HAYAL GÜCÜ

11.Bölüm ONUN GÜLÜŞÜ

Herkes hata yapabilir. Önemli olan yaptığın hatadan ders çıkarmaktır.

Bora Keskin

Tam bir gün geçmişti ve bu süre zarfında ancak bunları düşünebildim benim hatam benim hatam. Ben zorladım Çiğdem'i bu işin içine. Ben ben ben ...
Çiğdem kaçırıldığından  beri perişan olmuştuk. Aslı desen zaten benden kötüydü. Zor tutuyordum.
"Aslı sen eve git hadi." Dediğimde karakolun önündeki banklarda oturuyorduk.
"Nasıl?" Diye sorarken anlamamıştım. Sonradan aklıma geldi.
" hee ben seni eve bırakayım." Dedim halsizce.
"Ben evdekilere ne diyeceğim? " dediğinde suçluluk duygusu tüm benliğimi sarmıştı.

O kız bana iyilik yaptığını bilmeden bile iyilik yaptı, yanımda oldu. Ben ne yaptım? Hayatını tehlikeye attım.  o an 
"Aaaah"diye bağırdım sonra devam ettim. " Çiğdem'i bulacağım. O ilk defa kimsenin yapmadığı bir şey yaptı  ve bilmedende olsa  yanımda oldu. Son zamanlarda ilk defa yüzüm onunla güldü. Biliyor musun? Çiğdem gülünce çok güzel oluyor. Ona ağlamak yakışmaz." Dediğimde biraz ilerleyip karakol duvarına  bir yumruk attım. Aslı hemen koşarak yanıma geldi ve bana
"Bana bak. Kardeşimi kurtarmamız lazım. Daha kurtardıktan sonra düğün var. Şimdi sen böyle yaparsan olmaz." Dedi.
Tam o anda bir telefon geldi ve  görüntülü arıyorlardı. Hemen telefonu açınca gözlerime inanamadım.
Aslı " çiğdemm"diye bağırınca gözünden bir damla yaş akmıştı bile.
" bana bak eğer o kızın kılına zarar gelirse seni doğrarım sonra tekrar dikerim lan anladın mı beni." Karşımda ne görüyordum biliyor musunuz ? Çiğdem'in eli kolu bağlı baygın bir şekilde yatıyordu. Çıldıracağım yaaa.
Şimdi onun gülüşü yoktu yüzünde beni benden alan gülüşü yoktu. Dudakları kurumuştu. Öylece yatıyordu sonra  kamera döndürüldü ve patron denen adam çıktı.
"Merhaba komuser " dediğinde gülüyordu. Çıldırmak üzereydim ama ona istediğini vermeyecektim. O bunu istiyordu delirmemi çünkü elimde onu bitirecek dosya vardı. Kızlarla oraya gittiğimiz gün bulmuştum. Patron denen adam Çiğdem'i kaçırdıkları zaman bizede oraları incelemek kalmıştı en azından ben hariç geri kalan polislerin. O gün darmadağın olmuştum. O yüzden fazla bakamamıştım etrafıma. Tesadüfen bulmuştum aslında. Ona istediğini vermeyecektim.
" Aaa birileri kaçakçılık mı  yapmış?" Dediğimde gülen yüzü soldu. Bu arada da arkadan gözüken Çiğdem'de yavaşça uyanmaya başlamıştı. Çok az görebiliyordum onu.
"Sakın o dosyaları karakola teslim etmeye kalkma, sakın. Eğer yaparsan bu kız ölür." dediğinde Çiğdem'e yaklaştı ve kolundan tuttu. O an içim cız etti. Yumruğumu sıkarak
" Ona  dokunma!" Diye bağırdım. Aslı ise hiç bir şey söyleyemiyordu sadece ağlıyordu.
" Ya kız ya dosyalar seç birini." Dediğinde Çiğdem gülümseyerek baktı
Bize. O kadar  güzel gülüyordu ki aklımı başımdan alıyordu. Bana dedi ki
"Bunu yapmıycaksın Bora yoksa komuser mi demeliydim? Böyle adamların dışarıda dolaşması suç zaten o dosya verilecek karakola. Her ne olursa olsun tamam mı?"Diye sorduğunda gözyaşlarını silip devam etti.
"Ha bu arada Aslı hayallerimizin anısını kurmaya devam edeceksin. Kendine iyi bak kardeşim." Dediğinde Aslı"Hayır böyle konuşma birlikte kuracağız hayallerimizin anısını." Dedi.
O kadar zor bir durum içindeydim ki Dosyaları o adama teslim edersem kendimi affetmezdim çünkü o adam kaç masumun canını yaktı. Dosya yüzünden Çidem zarar görürse kendimi HİÇ affetmezdim. Çiğdem'i kurtaracaktım ama dosyaları vermeyecektim. Bunu yapacaktım.

Selam okuyucularım
Sizce gerçekten Bora bunu başarabilir mi dersiniz. Bora Çiğdem'in gülüşünü anlatırken bitiyorum yaaa.  Bora bir hata yaptı. Bunu düzeltebilecek mi?