Even When It Hurts

04

Maaga na naman akong bumangon, ramdam ko ang pagiging energetic ko ngayong araw na 'to.

I jogged around our subdivision, thirty minutes rin 'yon saka ako bumalik sa bahay para maligo.

Mama's already cooking fried rice nang bumaba ako, she asked me to check the ref para mamili ng ihahanda para sa breakfast.

I grabbed my phone to text Raziel, 'di 'ko kasi sure kung anong gusto niyang luto ng itlog niya.

Harriette:
Good morning, Raziel!:) How do you like your eggs?

Raziel:
Good morning! Kahit ano:)

Anong luto ba 'yong 'kahit ano'? I decided to cook sunny side up and egg scrambled para may choices siya.

Mama cooked beef tapa and bacon wrap with cheese. Sinaway niya pa ako nang papakin ko ang bacon.

"Isa lang ma" nakanguso kong sabi, pinalo lang niya ang kamay ko.

My phone rang and Raziel's name flashed to the screen, sinagot ko 'yon at nagmamadaling lumabas para salubungin siya.

He's wearing a simple black shirt and maong pants, may nakasabit na jacket sa kaliwang braso niya, nakaayos rin ang kanyang buhok na kasalukuyan niyang sinusuklay gamit ang kanyang daliri. He's not wearing his eyeglasses kaya nang magtama ang mga mata namin naramdaman ko ang kilig!

"Good morning" he let out a chuckle. "Let's go inside, someone might see you in those..." bumaba ang tingin niya sa suot ko kaya napatingin rin ako.

"Shucks!" Agad kong niyakap ang sarili ko. Nakalimutan kong nakasuot lang ako ng white sando at cycling shorts. Nakakahiya!

He took a step forward at binalot sa akin ang dala niyang jacket.

"Next time kapag lalabasin mo ako please double check what you're wearing, there's no need to rush" he ruffled my hair. Hindi pa ako nakakaahon sa titig niya, hinawakan niya ang kamay ko at hinila papasok ng bahay.

Awtomatikong bumaba ang tingin ko sa magkahawak naming kamay, hindi ko alam kung babawiin ko ba 'yon kaya hinayaan ko na lang.

He gave me a small smile before letting go of my hand, I excused my self para makapag bihis.

Sinabunutan ko muna ang sarili ko habang nakaharap sa salamin. Nakakahiya talaga! Mabuti na lang hindi see thru 'yong sandong suot ko!

Pumili ako ng maong pants at simpleng white cotton shirt. Nag spray ako ng pabango habang sinusuklay ang nakalugay kong buhok, nag iisip kung itatali ko ba 'to o hahayaang nakalugay iyon.

Sa huli hinayaan ko na lang na nakalugay 'yon, naalala kong malamig pala sa workshop room. Sinuot ko na lang sa palapulsuan ko ang isang pirasong black hair tie para in case mainitan ako ay may pang tali ako sa buhok ko.

I grabbed my sling bag, ballpen and 'yong pad paper na ibinigay noong nakaraan.

"Oh ayan na pala siya. Kain na tayo" paakyat na sana si Raziel sa hagdan, baka para tawagin ako.

Si mama naman si Raziel pa ang uutusan!

"May boiled egg pa" natatawa niyang sabi nang ialok ko sa kanya ang eggs.