünkü benim hayatım o sinemada izlediğimiz durum komedilerinden biri değil. Tek ev arkadaşımla yaşıyorum adı Wendy okuldada birkaç kız var tabi , Lisa,Irene,jennie,sana ve işte diğer "sözde" arkadaş olduğum kızlar...
Daha 19 yaşındayım ve hayattan şimdiden BIKTIM. Işte kafede kalan son müşteriyide ugurladiktan sonra masaları toplarken dusunduklerim bunlardı. Gerçekten bıkkınlıkla son kez masayı iyice sildim ve sandalyeleri yerleştirdim. O sırada bir arama geldi wendy olduğuna iddiaya girebilirim
A! Evet bu wendy, kim olacaktı ki...

-Hey jisoo ! Bu akşam film izleyecektik ama gelmiyorsun uykum geliyor ve mısırda bitmek üzere

-Wendy bebeğim lütfen beni beklene anahtarım var ve geliyorum sen yatabilirsin

-peki ya film ne olacak 1 haftadır izleyemedik

-Sana siz veriyorum haftasonu izleyeceğiz tamam mı?

-Umarım jisoo , bu söz verdiğin son siz olur çünkü verdiğin sözleri saymayı bıraktım ve bu arada gelirken patlatmak için mısır alır mısın

-Peki wendy alırım şimdi kapatıyorum ve sözlerimide tutmaya çalışacağım

-Bekliyorum

-Tm bye!

Wendy 'ye verdiğim sözleri tutmak istiyordum ama patron ekstra is verip duruyor oysaki ben part time çalışanıyım. Hemde üniversiteliyim , ama adamın umrunda değil galiba...
Mısır almak için rastgele bir markete girdim sandığımdan daha ucuzmuş. Kendimede bir noodle alıp marketten ayrıldım.Eve neredeyse gelmiştim. Adımlarımı sıklaştırdım ve ilerledim.
En sonunda kapıya gelmiştim anahtarı çıkarıp sessizce kapıyı açtım ah wendy ne çabuk uyumuştu üstelik de koltukta beni beklerken gerçekten yorulmuş olmalı değil mi? Onu zar zor yatağa kaldırıp bence odama geçtim .
Favori şarkımın sesini yükselttim ve kendimi uykuya bıraktım...

Sabah:
Kıkırdama sesi ile kalkmıştım ne oluyor ya!
-Jisoo uyurken çok komiksin hahah

-SEn benim fotorafımımı

-Pardon bebeğim birde sınıf grubuna attım hahah

Bu kız salak mı ! Beni rezil etmeyi seviyor heralde, zaten sınıftaki çoğu boş erkek tarafından seçildiğim için okulda (zengin olmasamda) popülerdim. Şimdi birde fotoğrafım ellerine geçmişti. Popülerlik derken çoğu erkek beni güzel buluyordu ve çoğu cikma teklifi ediyordu. Tabiki umrumda olmuyor ve tek kelime etmeden gidiyordum...Bugün içimde garip bir mutluluk vardı sebebini anlamamıştım.  Yada belkide anlamıştım . Büyük ihtimalle wendy bu sabah patates kızartmıştı ve bu en sevdiğim kahvaltı türlerinden biridir

-Sen patates mi yaptın?

-Eyvah doğru ya patatesi unuttum yardım et yandı yandı kesin off

Pataesin büyüleyici kokusundan sonra yanık kokusu gelmeye başlamıştı. Wendy bir iside doğru yap değil mi ?
Yataktan çıkmaya üşendiğim için uyuşuk bir şekilde  telefonuma uzandım

- Unnniee mutfak yanıyor!!!

Ne!? Mutfağa doğru tabiri caizse uçarak koşarken wendy'nin çığlıklarını duyuyordum.

-Sakin ol wendy aahh bu ne çabuk musluğu aç hadii

Mutfağa gittim ama gitmez olaydım tava yanıyordu 🔥🤯Hemen wendy'ye bağırmaya başladım çok telaş yapmıştım bu durumda ne yapılır ki!! Aklıma musluk geldi ve wendy ye bunu söyledim suyu açtığı anda alevle buluşan suyun çıkardıği sesle yine çığlık attık. Her yer duman olmuştu sabah sabah iş çıkmıştı tavada gitmişti üstelik okulda vardı! Bu bir film sahnesi olsa herkes güler ve keyifle herşeyin düzelmesini izlerdi. Ama öyle birşey yoktu ve biz en iyi tavalardan biri gitti diye üzülüyorduk. Temizlik uzun sürmüştü ve patates bitmişti gerçekten trajikomik...HERŞEY bittikten sonra resmen 10 dakikaya hazırlanıp okula koştuk yinede mutluluğum hala devam ediyordu ve bu benim garip hissetmeme sebep oluyordu . Ne biliyim sanki hayata iyi gözle bakabilecek bir sebep var gibi..
Okula gittikten sonra yine herşey normaldi. Mutluluğum sürüyordu ama öğle saati gelince yok olmuştu sanırım bu bir ruh hâli. Ardından son derslerede girip part time işime doğru ilerledim.Wendy'de bugün kütüphaneye gitti. Kafede herşey normal ilerliyordu yine servis garip isimli menüler ve kararsız müşteriler, hepsi beni deli etmişti yine ama olsun sonunda isim nerdeyse bitmişti yine her günkü gibi müşteriler tamamen dükkanı boşalttığında masaları temizledim ve eşylarımı topladım tam kasayı toplarken birden tüm ışıklar söndü. Bu ne şimdi? Yoksa soygun falan mı ? Saat gev oldu tabi olabilir! Ya bana birşey yaparlarsa ? Elime metal bir süs vazo alarak tam kaçacaktım ki; arkamda bir beden hissettim 'ne yapabilirdim ki elindekini birine vuramayacak kadar korkaktım ve aklımdaki ilk cümle şu oldu ;
İŞTE ŞIMDI BITTİN JISOO !!!

Herkese merhaba ilk ficlerimin bulunduğu hesabı yanlışlıkla terk ettikten sonra çok üzülmüştüm çünkü çok emek vermiştim ve şuan bir tanesi #vsoo etiketinde 8. Sırada cidden delireceğim yb isteyenlere üzülüyorum... Ama yapacak birşey yok umarım bu hikayeyede sevgi gösteriesiniz  bunun moralimi düzelticeginden emin olun
Sizi tekrar öpüyorum
Dikkatli olun dışarı çıkmayın ve lütfen çıkarsanız maske takmayı ihmal etmeyin🤍🖤 Ve tabikide vote vermeyi unutmayın hehe önemli benim için sonra görüşürüz!~🪐🌫

(800 kelime)

PART TIME LOVEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin