nefret

2 0 0
                                    

Kardeşimin öldüğünü daha ilk zaman anlamıştım ruyamda gõrmüştüm ama kendimi kandırdım belki dedim belki biraz olsin beni severler ama hayır babam őgrendinde annemden nefret etti bana yüzüme bakamadı hep teyzemde kalıyordum bi gece evden kaçtım evime gitmek istiyordum gizlice camdan atladım ayaklarım altı açıdį ama hic umursamadan koştųm eve gitiğimde kapı aralıktı babam bağırıyordu annem alamaklıydı tam kavga ediyorlar dedim ama hayır... bi adam daha vardı yarį cıblak annemin üstüne örtüğü kırmızı bi kaygan örtű adam beni itip naçmaya başladı babam kufurler bed dualar yeminler ediyordu annenmi kolundan tutup dışarı attįyorduki beni gördü ağlamktan şişmiş gòzlerimi zorla kesìlen saclarımı baştan aşağı suzduler beni annem güzleri kipkirmiziydi babam annemi kapı dışarı ederken anem bi eliyle bana sarılmaya calışiyordu babam onu itip beni aldı kuçağina ve iceri gecti yuzune kapati kapiyi ve dediki kime oruspoluketiysen ona git benim bilyonlarca kez aklımda yankilandi bu soz neye oğradiğimi şaşırdım benim hayalerim başka olanlar başkaydı ortokul bòyle bõyle biti annem babam boşandį hafta sonlari babam daydım babam kaza gecirdi kolunu kaybetti annem biriyle evlendi şerefsizin biriyle annemin yanında kalıyordum hafta sonu onun piç kocasına dayanamıyordum sürekli benimle cõk güzel ilgileniyordu sürekli sırtımi sıvazlıyor beni sörekli öpüyordu bazen isteyerek dudağımı öpüyordu anlamırdum daha 17 yaşındaydım ama annlamını yakıştaramıyordųm doğrusu aslınada cok yaķışlıydı benle ilgilenmesi cok hoşuma gidiyodu bi hafta sonu erken kalktım annem yine yan odada cilvelişiyordu ama ben onlarį duymazlıktan gelip yatta uzanım bi an kapı caldı annemdi "işe gidiyorum"dedi
Ben umuramazca
"Giderken kapiyi kapat dedimsinirelniş olacaki hįzla kapatı bana insan gibi davranįyordu ama onu insan yerine koyamiyordum bunu hakketmiyordu bi saat boyunca muzik acıp dinledim napıcamı düşundum bi mesaj geldi mesaj aslıdandı
"Zeynep bugűn buluşalı mı?"diye soruyordu "olur dedim
Tam yatığımdan dorulurken o piç geldi annemin kocası kapıyı bile calmadan girdi gelip yatağima oturdu birsey söylememe izin vermeden "ne dinliyorsun "ded(Bu seni ilgilendirmez)dicektim ama aklıma güzel bi fikir geldi ve dedimki "dinlemek istermisin? kafasini saladi adamın dudağına kadar gwldim şaşırdı hiç beklemden y yatağa cektim yanıma geldi yanagini okşayıp dudağını õptüm ama ona yetmemiştì benden daha vazlasıni bekledìğì gõrdüm ve gülüp
"Daha sónra işim var"dedim sırıtım kalkarken belime sarılıp bene yatağa attı ve oracıkta sok olmuştum ama beklemden ustume cikti bana ve yapmamasi gereken ne varsa yaptı sonunda dayanamayıp tokat atım ve telefonumu alıp cıktım arkamdan bakakaldı bu benim için kötüydü nerdeyse istemdim şeyler olucaktı o adam babam olmasaydı olurdu aslında telefonumu reheberinden aslıyı budum nerde buluşuşamı sordum cafeye gel dedi koşa koşa gitim gitiğimde beni sarılarak karşıladı "noldu?"

Ben cok kötüyüm dedi şaşırdım aslı hic böyel olmamış
"teyzem ölüyorgözlerim fal taşı gibi açılmıştı
"Ne ne diyosun!!! Herkes bize bakıyordu nolduğunu anlamadım
" te tey Teyzem kansermiş
Bi an kardeşim geldi gozumun onune o hali beni etkiledi paraya hitycim var dedi ama ben ben bulmaam gerwkiyordu ama nerden
"Heršey yoluna girer merakketme" dedim
Ama bilyordum ben napabilrdim ki ölüme alışmışım bütün gün aslının yanından ayrılmadım nerdeyse 6 saaat yanındaydım ben onu ilk liseye geldimde tanidim ve yurta oda oda arkaşiydik annem aradı
"Nerdesin"?
"Napcan dedim cok sinirlendi geliyorum deyip telwfonu kapatım aslıyı evine bıraktım bırakırken daha iyi gibidi eve geldìğimde annem cok sinirlidi "ne var dedim
"Ne var acaba niye bu saate geldin nedwn yüzüme telefonu kapatın"kocası onu sakinleştirmeyw calışıyodu umursamazca odama girdim bana arkamdan salıyordu ama ben dinlemoyordum pic adam onu bırakıp yanıma geldi ve kotu gozlerle "sen 'iyimisin' desi fakat benim iyi olup olmamam onun umrunda dwğildi sadece tek niyeti bana sırnaşmaktı
"Iyiyim dedim bana yaklaşıp
"seni őzledim" dedi bundan nefret ediyordum yarın konuşuruz dedim ve yüzne bakmadan arkama döndüm arkamdan sarılıp boynumdaki saclari cekti icine kokumu cekti ve boynumu õptü ve eliyle bacağıma dokunup
"yarın sabaha konuşuruz bebeğim "deyip dışarı cıktı güzümü kapatıp uyudum ve sabaha yine aynı diyoloğo yaşadım annemle ama bu sefer ben picin odasına gidim odaya girdiğimde su sesi geldi bu benim icin bi fırsatti telefonunu alıp ucak moduna koydum ve koşa koşa odama girdim duvara kulağimi dayaďım su sesi kesilmişti ve bağira bağira şarkı sőyledim sanki delirmiş gibi
-korkma söyle beni nasıl sevdıgini...
Bi an yan kapı ačildınìı duydum ve anneme bi mesaj atım kapıyı açıp iceri girdi bana gülümsedi sadece o nun için belimi actim ve kısa sortumu giydim cunku pilanım işe yaramalıydı ve birde evin kapısıni aralık bırakmıştım makyajimi yaptım ve kendi odamın kapısınıda açık braktım bana kalsa kaçardım ama ama intikamımın bir parçasıydı bu ve sonunda yanıma geldi yatağı oturdu ve sinsice gülümseyip
"Sen cezayı hakketin gülümsedi
"Ver o zaman dedim " cekingen ama cazibeli olmaya calışiyordum ve bunu başardım bi an öpüşmeye başlaďık üstümü cıkardım onunda õyle doğrusu tam konuları bilmiyordum ve sonunda annem geldi bizi öyle görűnce resmen delirdi hata cıldırdı ama ben onu öyle görűncce üzüldüm ama umursamazca giysilerimi alip cıktım bi an koolumu tutu ve dediki
"Sen bi oru..." ded ipek umursanadan çıktım ama bunu hakketi gül gibi babama bırakıp gitmişti(!) bizi bu hale getiren oydu ve dedimki
" seninkızınım ben Koçan yaptı bunu boynumu gõsterip cıktım ve sırıtım öylece yürüdüm telefonum calması umursamadan sadece yürüdüm insanlardan nefretimi itikama dönüştürýordum bababın evine gitim babam kazadan sonra kendini toparlayamadı eve gitiğimde evin ziline bastım hemşire bağira bağira kapiyi açtı ve ne hali varsa görsün deyip önümden hızla gectip giti neye uğradımı anlayįp sinirle masaya vurdum masada duran tava kenara itimve bağırmaya başladım
"Senin derdin nee!!! Napmaya calışıyorsun
Seninderdin neee!!!!babam gõzlerini belirti ve tavayı duvara fırlatı
"Sen biliyomusun nasıl yaşadığį mı ?"Annen gibisin ondan farkın yok
Gõzlerim doldu kendimden gectim
"Ne halin varsa gör" deyip kapıyı carpıp cıktım yorulmuştum artık aklım aslıdaydı napabilirdim nrrden parabulabilirdim aklıma picin kartı geldi ,cantamdan kartı cıkarıp şifreyi hatırlama calıştım ilk annemle evlendiğinde bana yavşamak için vermişti ve hatırlayıp bankaya koştum sıra çoktu bankada atm şifreye girip icindeki paraya baktım içinde 300 tl vardı ve gülüp içimden onun gibi puştanda bu beklenirdi zaten cok güldüm

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 29, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

kelebeklerin ömrüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin