anlat ona.

onuncu mektubun aşkı

Kemal.

Sen neler dedin öyle bana. Çok bekledim bu mektubu yazmayı. Seni de bekletiyorum ama ne yapayım, ben hayatımda hiç bu kadar mutlu olmamıştım ki.

Sen bana, kalbinin ısındığından bahsettikten sonra, benim kalbim kavruldu.

Sanki sen kızgın bir kazansın da, ben kendimi senin içine atıyorum.

Elimi yapıştırıyorum kalbine; bırak yansın, soyulsun derim.

Artık inanıyorum, biliyorum.

Sen açtığın yaraları bir bir sarar, sarmalarsın. Benim için, benim uğruma.

Bekliyorsun beni, ben de sana gelmek istiyorum zaten. Ama bizim aramızda uzun mesafeler var, Kemal.

Ama bir aşk varsa ortada, ben o mesafeyi canım çıksa bile aşar gelirim. Bekle beni olur mu?

Şimdi avucumdasın, okşuyorum kanatlarını.

Bekle beni, hazırım yanmaya.