'Wow ik zit echt mega vol zeg.' zegt Clarissa. Ik had wel honger, maar ik had dat gevoel niet meer. Ik kijk opzij naar iemand die langs loopt, maar ik word opeens heel erg duizelig. 'Ik ga naar huis.' zegt Clarissa. 'Doei.' zegt Sanne.
Als ik thuis kom, pak ik een beetje witlof. 'Haha je lijkt wel een konijn.' zegt mijn broertje. 'Laat me gewoon.' zeg ik. Dan komt mijn moeder. 'Clarissa, eet nou eens gewoon een boterham.' zegt mijn moeder. Ze pakt een boterham en geeft die aan mij. 'Nee zeg ik toch!' zeg ik. 'Nou doe is niet zo chagrijnig.' zegt mijn moeder. 'Weet je van wie ik chagrijnig word? Van jullie!' zeg ik en loop dan naar boven.
Ik hield het al een tijd vol. Als ik mooi wilde zijn moest ik 36,1 wegen. Mijn gedachten zegt: 'Vet, vet en nog eens vet! Niemand vind jou mooi en als ze dat zeggen, liegen ze. Elke hap die je neemt word je lelijker!'
